; ?>; ?>
قدرتهای غربی به تازگی پردهای تازه از نمایشِ سیاستهای ضدایرانی خود را به روی صحنه برده اند. در این راستا، سه کشور اروپایی آلمان، انگلستان و فرانسه، مدعی شدهاند که ایران اقدام به ارسال موشکهای فاتح برای روسیه کرده است. موشکهایی که به ادعای آنها در میدانهای جنگ اوکراین استفاده خواهند شد و میتوانند دستِ روسیه در این جنگ را تقویت کنند. در جبهه مقابل، ایران ضمن رد ادعاهای قدرتهای غربی بر این مساله تاکید داشته که روابط این کشور با روسیه، راهبردی و در قالب مقررات بین المللی است.
با این همه، سه دولت غربیِ مذکور تاکید کردهاند که تحریمهای تازهای را علیه ایران و به طور خاص تعلیق همکاریهای حمل و نقل هوایی با تهران و تحریم شرکت هواپیمایی ایران ایر را در دستورکار خواهند داشت. تمامی این قبیل ادعاها در شرایطی علیه ایران مطرح میشوند که ویلیام برنز رئیس سازمان سیا و البته برخی مقامهای ارشد اوکراینی تاکید کردهاند که هیچ سند روشنی در مورد ارسال موشکهای ایرانی به روسیه وجود ندارد.
با این همه، عملکرد و جنس کنشهای قدرتهای غربی در مورد همکاریهای ایران و روسیه، با تناقضات جدی و قابل تاملی همراه است که ابعاد مختلف این موضوع به هیچ عنوان قابل لاپوشانی است. از این رو، ایلنا در گفتگو با «رامونا الوعدی» نویسنده و تحلیلگر فلسطینی عرصه سیاست بین الملل، به واکاوی چند علامت سوال مهم در این رابطه پرداخته است.
مشروح گفتگو با رامونا الوعدی را در ادامه میخوانید.
به تازگی سه کشور انگلستان، فرانسه و آلمان در اقدامی مدعی شدهاند که به دلیل همکاریهای نظامی ایران با روسیه و به طور خاص آنچه ارسال موشکهای ایرانی برای روسیه جهت استفاده در جنگ اوکراین ادعا شده، اقدام به تحمیل تحریمهای تازه علیه ایران خواهند کرد. در این رابطه، این دسته از قدرتها به طور خاص از توقف همکاریها و توافقات مرتبط با حمل و نقل هوایی با ایران و تحریم شرکت هواپیمایی ایران ایر نیز خبر دادهاند. تحلیل شما از این رویداد چیست؟
نکته قابل تامل در این رابطه این است که ایران رسما آنچه قدرتهای غربی گفتهاند را رد کرده است. در عین حال، باید توجه داشته باشیم که مناسبات و روابط نظامی میان دولتها و کشورهای مختلف، یک مساله پذیرفته شده در محیط بین المللی است که اگر در حدود قانونی و متعارف صورت پذیرد، عاری از هرگونه مشکل است. روابط نظامی ایران و روسیه نیز در همین چهارچوب معنا پیدا میکند و ایرادی را نمیتوان نسبت به آن گرفت.
به نظر میرسد که ادعاهای اخیر و البته چندباره غربیها در مورد روابط نظامی ایران و روسیه، صرفا بهانه است و مشکل اصلی جهان غرب، توسعه پیوندهای راهبردی میان ایران و مجموعه قدرتهای شرقی است. موضوعی که از چشم اندازی کلان به یک سرگیجه و نگرانی بزرگ برای قدرتهای غربی تبدیل شده است. اکنون ایران، روسیه، چین و کره شمالی، پیوندی مستحکم و راهبردی را در عرصه بین المللی نمایندگی میکنند که این مساله به هیچ عنوان در راستای منافع قدرتهای غربی نیست و چالشهای عدیدهای را برای آنها در سطوح گوناگون نوید میدهد. از این رو، آنچه قدرتهای غربی در مورد روابط نظامی و راهبردی تهران-مسکو بیان میکنند، حداقل از نظر منطق و مقررات حقوق بین الملل، از هیچ وزنی برخوردار نیست.
ادعاها علیه مناسبات نظامی ایران و روسیه در شرایطی مطرح میشوند که در ماههای گذشته، جهان غرب سیل قابل توجهی از تسلیحات را به رژیم اشغالگر قدس در بحبوحه جنگ غزه ارسال کرده است. پیام این مساله را چه میدانید؟
این موضوع در حقیقت به یکی دیگر از جلوههای استانداردهای دوگانه و سیاستهای مغرضانه جهان غرب در نگاه به سیاست بین الملل تبدیل شده است. آمارهای رسمی حاکی از این هستند که آمریکا تاکنون بیش از پنج برابر کمکهای سالیانه خود به اسرائیل که چیزی بیش از ۲۰ میلیارد دلار است، به این رژیم کمک مالی و تسلیحاتی کرده است.
کمکهایی که برونداد آنها به شهادت رسیدن بیش از ۴۰ هزار غیرنظامی فلسطینی بوده که در میان آنها بیش از ۱۶ هزار کودک وجود دارد. بگذریم که بیش از ۸۰ هزار فلسطینی دیگر نیز مجروح و یا مفقود شده اند. جنگ اسرائیل علیه نوار غزه از منظر نرخ کشتار غیرنظامیان به مرگبارترین و خونینترین جنگ قرن بیست و یکم جهان تبدیل شده و تردیدی نیست که جهان غرب در این نسل کشی تاریخی و بزرگ، شریک اسرائیل بوده است.
حال قدرتهای غربی با این سابقه سیاه، مدعی هستند که چون ایران به روسیه موشکهای متعارف و پهپاد داده، باید هدفِ سختترین تحریمها قرار گیرد. این جنس از تفکر و منطق غرب، جلوهای آشکار از رویههای مغرضانه غربیها در قالب معادلات بین المللی را برجستهسازی میکند. تفکری که ورای جوسازیهای رسانهای و تبلیغاتی، چهره واقعی جهان غرب را پیش چشم همگان قرار داده است.
به نظر شما دلیل جنجالهای اخیر غرب با محوریت ایران و طرح ادعاهای مختلف در مورد ارسال موشکها و تسلیحات ایرانی برای روسیه در بحبوحه جنگ اوکراین و وضع تحریمهای تازه علیه این کشور چیست؟
در یک سطح، غربیها سعی دارند سطح فشار و تهدیدها علیه ایران را تا جای ممکن افزایش دهند. راهبردی که سالهاست علیه ایران در جریان است و در بحبوحه تشدید تنشها و درگیریهای ژئوپلیتیک در منطقه غرب آسیا در طی ماههای اخیر، ابعاد جدیتری را به خود گرفته است. با این همه، از چشم اندازی کلان، قدرتهای غربی سعی دارند تا جای ممکن توجهات بین المللی را از همدستی خود با جنایات رژیم اسرائیل در نوار غزه منحرف سازند و با برجستهسازی مسائل انحرافی و مانور رسانهای در مورد آنها، از شدت توجهات بین المللی در رابطه با عملکرد فاجعهآور خود در مورد جنگ غزه بکاهند. عملکردی که جهان غرب را از نظر گفتمانی در یک بنبست راهبردی قرار داده است.
جدای از همه اینها، باید توجه داشته باشیم که ایران در طی ماهها و سالهای اخیر توانسته پیشرفتهای قابل ملاحظهای را در حوزههای مختلف به ویژه صنعت هستهای خود به ثبت برساند. موضوعی که به هیچ عنوان مطلوب قدرتهای غربی و جهان غرب نیست. از این رو، این دسته از بازیگران سعی دارند با سناریوپردازیهای مختلف علیه تهران، به نوعی زمینه را برای اِعمال فشارهای تازه علیه این کشور فراهم کنند و در این معادله، طرح ادعاهای گوناگون علیه ایران به نوعی به معنای آمادهسازی افکار عمومی بین المللی و مشروعیت بخشی به فشارهای غیرقانونی علیه ایران است.
این نیز تاکتیک منسوخ و پوسیده غربیها است. آنها هر زمان میخواهند اقدامی را علیه کشور و ملتی انجام دهند، ابتدا امپراطوری رسانهای و تبلیغاتی خود را به خط میکنند و آن را وارد میدان میکنند.