- عراقچی: در کنار مردم و دولت سوریه بوده و خواهیم بود/ مقامات آمریکا عقلانیت حداکثری به کار گیرند
- فراخوان مشمولان اعزامی پایه خدمتی آذر ۱۴۰۳
- نمایندگان با طرح ۷ ساله شدن انتخابات شوراها مخالفند/ انتخابات بعدی ۳۰ خرداد ۱۴۰۴ برگزار می‌شود
- نمی‌پذیرم که ایران از هیچ کشور دیگری عقب‌تر باشد
- تعطیلی ۲ روزه مرز‌های شلمچه و چذابه
- یک قانون جدید از سوی رئیس‌جمهور ابلاغ شد
- آغاز رجیستری گوشی های آیفون
- توضیح درباره برنامه درسی در مدارس با رویکرد قرآنی
- انتخاب دومین وزیر ترامپ از بین مجریان فاکس نیوز
- تکذیب افزایش قیمت تخم مرغ
دبیرکل جامعه روحانیت مبارز: بهترین راه بیان انتقاد و اعتراض «رأی» است
به گزارش مردم سالاری آنلاین، دبیرکل جامعه روحانیت مبارز با اشاره به اینکه امام مردم را مبدأ همه تحولات در جامعه می‌دانست، گفت: امیدواریم مردم و به خصوص فعالان سیاسی و کسانی که دارای گرایش‌های مختلف سیاسی هستند، این پیام امام را به خوبی درک کنند. کسانی که مدعی هستند ما پیرو امام هستیم، امام هیچ وقت صحنه را خالی نکرد، هیچ وقت فضا را در اختیار دشمن قرار نداد و هیچ وقت اجازه نداد یأس بر افکار عمومی حاکم شود؛ همیشه مردم را تشویق کرد، امید داد و گفت در صحنه بمانید و اگر انتقاد هم دارید، انتقادتان را بگویید.
خبرنگار جماران در مسیر راهپیمایی 22 بهمن گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام و المسلمین مصطفی پورمحمدی داشته که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
جایگاه مردم در اندیشه و عمل امام خمینی(س)، کجا بود؟
امام مردم را مبدأ همه تحولات در جامعه می‌دانست؛ به این باور داشت و تمام طراحی‌ها و هدایت‌های ایشان روی تبیین، توجیه، آگاهی‌بخشی و سپس حرکت و قیام مردم هنر امام بود و جزء شاهکارهای رهبری و مدیریت امام بود و انقلاب همچنان با نگاه و رویکرد امام تا الآن ادامه و استحکام دارد و حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن پاسخ به دعوت امام است و آن آگاهی‌بخشی که امام در جامعه ایجاد کرد.
خوشبختانه الآن رهبری معظم و همه دلسوزان مملکت به این مسأله باور دارند و همه می‌دانیم که اگر بنا باشد نظام و انقلاب بماند، همان طور که با مردم ایجاد شده، با مردم می‌ماند. اگر بنا باشد تحولی هم ایجاد شود، با مردم تحول ایجاد می‌شود.
اگر عده‌ای از مردم انتقاد و اشکال دارند، که درست هم هست، موانع، ضعف‌ها و اشتباهاتی داریم، اما چگونه حل و اصلاح می‌شود؟ مردم باید جدی بخواهند و حرکت کنند، حرف بزنند، پیشنهاد بدهند و انتقاد کنند.
در 45 سال گذشته، اهتمام حضرت امام به نقش و جایگاه مردم در کدام عرصه‌ها تبلور داشته است؟
یکی از بهترین راه‌های تحقق خواست مردم «انتخابات» است. این اشتباه بزرگی است که کسی فکر کند با «قهر با انتخابات» یا «عدم حضور در انتخابات» می‌تواند منشأ تحول و اصلاح در کشور شود. یک عده در تأیید صلاحیت گلایه دارند؛ اما نکته این است که اجازه ندهیم گلایه‌ها به قهر، ناامیدی و یأس تبدیل شود؛ و تسلیم فشار جنگ روانی دشمن هم نشویم.
به هر حال من به مخاطبینم می‌گویم که شما انتقاد دارید و می‌گویید مسئولین برای ما کاری نکرده‌اند، راهش این است که به اینها رأی ندهید؛ به دیگران رأی بدهید که اینها را توبیخ کنید. اگر در خانه بنشینید، دوباره همین‌ها رأی می‌آورند. شما می‌گویید به بنده پورمحمدی انتقاد دارید، وقتی به صحنه نیایید، باز هم من رأی می‌آورم. اگر به من انتقاد دارید، بیایید و به من رأی ندهید و فرد دیگری را انتخاب کنید.
در تهران نزدیک به 3500 نفر تأیید شده‌اند؛ یعنی در میان آنها 30 نفر با هر گرایشی پیدا نمی‌شود؟! اگر این کاندیداها 100 درصد مطابق میل کسی نیست، 40 درصد که هست؛ آدم عاقل به امید سود 100 درصدی، سود 40 درصدی را رها نمی‌کند. هرکس به امید سود 100 درصدی است، همیشه ضرر کرده و انتظار سود 100 درصد هیچ وقت به نتیجه نمی‌رسد. سود 100 درصدی هم اتفاق می‌افتد، ولی نمی‌شود انتظار داشت همیشه آن چیزی که شما می‌خواهید محقق شود.
امیدواریم مردم و به خصوص فعالان سیاسی و کسانی که دارای گرایش‌های مختلف سیاسی هستند، این پیام امام را به خوبی درک کنند. کسانی که مدعی هستند ما پیرو امام هستیم، امام هیچ وقت صحنه را خالی نکرد، هیچ وقت فضا را در اختیار دشمن قرار نداد و هیچ وقت اجازه نداد یأس بر افکار عمومی حاکم شود؛ همیشه مردم را تشویق کرد، امید داد و گفت در صحنه بمانید و اگر انتقاد هم دارید، انتقادتان را بگویید.
بهترین راه بیان انتقاد و اعتراض «رأی» است؛ و همین امروز هم امکان دارد. به نظر من هرکسی ادعا کند امکان ندارد، یا واقعیت‌های جامعه را درک نمی‌کند و یا نمی‌خواهد بفهمد. شاید بگویند لیست اول ما تأیید نشده است؛ شما گرایش‌های نزدیک به خودتان دارید و آنها را تأیید کنید؛ چه اشکال دارد؟!
در انتخابات مجلس دهم این کار را انجام دادند و بعد از مدتی پشیمان شدند.
اکثر دولت‌ها در اختیار جریان اصلاح‌طلب، اعتدال و کارگزاران بوده است. اینها یک خرده شعار و یک خرده هم زیاده‌خواهی است.
