مسعود پزشکیان، رئیسجمهور منتخب، روزهای عجیبی را در پیش دارد. رئیسجمهور منتخب، چه دوست داشته باشد چه نه، آخرین امید بخشی از جامعه برای بهبود وضعیت کشور است؛ همانهایی که در روزها و ساعتهای پایانی انتخابات تصمیم به مشارکت گرفتند و نام مسعود پزشکیان را روی برگههای رأی نوشتند. اگر این جماعت نبودند، اکنون سعید جلیلی رئیسجمهور بود و کابینه در سایهاش را به زیر آفتاب میآورد.
بعد از دولت دوم روحانی و سه سال دولت سید ابراهیم رئیسی و میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری 1400، مجلس دوازدهم و دور اول ریاست جمهوری چهاردهم، کمتر کسی فکر میکرد ققنوس امید از دل آتش بیدار شود. ققنوس امید با هزار سختی برخاست، هرچند رنجور و ضعیف بود.
پزشکیان باید از همان روز اول و بعد از سوگند به قرآن مجید و قانون اساسی کشور، در معرفی کابینه، امید را شعلهورتر کند. او در مناظرههای انتخاباتی از زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی گفت. این سخنان باید در کابینه او منعکس شود. نبود این دو در کابینه پزشکیان یعنی وزیر بهداشت سابق توانایی حل گسلهای ایجاد شده را ندارد. بودن آنها اما خبر خوبی است که میتواند مردم را به روزهای پیش رو امیدوار کند.
مسئله بعدی اقتصاد است. مهمترین مشکل کشور در تمام این سالها تورم و گرانی بوده است. رئیسجمهور پزشکیان حتی اگر لازم باشد باید کاپشن معروف خود را گرو بگذارد تا شرایط اقتصادی کشور حداقل از این بدتر نشود. مهمترین سرمایه پزشکیان در آینده، بهبود شرایط اقتصادی مردم است. جامعه باید تغییر در زندگیشان را در سفرههایشان ببیند؛ سفرههایی که چند سالی است از گوشت و مرغ خالی شده است.
همه میدانیم که زمستان ترامپ هم خواهد آمد. رئیسجمهور تازه آمریکا، همچون 4 سال ریاست جمهوریاش که همعصر با حسن روحانی بود، به ایران سخت خواهد گرفت اما این هنر دیپلماسی پزشکیان است که طوفان ترامپ را تبدیل به نسیمی دلچسب برای مردم ایران کند. البته او باید قدرت اقناع داخلی را هم داشته باشد تا بتواند باب مذاکره با آمریکا را باز کند. مذاکره نکردن با آمریکا و بستن باب گفتوگو، قطعاً شرایط اقتصادی ایران را تلختر و سختتر از امروز خواهد کرد.
مسئله بعدی شکاف اجتماعی است که در جامعه ایجاد شده است. نسل جدید نگاه متفاوتتری به مسائل فرهنگی و اجتماعی دارد و رئیسجمهور و تیم همراه او باید به یک راهکار مشخص در این باره برسند. مسئله حجاب، فیلترینگ، شبکههای اجتماعی و هزار مسئله دیگر پیش روی پزشکیان است و او باید به عنوان رئیسجمهور برای آنها راهکار مشخص بدهد. فرصت زیادی هم نیست، چون ممکن است هر کدام از اینها تبدیل به یک بحران تازه برای کشور شوند.
بله، مسیر سختی پیش روی رئیسجمهور تازه ایران است اما او قطعاً بهتر از همه با این مسیر آشناست وگرنه پای به آن نمیگذاشت. امیدوارم که رئیسجمهور پزشکیان بتواند این مسیر را به خاطر امید، به سلامت طی کند وگرنه در صورت شکست پزشکیان، بعید است دیگر امید در جامعه توانایی قد راست کردن داشته باشد.