هم‌قدم با هم برای آگاهی از سرطان دهانه رحم

سرطان‌هایی که دیر تشخیص داده می‌شوند نیز با درمان مناسب و مراقبت‌های تسکینی کنترل می‌شود.
غربالگری سالانه از مهمترین گام‌ها برای شناخت زودهنگام سرطان دهانه رحم است اما به گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال 2021 از هر ۱۰ زن ۳۰ تا ۵۰ ساله ایرانی، تنها ۴ زن تست غربالگری انجام داده است. این آمار در مقایسه با میزان ابتلا بسیار کم است.
بنابر اعلام مرکز اطلاعات ویروس HPV در سال 2023 ایران ۳۳.۵ میلیون نفر جمعیت زنان بالای ۱۵ سال دارد که در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند. بنا بر تحقیقات این مؤسسه پژوهش بین‌المللی، هر ساله ۱۰۵۶ زن به این بیماری مبتلا می‌شوند که ۶۴۴ نفر از آن‌ها بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. سرطان دهانه رحم، چهاردهمین سرطان شایع در بین زنان ایرانی و دهمین سرطان شایع در بین زنان ۱۵ تا ۴۴ سال است.
علائم سرطان دهانه رحم چیست؟
بر اساس اعلام مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولیعصر (عج) سرطان دهانه رحم ممکن است در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نکند. اما هنگامی‌که علائم ایجاد می‌کند می‌تواند باعث خونریزی واژینال در فاصله بین سیکل‌های قاعدگی (یعنی خونریزی زمانی اتفاق می‌افتد که شما پریود نیستید)، بعد از رابطه جنسی، یا بعد از یائسگی شود.
توجه داشته باشید که بعضی از این علائم بسیار رایج هستند و می‌توانند در شرایط مختلف رخ دهند. از این رو، داشتن هر یک از آن‌ها لزوما به معنای ابتلا به سرطان دهانه رحم نیست. ولی از آنجایی که همیشه و به طور ویژه درباره این سرطان خاص، پیشگیری بهتر از درمان است و تشخیص زودهنگام آن ارتباط مستقیمی با افزایش احتمال موفقیت درمان دارد، مراجعه به پزشک الزامی است.
سبز می‌تواند سفید باشد
از جمله راه‌های پیشگیری از سرطان دهانه رحم، تشخیص زودهنگام و در سنین پائین واکسن HPV و غربالگری مداوم دهانه رحم است. زنان باید از سن 21 سالگی به بعد، هر چند سال یکبار غربالگری سرطان دهانه رحم که معمولا آن را به نام آزمایش پاپ اسمیر می‌شناسند، انجام دهند.
سرطان دهانه رحم، تنها بیماری غیر واگیر است که با مراقبت و رعایت سبک زندگی می‌توان از آن پیشگیری و از ابتلای خود و دیگران جلوگیری کرد. فقط کافی است با آگاهی بیشتر از آن، شناخت علائم و انجام معاینات و چکاپ‌های منظم از خود در مقابل آن مراقبت کنیم. همه می‌توانیم با مطالعه بیشتر در بخش مسئولیت‌های اجتماعی مای‌لیدی، آگاهی خود را درباره این بیماری افزایش دهیم و با برداشتن قدم‌های کوچک اما تاثیرگذار نه تنها به خود، بلکه به حفظ سلامت جامعه کمک کنیم.