میت رامنی به طور رسمی از سوی جمهوری خواهان به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در نوامبر امسال معرفی شد. آیا مسئله ایران و پرونده هسته ای این کشور می تواند در رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا تاثیرگذار باشد؟
دکتر اردشیر سنایی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل آمریکا در گفتگو با فرارو گفت: «بنابراین کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا بیشترین توجه را به مسائل داخلی به ویژه مباحث اقتصادی از جمله مالیات، بیمه های اجتماعی و مقولاتی از این قبیل دارند.»
وی خاطرنشان کرد: «اما اگر مباحث سیاست خارجی هم به نوعی مرتبط با مسائل داخلی آمریکا باشد، در مواقعی این موضوعات نیز می تواند مورد توجه کاندیداها قرار گرفته و انتخاب مردم هم بر اساس این موئلفه ها شکل بگیرد.»
وی ادامه داد: «فرضا اینکه آمریکا درگیر جنگ عراق بشود یا نشود یا درگیر جنگ افغانستان بشود یا نشود، درست است که بحث سیاست خارجی است؛ اما چون برای مردم ملموس است و مردم آمریکا تبعات و آثار آن را در داخل آمریکا خواهند دید؛ بنابراین اینجا این بحث سیاست خارجی می تواند جزء موئلفه های تاثیرگذار در رقابت انتخاباتی شود.»
این استاد دانشگاه اظهار کرد: «لذا اگر از این منظر بخواهیم نگاه کنیم، بحث نوع ارتباط آمریکا با ایران و مباحث مربوط به موضوع هسته ای این کشور با توجه به اینکه می تواند در آینده بر مسائل داخلی آمریکا تاثیرگذار باشد؛ می تواند یکی از موضوعات مورد توجه در انتخابات چه برای تبلیغات کاندیداها و چه در هنگام رای گیری برای کسانی که می خواهند رای دهند باشد.»
وی ادامه داد: «با توجه به این موضوع است که اکنون در کوران رقابت های انتخاباتی آمریکا هر دو طرف به نوعی سعی می کنند بحث ارتباط با ایران و موضوع هسته ای این کشور را مورد توجه قرار دهند.»
وی افزود: «البته در این شرایط وضعیت دموکرات ها و آقای اوباما مقداری بدتر است. زیرا ایشان چهار سال رئیس جمهور آمریکا بوده و عملکرد وی در موضع نقد بیشتری قرار دارد. در حالی که برای آقای رامنی و جمهوری خواهان مانور دادن و تبلیغات روی بحث ایران و به ویژه پرونده هسته ای مقداری راحت تر است.»
سنایی در پاسخ به این سوال که آیا اساسا تفاوتی میان سیاست اوباما و رامنی در قبال ایران وجود دارد؟، گفت: «به نظر من خیلی تفاوتی در سیاست خارجی اوباما و رامنی و یا به عبارتی دموکرات ها و جمهوری خواهان در قبال جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد.»
وی ادامه داد: «یعنی هر دو حزب در اصول و مبانی تقریبا یک موضع را دنبال می کنند و آن چیزی که تفاوت دارد، بیشتر در رویه ها، ابزارها و عملکردها برای تحقق بخشیدن به آن اصول می باشد.»
این کارشناس مسائل آمریکا خاطرنشان کرد: «سابقه روابط ایران با دو حزب دموکرات و جمهوری خواه در این سی و سه سال نشان می دهد که مواضع دموکرات ها مقداری نسبت به جمهوری خواهان منطقی تر و معتدل تر بوده و از ابزارهای غیرخشونت آمیز استفاده بیشتری کرده اند.»
وی ادامه داد: «این در حالی است که مواضع جمهوری خواهان معمولا تندتر، رادیکال تر و خشن تر بوده و از ابزارهای فیزیکی و برهنه تر نسبت به هم ایران و هم سایر کشورها استفاده کرده اند.»
وی تصریح کرد: «البته این گزاره کلی نیست و در بعضی موارد استثنائاتی وجود داشته است. مثلا در زمان ریاست جمهوری کلینتون ما شاهد تنش هایی بودیم.»
وی تاکید کرد: «ولی موضع کلی هر دو حزب مخالفت با سیاست های جمهوری اسلامی ایران و مقابله با برنامه های این کشور در مباحث مختلف همچون موضوع خاورمیانه، صلح اعراب و اسرائیل، رابطه ایران با حزب الله لبنان و گروههای فلسطینی و مواضع ایران نسبت به موجودیت و اساس رژیم اسرائیل و موضوع هسته ای ایران می باشد.»
این استاد دانشگاه تصریح کرد: «لذا همانطور که گفتم آنچه که تفاوت میان این دو حزب را بیشتر نشان می دهد رویه ها و نحوه تاکتیک هایی است که نسبت به موارد مذکور در پیش می گیرند.»
وی ادامه داد: «بنابراین احتمال اینکه اگر جمهوری خواهان بتوانند به قدرت برسند، با توجه به مواضعی که آنها معمولا در پیش می گیرند و سعی می کنند رادیکالی تر و افراطی تر مسائل خود با جهان خارج را حل کنند؛ بعید نیست که ما درگیری نظامی در پیش داشته باشیم.»
وی تصریح کرد: «اما این امر خیلی هم نمی تواند به این موضوع مرتبط باشد. یعنی ما باید به موئلفه های دیگری مانند بحث پرونده هسته ای و روالی که طی خواهد شد، سیاست های داخلی ایران و مواضعی که در داخل کشور گرفته می شود، آینده ریاست جمهوری در ایران در سال آتی و نوع سیاست هایی که در پیش گرفته خواهد شد نیز توجه کنیم.»
وی تاکید کرد: «لذا موئلفه های مختلفی را باید در نظر گرفت و صرفا تغییر یک رئیس جمهور در آمریکا نمی تواند خیلی در احتمال برخورد نظامی میان ایران و اسرائیل یا آمریکا تاثیرگذار باشد؛ بلکه مجموعه این موئلفه ها می تواند در احتمال برخورد نظامی میان طرفین در آینده تاثیرگذار باشد.»
سنایی در عین حال خاطرنشان کرد: «اما اگر بخواهیم تنها موئلفه مذکور (به قدرت رسیدن رامنی) را در نظر بگیریم به نظر می رسد اگر قرار باشد درگیری نظامی میان طرفین رخ دهد معمولا در شرایطی رخ می دهد که هر دو طرف از دیدگاههای افراطی برخوردار باشند. لذا با این دیدگاه اگر طرف مقابل ما جمهوری خواهان باشند، احتمال برخورد نظامی بیشتر خواهد بود.»