به گزارش مردم سالاری آنلاین ،دکتر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین ایران در یک فایل صوتی بیان کرد: من وقتی برای جلسه مراسم آقای سیدمحمود دعایی دعوت شدم تا وقتی که به جلسه وارد شدم، نمی دانستم می خواهم درخصوص چه موضوعی صحبت کنم. تا اینکه یک مطلبی را از یکی از دوستانم دریافت کردم که درباره نماز خواندن آقای دعای بر پیکر بسیار از متوفیان بود.
به ذهنم آمد که درخصوص آیه «فَبِمَا رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ» صحبت کنم؛ اتفاقاً مجری برنامه ها در میان آیات بسیاری که خواند، به همین آیه نیز اشاره کرد و من به قطعیت رسیدم که درباره همین موضوع صحبت کنم و همان لحظه یکسری از مطالب را در ذهنم پروراندم.
در پس آینه طوطی صفتم داشتهاند
آن چه استاد ازل گفت بگو میگویم
خدا شاهد است که وقتی پشت تریبون رفتم، با اینکه می دانستم می خواهم درباره این موضوع صحبت کنم، اما به طور دقیق بر موضوع و آیات مربوط به آن مسلط نبودم، بعضی آیاتی که خواندم اصلاً در ذهنم نبود و یک آیه را راجع به اینکه خدا شما را به وسیله مومنین حمایت می کند را قبلاً دیده بودم لذا آیه را پیدا کردم و به همین دلیل این آیه را از روی موبایلم خواندم و همین مبنا شد. من از قبل هیچ برنامه ای مبنی بر اینکه به این بحث ها ورود کنم، نداشتم.
یک نفر یک کامنتی گذاشت راجع به اینکه خودمان انتخاب کردیم، من از مدت ها قبل بحث «خودمان انتخاب کردیم» را در ذهنم می پروانم که یک جایی مطرح کنم، و با خود گفتم حالا که یک بار بحث آقای دعایی مطرح شده به جای اینکه من صبر کنم، الان این بحث را هم مطرح کنم. از طرف دیگر چند ماه پیش هم آقای تفرشی از من یک قولی گرفته بود که راجع به برجام صحبت کنم.
لذا واقعاً هیچ برنامه ای پشت این قضیه نبود، نخواستم از دولت کنونی کار کسی را توجیه کند و نخواستم هم به کسی حمله کنم.
دفعه قبل من هر چه قسم جلاله خوردم که برنامه انتخاباتی ندارم، کسی باور نکرد، ولی باز هم تأکید می کنم که برنامه انتخاباتی ندارم و قصد هم ندارم این کارها را کنم، آمادگی نمایندگی مجلس را ندارم و علاقه و آمادگی ورود به مسئولیت های جدی تر هم ندارم.
لذا کل دوستانی که نگران شدند و نوشتند پروژه انتخاباتی است، کل انتخابات برای خودشان؛ مشکلات کشور را حل کنند ما مخلص آنها هم هستیم.
همین گوشه اتاق دانشگاه برای من کافی است و از آن راضی هستم به شرطی که دوستان مملکت را اداره کنند حتی اگر نتوانند هم اداره کنند، من کاری نمی خواهم انجام دهم.
صلاح مملکت خویش خسروان دانند
ما در یک حدی مسئول بودیم و وقتی از ما نخواستند دیگر مسئولیت از ما رفع شد. آن مسئولیت تلخ بود که روز اول هم در مجلس گفتم که من بار این مسئولیت را کاملاً احساس می کنم.
این آقایانی که این حرف ها را می زنند، قیاس به نفس می کنند و همه مسایل را براساس امیال خود که حاضرند همه حقایق را زیر پا بگذارند برای اینکه بتوانند به مقامی برسند و جناح شان پیروز شوند.
من و همصحبتیِ اهلِ ریا دورَم باد
از گرانانِ جهان، رَطلِ گران ما را بس
بنشین بر لبِ جوی و گذرِ عمر ببین
کاین اشارت ز جهانِ گذران، ما را بس
منبع:شفقنا