به گزارش مردم سالاری آنلاین، مهدی باقری عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس به رویداد۲۴ می‌گوید: چندی پیش، لایحه عفاف و حجاب اعلام وصول شد و یک‌فوریتی آن رای آورد و باید موضوع بادقت در کمیسیون‌های تخصصی بحث و بررسی شود تا در ادامه در صحن مجلس، شاهد اظهارات دیگر نمایندگان باشیم تا ان‌شاءالله به تصویب نهایی برسد. بی‌حجابی در این لایحه، جرم‌انگاری هم شده، ولی ضعیف است. وقتی دولت و قوه قضاییه یک لایحه می‌دهند، طبق نیازها، توانمندی و مقدورات اجرایی خودشان است، نه لزوماً طبق نیاز‌های جامعه. مثلاً دولت در موضوعی می‌گوید این کار را می‌خواهم انجام دهم و مجلس نگاه می‌کند و می‌بیند ۱۰ برابر آن نیاز است که انجام شود.

نماینده زنجان می‌گوید: این لایحه در حداقلی‌ترین حالت، ۱۰۰ درصد متضمن توان اجرایی قوه قضاییه است. یعنی اگر انرژی و توان خاص و خیلی زیادی نخواهند بگذارند، حداقلی‌ترین قانونی است که می‌توانستند انتظار داشته باشند. حال، امروز که لایحه اعلام وصول شده دیگر می‌توانیم قضاوت کنیم. به نظرم لایحه، خیلی جای کار دارد و به خیلی از موضوعات عفاف و حجاب نپرداخته است.

عضو فراکسیون روحانیت مجلس می‌گوید: اگر بخواهیم عفاف و حجاب ترویج پیدا کند، برخورد با عوامل فساد یک موضوع است در حالی که تشویق فعالان این حوزه، موضوع دیگر و حتی حمایت از این‌ها یک موضوع دیگر است. حتی بحث آمرین به معروف و نهی از منکر یک موضوع بسیار جدی است که خیلی ضعیف وجود دارد و باید از این افراد حمایت شود. تلقی عمومی از نظارت در جمهوری اسلامی، تلقی غیرواقع‌بینانه‌ای است. همه تلقی دارند که یک نهاد نظارتی وجود داشته باشد و بیاید و نظارت کند. ما در فرهنگ جامعه و قوانین، نظارت‌های عمومی را اصلاً ندیده‌ایم؛ هم نظارت و هم مشارکت در ساخت کشور باید عمومی شود.

وی می‌گوید: ما الان قصد نظارت بر حُسن اجرای قانون حجاب را داریم. آیا باید دوباره یک تعداد پلیس و ناظر بگذاریم که صرفاً پیگیری کنند و ببینند اجرا شد یا نشد؟ خیر این شدنی نیست. نظارت در مورد مسائلی که مخصوصاً با فرهنگ عمومی بیشتر در ارتباط است باید عمومی باشد. منظورم مردم است. قانون دنبال این است که نظم و انضباط ببخشد. ما که نمی‌گوییم بی‌حساب و کتاب باشد. باید از ظرفیت مردم برای بحث امر به معروف و نهی از منکر استفاده کنیم. نفوذ کلام را باید دولت و حاکمیت فراهم کنند که من اختیار داشته باشم و همچنین از من حمایت شود.

عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس می‌گوید: چرا در دنیا و ایران، بحث سوت‌زنی مطرح است؟ چون در گذشته به نوعی «به من چه» و «به تو چه» یک فرهنگ عمومی بود. اگر در کارخانه یا جایی فسادی اتفاق می‌افتاد می‌گفتند زیاد حرف نزن، چون کارت را از دست می‌دهی. از این‌رو امکان افشای فساد وجود نداشت. پس آمدیم و بحث حمایت از افشاگران فساد را مطرح کردیم که قانونی بیاید که از افشاکننده حمایت کند که اگر در یک مجموعه بزرگ دولتی یا هر جایی فسادی دید گزارش بدهد. در بحث عفاف و حجاب برای دفاع از این افراد، ضمانتی نیست و، چون بحث رهاست او هم شاید احساس تکلیف کند و وارد عرصه شود، ولی نمی‌داند چه کار باید بکند و چگونه اقدام کند و فرد، چون نمی‌داند چه حمایتی از او می‌شود و برای همین سردرگم است. از این‌رو در لایحه‌ای که ارسال شده روی این موضوع کار نشده است.

این چهره اصولگرای مجلس می‌گوید: موضوعی بین نخبگان مطرح شده که می‌گویند جرم‌انگاری در موضوع کشف حجاب ضعیف است، ولی نظر من این نیست بلکه گفتم لایه‌های مختلفی که باید در قانون لحاظ شود، نیامده است. وقتی قانونی وضع می‌کنیم دو طرف مسئله مهم هستند. یک حق برای کسی تصور می‌کنیم که او بتواند پیگیر حقش باشد و یک طرف هم تکلیفی برای دیگران ایجاد می‌کنیم، پس برای هر دو طرف حق و تکلیف وجود دارد. ما در این قانون، حقی را باید تبیین کنیم. حق این است که عفاف و حجاب باید در جامعه باشد و باطل این است که این حق تضعیف شود. اینکه تکلیف چیست و چه نهاد‌هایی تکلیف دارند را قانون مشخص می‌کند. حالا اگر کسی این حق را تضعیف کرد و مجرم شناخته شد باید ببینیم در چه رده‌هایی است. آیا متخلف است یا مجرم؟ آیا به صورت شبکه‌ای و سازمان‌دهی شده این کار‌ها را می‌کند؟ میزان جرم‌انگاری‌های این‌ها با هم فرق می‌کند. الان سطح‌بندی جرم‌انگاری‌ها ضعیف است.

او می‌گوید: به صراحت اعلام می‌کنم اگر انتظار داشته باشیم قوانین در یک مرحله به بلوغ برسد، واقع‌بینانه نیست. از کسانی مشورت گرفته‌ایم و می‌گویند سطح لایحه‌ای که قوه قضاییه و دولت به مجلس فرستادند، گام اول حساب می‌شود. به این معنا که در حد مقدورات‌مان باید قانون بنویسیم، یعنی بحث رها نشود. منتهی طی زمان احتمال دارد چالش‌های جدید و واقعیت‌های اجرایی و ضعف‌های قانون را ببینیم و تکمیل و اصلاح کنیم. نگاه ما این است که در حد ظرفیت نظام، خیلی کامل‌تر از این طرح را می‌توان نوشت پس باید به سمت تکامل این لایحه برویم، ولی ادعا نمی‌کنیم این قانون می‌تواند تمام مسئله را حل کند. بزرگترین خطا این است که تصور کنیم به محض اینکه قانونی وضع شد، مشکلات حل می‌شود.

عضو فراکسیون روحانیت مجلس می‌گوید: به نظر من از لحاظ وزین بودن کار، وزن این لایحه زیاد است، منتهی در عمل، قسمت کمی از مشکل را حل می‌کند و خیلی اتفاقات دیگر در پی آن باید بیفتد. اینکه فکر کنیم اگر مشکل حل نشود، اشکال از قانون است، خطاست. ممکن است قانون به همین شکل تصویب و اجرا شود و باز هم مشکلات حل نشود. اینکه موضوع عفاف و حجاب به علت قانون معطل شود، اشتباه است و این موضوع در ماه‌های گذشته اتفاق افتاد.

باقری می‌گوید: اگر از هر فردی بپرسید مسئله اول کشور چیست؟ خواهد گفت اقتصاد و معیشت. رهبر انقلاب هم شعار سوال را همین موضوع درنظر گرفتند و تاکید کردند که مسئله اول است، ولی آیا بحث حجاب مسئله نیست؟ آیا بی‌اهمیت است؟ خیر اصلاً این‌طور نیست. این خطای ما است که حجاب را در رسانه‌ها بحث اول کشور کنیم. مسئله اول مردم، بی‌حجابی نیست، اما این‌طور هم نیست که برای مردم مهم نباشد. پس باید به آن توجه کرد و مطالبه عمومی مردم همین است. مردم در خصوص حجاب، از ما درخواست قانون‌گذاری، اجرا و نظارت قوی را دارند.

عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس می‌گوید: بحث کشف حجاب را در کشور جمع می‌کنیم و من امید دارم که متولیان پای کار بیایند. اراده بر این است و یقین دارم که بحث حجاب در جایگاه اصلی خودش قرار می‌گیرد. ما در مجلس وقتی مثلاً قانونی وضع می‌کنیم که پولی برای جاده‌ای کنار گذاشته شود، یقین داریم که مشکل حل می‌شود و حجم تصادفات کاهش می‌یابد. در مورد حجاب هم یقین داریم که اگر قانون وضع و اجرا شود، مشکل حل می‌شود. اینکه تا الان حل نشده، چون بی‌تفاوت بوده‌ایم. نظر من این است که اگر جرم‌انگاری نسبت به یک یا دو نفر که برهنه بیرون می‌آیند، اتفاق بیفتد و حتی جرم‌انگاری نسبت به مسئولانی که در این حوزه کم‌کاری، غفلت و سهل‌انگاری کرده‌اند صورت بگیرد، مشکلات حل می‌شود. همه این‌ها باید در این قانون اعمال شود.

این چهره اصولگرای مجلس می‌گوید: ما در کمیسیون قضایی و حقوقی هستیم و موضوع به ما برمی‌گردد. از این‌رو باید با کسی که مسئولیت، امکانات و قدرت دارد و در مورد حجاب بی‌تفاوتی کرده و باعث شده اتفاقات بدی حاصل شود، برخورد شود، نه اینکه این مسئول را به حال خود بگذاریم و مثلاً نهایتاً به یک فروشنده تذکر دهیم.