روزنامه کیهان نوشت:
شبكه دولتي انگليس عليه نويسنده متعهد و پيش كسوت انقلاب مرحوم اميرحسين فردي(ره) عقده گشايي كرد.
بي بي سي مرحوم فردي را به سانسورگري متهم كرد و در عين حال درباره وي نوشت: اميرحسين فردي كه در سن ۶۴ سالگي درگذشت، يكي از نويسندگان و روزنامه نگاراني بود كه در ساختار قدرت حاكم بر ايران پس از انقلاب، نفوذ داشت. او از سوي برخي از نزديكانش به چهره اي آرام و مهربان در عرصه ادبيات توصيف مي شود، اما هستند كساني كه معتقدند در پشت اين آرامش، خشمي نسبت به نويسندگان و شاعران منتقد حكومت نهفته بود. بي شك، اميرحسين فردي را مي توان مروج ادبيات مسجد و هيات هاي مذهبي در ايران دانست. او قبل از انقلاب، در سال ۱۳۵۴، در يكي از مسجدهاي تهران به نام جوادالائمه با تأسيس كتابخانه اي، عده اي از همفكرانش، نظير بهزاد بهزادپور و فرج الله سلحشور را گرد هم آورد.
بي بي سي با اذعان به اينكه «فردي در آثارش مدافع جمهوري اسلامي به شمار مي رفت» نوشت: رمان اسماعيل مهم ترين نوشته او بود كه از سوي نويسنده به «انقلاب اسلامي» تقديم شد. او مرد پشت پرده مميزي كتاب بود [!] و حتي گفته مي شد وزارت ارشاد كتاب هاي رسيده را براي بررسي به دفتر فردي در موسسه كيهان مي فرستد.
بي بي سي آنگاه راز ناخرسندي خود از اين نويسنده متعهد را بروز داده و مي نويسد: اميرحسين فردي درباره آيت الله خامنه اي گفته بود «حضرت آقا نه تنها نسبت به مقوله هنر توجه خاصي دارند، بلكه در ادبيات اعم از شعر و داستان صاحب نظر هستند و اين نعمت بزرگي است كه نصيب جامعه ايران شده است.» اما آن سوي دفاع او از جمهوري اسلامي، اظهارنظرهاي تند وي نسبت به مخالفان نظام قرار دارد. او در يادداشت شديداللحني خطاب به محسن مخملباف نوشت؛ «خوب است اين را بشنوي كه هنوز هم بوي گند آن كفش هاي پت و پهن كهنه و جوراب هاي پاره پوره و كثيفت كه ماه به ماه نمي شستي، توي خانه ما مانده است. مثل اين كه اصلا مشرب تو اين است كه پشت سر ميزبان بروي حرف بزني و لودگي كني؛ كاري كه الان داري با ملت ايران مي كني و تصويري وارونه از اين ملت رشيد و نجيب به چپاولگران و آدم كشان غربي مي دهي.» فردي حوادث پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ را «فصل پوست اندازي جمهوري اسلامي» توصيف كرد و گفت «دشمن خواست براندازي كند اما خدا تقدير ديگري براي مان نوشته بود». او همچنين درباره كنار گذاشتن ميرحسين موسوي از فرهنگستان هنر، گفت؛ «موسوي ديگر وجاهت و لياقت نشستن بر كرسي رياست فرهنگستان هنر را نداشت و بايد عوض مي شد.»