باید پرسید دولت از چه می ترسد که آمارهای اقتصادی را منظم وشفاف منتشر نمی کند؟شاید هم فکر می کند حبس کردن گزارش رشد تورم، جلوی آشکار شدن آن را می گیرد؟دراین صورت فکر نمی کند مردم رشد تورم یا افزایش اجاره بهای مسکن را درمتن جامعه حس می کنند ومنتظراعلام فلان آماررسمی نمی مانند تااز آن دریچه بفهمند قیمت ها چقدر رشد کرده است.
به علاوه باید سوال کرد هدف دولت از این پنهان کاری چیست؟آیا می خواهد برای تداوم رشد نرخ تورم یا بهای مسکن سرزنش نشود؟ یااینکه می خواهد کم کاری،کلی گویی وبلاتکلیفی اش درباره ارایه برنامه ای مشخص وعملیاتی برای مهار تورم –علی رغم گذشت یک ماه کاری اززمان پایان تعطیلات سال نو- موردتوجه، سوال وعتاب قرارنگیرد؟ شاید هم گمان می کند گذشت زمان گرد فراموشی روی موضوع می پاشد ومنتقدین از پرسیدن خسته وبی خیال موضوع می شوند؟
درپاسخ به تمام این احتمالات باید گفت مسئله با پاک کردن صورت مسئله حل نمی شود واینکه دولت محترم خود را به ندیدن ونشنیدن هر پدیده اقتصادی کف جامعه بزند؛ مثلا وقتی رئیس کل بانک مرکزی با زبان تهدید وجود بازارغیررسمی ارزفردوسی را انکارکند که این بازارجمع نمی شود بلکه با هزار ترفند ومخفی کاری به کارش ادامه داده واثرش را برجای می گذارد.
درباره توقف انتشار نرخ تورم ومسکن ودیگر شاخص های اقتصادی،حقیقت ماجرا همین حالا هم آشکار است ومردم وخرد جمعی همه واقعیت راجلوتر از دولت می دانند اما نکته مهم برای دولت دراین میان،قضاوت جمعی درباره صداقت وپایبندی به شفافیت وبه ویژه مسئله اعتماد است؛ یعنی مردم می پرسند مبادا خلاقانه ترین ابزار دولت برای مهار تورم مخفی کردن واقعیت باشد؟.