به گزارش مردم سالاری آنلاین، سرمایهگذاری در بازار طلا از روشهای رایج سرمایهگذاری است که از گذشته مورد توجه بوده است. طلا از تورم و نوسانات پولی به دور است و قدرت نقدشوندگی آن نسبت به سایر بازارهای مالی بیشتر است. در میان روشهای سرمایهگذاری در بازار طلا، خرید طلای دست دوم و آب شده طرفدارانی دارد.
طلای دست دوم یا بدون اجرت، طلایی است که از طرف مصرفکننده فروخته میشود و توسط فروشنده خریداری شده و مجدد به شخص دیگری فروخته میشود. طلای آب شده هم به طلایی گفته میشود که ذوب شده است. طلای آب شده مخلوطی از طلا و فلزات دیگر است تا به آلیاژ دلخواه برسد. عاملی که سبب میشود برخیها جذب خرید طلای دست دوم یا طلای آب شده شوند این است که این طلاها اجرت ساخت ندارند. اما این شیوه خرید، ریسک بالایی دارد و به همین دلیل کارشناسان، چندان آن را برای سرمایهگذاری توصیه نمیکنند.
محمد کشتیآرای، نایب رئیس سابق اتحادیه طلا و جواهر تهران در گفتوگو با همشهری درباره معایب خرید طلای دست دوم و همچنین طلای آب شده صحبت کرده است.
خرید و فروش طلای دست دوم و آب شده قانونی است؟
در این زمینه قانون نداریم اما یکسری آییننامههای دستوری و مصوبات داخلی صنفی داریم که از نظر این آییننامهها و مصوبات، فروش آن ممنوع است. خرید آن اشکالی ندارد اما به دلایل متعدد فروش طلای دست دوم و آب شده به مشتری از نظر صنفی ممنوع است.
بنا به چه دلایلی؟ توضیح میدهید؟
دلیل نخست این است که باید طلایی که مصرف شده است به چرخه تولید بازگردد و مجدد تولید شود. در واقع، واحدهای صنفی تولیدی ما یکی از کارهایشان این است که طلاهای مصرف شده را ذوب میکنند و از روی آن دوباره طلای نو میسازند. مسئله دومی که در مورد ممنوعیت طلای دست دوم وجود دارد این است که در چند سال اخیر طلاهایی که نو ساخته میشوند تماما زیر نظر سازمان استاندارد و اتحادیه عیار آنها به صورت استاندارد است و دارای کد رهگیری استاندارد هستند اما طلاهای دست دوم که از سالهای قبل هم هستند این ویژگی را ممکن است نداشته باشند و ممکن است استاندارد نباشند. عامل سومی که این ممنوعیت را ایجاد کرده است بحث نقل و انتقال بیماریهای پوستی از طریق انتقال از زیورآلات دست دوم است.
با وجود این، با توجه به اینکه طلای دست دوم بدون اجرت است، برخیها ترجیح میدهند به جای طلای نو، دست دوم بخرند. در این مورد نظر شما چیست؟
نکتهای که باید به آن توجه داشت این است که ما در صنعت طلا انواع مختلف اجرتهای طلا را داریم. در این میان، ما یکسری طلاهایی داریم که اجرت ساخت آنها کم است یعنی به دلیل اینکه کار سادهای است و در تولید آنها وقت کمتری صرف شده است اجرت ساخت کمتری دارند ولی نو هستند یعنی در واحدهای تولیدی زیر نظر اتحادیه و به صورت استاندارد تولید شدهاند و خرید و فروش آنها هیچ ممنوعیتی ندارد. بنابراین، به نظر من طلای کم اجرت نو بهترین نوع مصرف زیورآلات است.
در مورد طلای آب شده چطور؟ خرید آن را توصیه میکنید؟
طلای آب شده هم مسائل و مشکلات خاص خودش را دارد و پیشنهاد ما همواره این بوده که مردم طلای آب شده خرید نکنند چون وقتی طلای آب شده را از جایی میخرند باید برگه استاندارد آن و عیار آن وجود داشته باشد اما مردم این مسائل را از نظر فنی نمیدانند و ممکن است طلای آب شدهای بخرند که از نظر عیار با آن چیزی که به آنها داده میشود مطابقت نداشته باشد. از طرف دیگر، معمولا باید طلای آب شده را از هر جایی که خریدند وقتی قصد فروش آن را داشتند به همانجا مراجعه کنند و چه بسا ممکن است واحدی که طلای آب شده را فروخته است تعطیل شده باشد. طلای آب شده بین فعالین صنف یعنی بنکداران و طلافروشان با واحدهای تولیدی داد و ستد میشود بنابراین ما اصلا خرید آن را به مردم عادی توصیه نمیکنیم چون این کار تخصص خودش را میخواهد.
چه کلاهبرداریهایی ممکن است در هنگام خرید طلای دست دوم و آب شده برای خریداران پیش بیاید؟
طلای دست دوم چون استفاده شده است مثل خیلی از النگوها ممکن است درون آن آب رفته باشد و جرمهای اضافه داشته باشد و وقتی خریدار آن را میخرد معادل پول طلا بابت آن جرمها پول بدهد در صورتی که طلای نو این داستانها و دردسرها را ندارد. از طرف دیگر، احتمال تقلب در طلای دست دوم و همچنین طلای آب شده بالاست. ممکن است فروش طلای دست دوم با عیار پایینتری انجام شود یا در مورد طلای آب شده در هنگام ذوب آن از طلای تقلبی و ناخالص استفاده شود که این موضوع، عیار طلا را کاهش میدهد. بنابراین، اصلا نمیشود در مورد خلوص طلای آب شده مطمئن بود بر همین اساس همانطور که اشاره کردم ما اصلا خرید طلای دست دوم و آب شده را توصیه نمیکنیم.
به نظر شما، بهترین شیوه سرمایهگذاری در بازار طلا چیست؟
اگر کسی بودجه کمی دارد و قصد خرید مصنوعات طلا را دارد میتواند طلای ساخته شده کم اجرت را که نو و استاندارد است خریداری کند که هم کمک به تولید است و باعث میشود صنعت طلا و جواهر رونق داشته باشد و هم از طلای خریداری شده میتواند به عنوان زینت استفاده کند اما اگر قصد خرید مصنوعات طلا را ندارد و میخواهد فقط برای سرمایهگذاری باشد سکه گزینه بهتری است.
چرا سکه؟
زیرا سکه مسائل و مشکلات خرید و فروش طلا را ندارد. سکه ضرب بانک مرکزی است. عیار آن استاندارد است و قیمت هر روز آن هم مشخص است. از طرف دیگر، سکه را از هر کجایی که خریده باشند میتوانند اگر استاندارد باشد آن را به جای دیگر بفروشند. مثلا ممکن است کسی در تهران سکه خریده باشد و شهرستان باشد اما به پول نیاز داشته باشد. میتواند سکه را شهرستان بفروشد و نقد کند. بنابراین، برای سرمایهگذاری، بهترین راه همان خرید سکه است. اگر پول خرید سکه ندارند میتوانند در صندوقهای طلا سرمایهگذاری کنند. نگهداری طلا بار روانی برای سرمایهگذار ایجاد میکند و همانطور که در رسانهها شنیدهایم و میشنویم ممکن است تبعات منفی داشته باشد و طلا سرقت شود. بنابراین، سرمایهگذاری در صندوق طلا به نفع سرمایهگذاران است و به نوعی دغدغههای فکری آنها را برطرف میکند.صندوقهای طلا، نوعی صندوق سرمایهگذاری و قابل معامله در بورس است که قابلیت سرمایهگذاری در طلا حتی با سرمایه پایین هم در آن فراهم است. از طرف دیگر، نقدشوندگی بالایی هم دارند. به نظر من، این بهترین نوع سرمایهگذاری برای کسانی است که الان میخواهند سرمایهگذاری کنند چرا که هم سرمایهشان در برابر خطر دستبرد و سرقت، ایمن است و هم میتوانند هر زمان خواستند طلای خود را دریافت کنند.