این حجم از حملات طیفی از تندروها علیه محمدجواد ظریف به نظرم "نگرانکننده" میآید. از نگاه من مخالفت با سیاستهای دولت به شیوههای مختلف حتی اگر توأم با هتاکی و از طریق فراخوان به تجمع باشد، هیچ مشکلی ندارد، اما افراد مخالف باید نسبتشان را با کلیت نظام سیاسی روشن کنند و کلیت نظام سیاسی هم نسبتش با آنها را اعلام کند.
تخریبکنندگان آقای ظریف، مدعیاند که از موضع دفاع از نظام علیه او برخاستهاند و نگرانی از همین ادعا نشأت میگیرد. چطور میتوان از موضع حمایت از نظام سیاسی علیه نمایندۀ اعزامی دولت به یک کنفرانس بینالمللی چنین حجم گستردهای از تبلیغات زهرآگین به راه انداخت؟
بسیاری از منتقدان موجود که به آقای پزشکیان رأی دادند، هدفشان پایان دادن به "حاکمیت دوگانه" و عبور از منازعات درون سیستمی و پیشبرد کار از طریق وفاق و اجماع بود. اگر قرار باشد آقای پزشکیان نیز به سرنوشت سیدمحمد خاتمی و شیخ حسن روحانی دچار و دولتش فشل و همکارانش ناامن شوند، انتخاب او به عنوان رئیسجمهور بلاوجه خواهد شد.