به گزارش
مردم سالاری آنلاین،وزیر امور خارجه چین، کین گانگ، قصد دارد روابط این کشور را با عربستان سعودی تقویت کند و هر چه سریعتر منطقه تجارت آزاد چین با خلیج فارس را راهاندازی کند.
به نقل از رویترز، کین گانگ که به تازگی به این مقام منصوب شده است طی یک مکالمه تلفنی با همتای خود در عربستان سعودی، شاهزاده فیصل بن فرحان آل سعود، این پیشنهاد را مطرح کرد و افزود که حمایت دائمی و استوار عربستان سعودی در خصوص مسائلی که شامل منافع پکن است را عمیقا تحسین میکند. او گفت که دو طرف باید همکاری خود را در زمینه اقتصاد، انرژی، زیرساختها، سرمایهگذاری، مسائل مالی و فناوری پیشرفته افزایش دهند.
به علاوه کین علاوه بر تقویت مستمر مشارکت راهبردی چین و خلیج فارس و ایجاد «منطقه آزاد تجاری چین و خلیج فارس» در اسرع وقت پافشاری کرد. بر اساس بیانیه وزیر خارجه این کشور، شاهزاده فیصل گفت که عربستان سعودی روابط با پکن را سنگ بنای مهمی از روابط خارجی در نظر میگیرد و پیرو«سیاست چین واحد» است.
کین گانگ که به تازگی سفر به چندین کشور آفریقایی را به اتمام رسانده است، اخیرا با معاون نخست وزیر هلند و وزیر امور خارجه این کشور، ووپکه هوکسترا و وزیر امور خارجه آرژانتین، سانتیاگو کافایرو گفتگوی تلفنی داشته است.
نگرانی ایران از دیدار چین و شورای همکاری خلیج فارس
به گزارش جاکارتا پست، به نظر میرسد ایران که اخیرا با ناآرامیهای داخلی و چالشهای بینالمللی مواجه شده است، چین را نیز از دست داده است. سفر اخیر شیجینپینگ به عربستان سعودی، به ویژه پس از کاهش حضور آمریکا در منطقه خاورمیانه، تهران را به این فکر واداشته است که آیا پکن در حال تغییر اولویتهای خود در منطقه است یا خیر.
چین و ایران توافقنامه مشارکت راهبردی جامع ۲۵ سالهای امضا کردهاند؛ چین همچنین قرار است در مورد همکاری اقتصادی بیشتر گفتگو کند، اما در بیشتر موارد، با افزایش تنشهای ژئوپلیتیکی، وضعیت این توافقات مبهم باقی مانده است.
در همین حال، عربستان سعودی بزرگترین تامینکننده نفت خام چین در سال 2020 بود. پکن برای تامین نیازهای انرژی خود به عربستان نیازمند است و تمام تلاش خود را میکند تا برای تامین این نیازها یک رابطه طولانیمدت با ریاض داشته باشد.
سفر شیجینپینگ به عربستان یک نقطه عطف در سیاست خارجی پکن نسبت به کشورهای حوزه خلیج فارس در نظر گرفته میشود. هرچند که چین روابط خود را با ایران و عربستان سعودی نزدیک نگهمیدارد، عربستان از شرکای راهبردی اصلی پکن در منطقه ظاهر شده است.
بر اساس این گزارش، تهران نگران استقبال اخیر چین از عربستان سعودی و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس است زیرا معتقد است که چین در رقابت ایران با عربستان سعودی در منطقه خلیج فارس موضع بیطرف اتخاذ کرده است.
در اجلاس شیجینپینگ با کشورهای خلیج فارس بیانیهای تنظیم شد که در آن شی از ایران خواسته بود تا در خصوص مسائل هستهای همکاری لازم را نشان دهد و از دخالت در امور کشورهای همسایه بپرهیزد. برای هرچه پیچیدهتر شدن وضعیت، شیجینپینگ بیانیه دیگری را نیز مبنی بر حمایت از امارات متحده عربی در زمینه اختلافات آن با ایران بر سر جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی امضا کرد.
ایران برای این بیانیه مشترک تقاضای جبران دارد. اما روابط پکن با ایران و عربستان سعودی بسیار پیچیده است و این کشور مجبور است روابط خود را با دقت زیادی با هر دو این کشورها مدیریت کند تا هم در موضع بیطرف بماند و هم از منافع تجاری خود در منطقه حفاظت کند.
جاکارتا پست مینویسد: هر چند اگر چین از حدود خود فراتر رود باید خود برای رویارویی با اقدامات تلافیجویانه از سمت کشورهای اسلامی آماده کند. چرا که اکثر کشورهای اسلامی از جمله ایران و عربستان سعودی از وضعیت مسلمانهای اویغوری در چین مطلع هستند اما از پیوستن به ایالات متحده آمریکا در جنگ صلیبی خود علیه چین برای مسلح کردن مسلمانهای شینجیانگ امتناع کردهاند.
دولت شیجینپینگ طی چند سال گذشته بیش از یک میلیون اویغوری را برخلاف میل آنها در شبکه بزرگی از آنچه که دولت «اردوگاههای بازآموزی» مینامد که همان اردوگاههای کار اجباری هستند، بازداشت کرده است.
طبق گزارش جاکارتا پست، با جانبداری شیجینپینگ در سیاست خلیج فارس، ماجرای شینجیانگ میتواند علیه منافع آن استفاده شود. ایران، عربستان سعودی و امارات تاکنون حتی از ذکر این موضوع نیز خودداری کردهاند و به حاکمیت ملی چین احترام گذاشتهاند. در این شرایط چین تمام تلاش خود را برای اصلاح بیانیه امارات علیه تهران انجام میدهد.
وزارت امور خارجه چین در تلاش برای کنترل خسارت این مساله است. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران در واکنش به این بیانیه گفت: « جزایر سه گانه ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ در خلیج فارس، اجزای جداییناپذیر خاک پاک ایران است و به این مام میهن تعلق ابدی دارند. در ضرورت احترام به تمامیت ارضی ایران با هیچ طرفی تعارف نداریم».
پکن پیچیدگی مسائل این منطقه را درک میکند و تا زمانی که بتواند محصولات خود را بفروشد و نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد، تلاش میکند تا تصمیمات درستی اتخاذ کند.