اخیرا، بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران، نامهای در نقد عملکرد علی ربیعی، وزیر کار دولت اول روحانی منتشر کرده و تشکل فراگیر روزنامهنگاران ایران را ناقص و مخدوش توصیف کرد.
مفیدی معتقد است که اصولاً باز نشدن انجمن ناشی از عدم اقدامات لازم از سوی ایشان بود؛ «با توجه به این که انجمن روزنامهنگاران استان تهران پس از این کشمکشها شکل گرفت و شما نیز رییس هیات مدیره آن شدید طبعا باید در جریان ماجرا باشید نکات مطرح شده تا چه اندازه دقیق است؟»
در همین راستا، عباس عبدی، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران، در پاسخ به نامه مفیدی گفت: من از ابتدای کار در جریان این تعاملات یا چالشها نبودم و با توجه به این که در فاصله ۸۸ تا ۹۲ مقررات انجمنهای صنفی را تغییر داده بودند دوستان تصمیم میگیرند که انجمن استان تهران را تأسیس کنند و این کار را هم انجام دادند و همانطور که خانم مفیدی نوشتهاند در گام اول با استعفای منتخبین همراه شد.
وی ادامه داد: در این مرحله از من دعوت کردند که برای کمک به تشکیل انجمن داوطلب شوم و به شرط تک دوره بودن حضورم پذیرفتم که متاسفانه به علت کرونا بجای سه سال، ۵ سال طول کشید. در آن مقطع حضورم برخی اسناد و نامههای مخالفت نهادهای قدرت با راهاندازی دوباره انجمن ایران را دیدم و در مجموع برداشتم این بود که وزارت رفاه و آقای ربیعی خواهان حل مسأله هستند ولی زورشان نمیرسید ولی اطمینان دارم که هیچ دلیلی برای مخالفت آن وزارتخانه با این ایده ندیدم.
عبدی گفت: البته مقررات جدید این امکان را فراهم کرده بود که انجمن جدیدی تاسیس شود و شاید اگر این امکان نبود اصرار بیشتری بر حل موضوع صورت میگرفت. بنابر این بجای ادامه آن مجادله که احتمالا بینتیجه بود کوشیدند مسأله را از این طریق حل کنند در هر حال امیدوارم که این مسأله نیز مبتنی بر سیاستهای جدید حل شود. همواره هم وزارت کار تا سال ۱۴۰۰ حمایت کرد و حتی در این ۳ سال اخیر هم مشکل چندانی پیش نیامد و دوستان جدید هیات مدیره انتخاب شدند و به نظرم باید کمک کرد تا به نیازهای روز همکاران پاسخهای موثرتری دهند.