"تیام" را از صفحه اول روزنامه‌ها خط بزنید!

در اینستاگرام عکسی از شادی پس از گلش با لباس استقلال را همراه چهار قلب آبی و جملاتی به فارسی منتشر کرد اما هواداری جواب داده ما قلبت را نمی‌خواهیم خودت را در ترکیب استقلال می‌خواهیم!
به گزارش عصر ایران، «مامه تیام برای هواداران استقلال مثل یک هدیه باورنکردنی بود. از آنهایی که در کارتون‌های کودکی، بابانوئل با گوزنش از شومینه پائین می‌آورد و می‌گذاشت توی جوراب بچه‌ها. بعد از مدت‌ها که عادت کرده بودیم به بازیکنان خارجی یک بار مصرف در پرسپولیس و استقلال، تیام چشم‌نواز بود. یک یوزپلنگ غیر قابل مهار. شبیه اوزه‌ بیو‌ی افسانه‌ای برای پرتغال.
بیشتر خریدهای خارجی پرسپولیس و استقلال در همه این سال‌ها به فاجعه تنه زده‌اند. جز چند مورد، باقی آنها درون زمین هیچ تصویر ماندگاری از خود به جا نگذاشتند اما از حق نباید گذشت که با شکایت‌های پی در پی و سماجت تحسین‌برانگیز در فیفا به خوبی حق و حقوق خود را از جیب مردم گرفتند! دردناک است که آدم‌های بدون چهره آنها را کشف می‌کنند، به ایران می‌آورند و بدون هیچ کارایی باید از بیت‌المال هزینه این انتقال‌های شرم‌آور را پرداخت کرد و هرگز مشخص نمی‌شود این کاشفان نه چندان فروتن چه کسانی هستند؟
مامه تیام البته یک کشف متمایز بود. یک بازیکن چالاک با گام‌های بلند، ضربه‌های دقیق و قدرت تمام‌کنندگی که مدت‌ها بود از یک بازیکن در لیگ کمتر سراغ داشتیم. او علیرغم حضور کوتاه در استقلال و چند مصدومیت نابهنگام اما به استقلال در فتح جام حذفی که آبی‌ها مثل نان شب به آن محتاج بودند، کمک کرد و هت‌تریک رویایی‌اش صعود به مرحله نهایی لیگ قهرمانان آسیا را تضمین کرد و به مرد محبوب سکوها تبدیل شد. هنوز بسیاری از استقلالی‌ها با دیدن گل بی مانندش به ذوب آهن سرمست می‌شوند.
تیام نمونه نادری از بازیکنانی است که کمتر از یک سال پیراهن یک تیم را پوشیدند اما تصویر پررنگی از خود در دل هواداران جا گذاشتند. چیزی شبیه سروش رفیعی در پرسپولیس. اما او از استقلال رفت. یک جدایی دردناک برای آبی‌ها. مثل قطع کردن پای راست از بدن یک دونده که شانس فتح مدال طلای دو صد متر المپیک را دارد!
هفته پیش وقتی استقلال بدون تیام به زمین رفت و با سه گل مقابل السد شکست خورد، دوباره همه یاد تیام افتادند و این که الحاجی گرو سایه او هم نیست. تیام هم با کمک مشاورانش در اینستاگرام عکسی از شادی پس از گلش با لباس استقلال را همراه چهار قلب آبی و جملاتی به فارسی منتشر کرد که ضمن آرزوی موفقیت در واقع اشاره کرده بود که قلبش با استقلال است. یک دلبری سنگالی - فارسی! هواداری جواب داد ما قلبت را نمی‌خواهیم خودت را در ترکیب استقلال می‌خواهیم!
گفتگوی او با خبرورزشی جالب بود. عنوان کرد که نمی‌خواستند من در استقلال بمانم. در ترکیه شفر هم شاهد است که من همه سعی‌ام را کردم اما مدام قول‌هایی دادند که عملی نشد و من مجبور شدم به عجمان بروم!
بیشتر شبیه بهانه‌جویی‌های تکراری فوتبالیست‌هایی است که به هر دلیلی پول را بر عشق ترجیح می‌دهند. تیام برای استقلال فوق‌العاده بود و البته استقلال هم سکوی پرش بی‌نظیری برایش شد اما به هر دلیلی رفت ولی هنوز قبل و بعد از هر بازی روزنامه‌های ورزشی در مورد او می‌نویسند. این که جایش خالی است، این که باید برگردد، این که مهاجمان دیگر کیفیت تیام را ندارند...
تیام از استقلال رفت اما هنوز سایه‌اش روی قلم روزنامه‌نگاران ورزشی سنگینی می‌کند. وقت آن رسیده استقلالی‌ها باور کنند که مامه تیام بازیکن عجمان است و تمام! او را از صفحه یک روزنامه‌ها خط بزنند و به بازیکنان جدیدشان اعتماد کنند. «اون که رفته دیگه هیچوقت نمیاد...» یا احتمالاً وقتی بیاید که نوشداروی بعد از مرگ سهراب می‌شود!»