پیشتازی محدود اوباما از رامنی

بنا بر این گزارش، باراک اوباما رئیس جمهوری کنونی آمریکا که به احتمال بسیار زیاد کاندیدای پیشنهادی دموکرات ها در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر خواهد بود، در آخرین نظرسنجی‌های انجام شده ۴۷.۷ درصد آراء را به خود اختصاص داده است و در مقابل "میت رامنی" که چندی پیش اکثریت آراء جمهوریخواهان را به دست آورد و کاندیدا شدن وی از سوی جمهوریخواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر قطعی شد، ۴۴.۳ درصد آراء را از آن خود کرده است.

گردهمایی سالانه کمیته ملی حزب دموکرات قرار است سوم تا ششم ماه سپتامبر در کارولینای شمالی برگزار شود و کاندیدای نهایی دموکرات ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر هم در این جلسه معرفی خواهد شد.

از سوی دیگر، با وجود اینکه تا کنون میت رامنی به عنوان کاندیدای برتر جمهوری خواهان از دیگر رقیب باقیمانده خود یعنی "ران پاول" پیشی گرفته است و ۱۵۲۲ رأی را در انتخابات مقدماتی ایالات مختلف آمریکا تا کنون به خود اختصاص داده است و به این ترتیب از ۱۱۴۴ رأی مورد نیاز نیز فراتر رفته، کاندیداتوری نهایی وی نیز باید در جلسه سالانه جمهوریخواهان اعلام شود که ۲۷ تا ۳۰ ماه جاری میلادی در فلوریدا برگزار می‌شود.

"نیوت گینگریچ" و "ریک سنتروم" دیگر رقبای جمهوریخواه رامنی بودند که چند ماه پیش از دور رقابت‌های مقدماتی جمهوریخواهان کناره‌گیری کردند و در حال حاضر تنها رقیب باقیمانده رامنی، ران پاول بود که البته در انتخابات ایالت تگزاس که در تاریخ ۲۹ ماه مه برگزار شد، رامنی با کسب ۸۸ رأی جدید موفق شد از حد نصاب ۱۱۴۴ رأی مورد نیاز برای قطعی کردن کاندیداتوری خود عبور کند و به این ترتیب دیگر رقبای خود را در این رقابت پشت سر بگذارد.

ران پاول دیگر کاندیدای جمهوریخواه باقیمانده در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری ۲۰۱۲ تا کنون تنها ۱۵۸ رأی در میان ایالت های مختلف بدست آورده است. سنتروم و گینگریچ هم که چند ماه پیش از این رقابت ها کناره گیری کردند اختلاف چندانی با پاول ندارند. سنتروم ۲۵۵ رأی و گینگریچ نیز ۱۳۸ رأی را کسب کرده بودند.

هنوز تکلیف ۲۱۰ رأی دیگر در انتخابات مقدماتی جمهوریخواهان مشخص نشده است اما حتی اگر پاول نیز تمام این ۲۱۰ رأی را از آن خود کند، باز هم به آراء کسب شده توسط رامنی که از حدنصاب مورد نیاز نیز گذشته، نخواهد رسید.

انتخابات آمریکا به گونه ای برگزار می‌شود که تعدادی از ایالات این کشور به طور سنتی طرفدار یک حزب هستند و از همان ابتدا کاملا مشخص است به چه کاندیدایی رأی می‌دهند، بنا براین رقابت‌های انتخاباتی در این ایالت‌ها آن چنان داغ نیست و در بسیاری موارد کاندیداها اصلا به سراغ این ایالت ها نمی‌روند چرا که خیالشان از آراء نهایی این ایالت‌ها راحت است.

اما در عوض یک سری ایالت ها نیز هستند که به سمت حزب خاصی تمایل ندارند و معمولا تعداد طرفداران هر دو حزب در این ایالت‌ها یکسان است و یا اختلاف بسیار کمی دارد. در این ایالت‌ها مشخص نیست که رأی دهندگان در نهایت کدام کاندیدا را انتخاب می‌کنند بنابراین در رقابت‌های انتخاباتی این ایالت‌ها از اهمیت بسیاری زیادی برخوردار می‌شوند.

این ایالت‌های سرنوشت‌ساز عبارتند از: اوهایو، ویرجینیا، فلوریدا، آیووا، کارولینای شمالی، کلورادو، نوادا، میسوری، ویسکانسین، میشیگان، مینسوتا، نیومکزیکو، اورگان، پیسیلوانیا، نیوهمپ‌شایر، مونتانا، کارولینای جنوبی، ایندیانا، جرجیا و آریزونا.
جدول جدیترین آمار رقابت های انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۱۲ آمریکا
آمار مربوط به هر یک از کاندیداها در این ایالات به شرح زیر است:

**ویسکانسین

اوباما ۴۹.۸ رامنی ۴۳.۸

**اوهایو

اوباما ۴۸.۳ رامنی ۴۳.۵

**نوادا

اوباما ۴۹.۳ رامنی ۴۴.۰

**کلورادو

اوباما ۴۷.۰ رامنی ۴۴.۰

**پنسیلوانیا

اوباما ۴۹.۳ رامنی ۴۲.۳

**ویرجینیا

اوباما ۴۶.۸ رامنی ۴۴.۰

**فلوریدا

اوباما ۴۷.۰ رامنی ۴۵.۶

**آیووا

اوباما ۴۵.۸ رامنی ۴۴.۵

**میسوری

اوباما ۴۲.۸ رامنی ۴۸.۵

**نوادا

اوباما ۴۹.۳ رامنی ۴۴.۰

**کارولینای شمالی

اوباما ۴۷.۳ رامنی ۴۸.۳

**میشیگان

اوباما ۴۸.۳ رامنی ۴۲.۰


البته در برخی از ایالت ها همانطور که در ارقام بالا مشاهده می شود آراء تمایل بیشتری به یکی از کاندیداها دارد و در برخی دیگر رقابت بسیار نزدیک تر است. اما آنچه مسلم است و از این اعداد نیز مشخص می شود، باراک اوباما درصد بیشتری را به خود اختصاص داده است و تا این لحظه از رامنی پیشی گرفته است، اما تا لحظه نهایی که انتخابات در تاریخ ۶ نوامبر برگزار شود، نمی توان به طور قطع درباره نتایج نهایی اظهار نظر کرد.

اما با وجود تمام اینها باز هم رأی دهندگان آمریکایی باید منتظر گردهمایی نمایندگان معرفی شده برای نشست الکتورال کالج در ماه دسامبر بمانند چرا که این نشست است که رئیس جمهور نهایی مردم آمریکا را تعیین می کند و شاید رأی مستقیم مردم تأثیر چندانی در انتخاب رئیس جمهور آمریکا نداشته باشد، نظیر آنچه در انتخابات سال ۲۰۰۰ در رقابت میان "جرج بوش" و "ال گور" شاهد آن بودیم و با وجود اینکه ال گور اکثریت آراء مردمی را از آن خود کرده بود، اما در نهایت نمایندگان الکتورال کالج بود که بوش را به عنوان رئیس جمهور آمریکا معرفی کرد.