سخنی با مجامع ده‌گانه «خانه موسیقی»

فاضل جمشیدی ـ خواننده و فعال اجتماعی ـ نوشته است:
«خانم‌ها و آقایان هنرمند
هرچه بود گذشت، مجامع ۱۴۰۰ را می‌گوییم! وگرنه که بیش از ۲۰ سال از تاسیس نهاد خانه موسیقی گذشته و او به دوران جوانی‌اش پا گذارده و نیازمند راهگشایی و راهبری است. خانه موسیقی به سمت میانسالی می‌رود، ضرورت‌ها، الزامات اجتماعی، فرهنگی و صنفی طلب می‌کند که فارغ از میزان مشارکت و غافل از مقدار بی‌انگیزگی‌ها و کم همتی هایمان به هدف «بسوی کمال» این خانه بپردازیم!!
 خانه موسیقی جوانی بود که طفولیت و نوجوانی‌اش را چندان راحت طی نکرده و با هیچ امکانات و کمترین ملزومات کار و موفقیت‌های نسبی خود را پیش برده است.
به‌عنوان جمعی از همراهان در این عرصه سخنانی داریم با شما که چکیده جمع بزرگ اعضا قریب به ۱۷۰۰۰ عضو فعال و غیرفعال هستید.
اما امروز روز را نه داستانی است نه خاطره‌ای! که عین واقعیت است و شرح وقایع که چه می‌گذرد بر حال و احوالات هنرمندان عضو. همان‌هایی که در تعدادی اندک آمدند و بیشتر نیامدند و رای خود را هر چند کم به شما تقدیم نمودند! که لازم بود اما کافی نه! که این حضور یک عرف و عادت اداری و تشکیلاتی است و برهمین هم سپاس!!
کار ادامه حیات «خانه خودشان» را بر روال معمول و ریل انداختند! و صد البته که تحلیل و تفسیر این نوع «انتخابات» را به وقتی دیگر و جای دیگر موکول می‌کنیم!
هنرمندان گرانقدر:
کمی دیرتر در مجمعی ۵۰ نفره متشکل از نمایندگان برگزیده مرتبط با ۱۰ کانون «خانه» می‌نشینید و هفت عضو هیئت مدیره را برمی‌گزینید که سپس آنها «مدیرعامل» و سکاندار اجرایی را انتخاب و راهی کار و اقدام نمایند.
اکنون چند نکته صرف یادآوری و تأکید برای آن روز از سوی ما که حجت از سوی علاقه‌مندان و دلسوزان ادا شده باشد ایفا می‌گردد:
۱- نیاز ایجاد نگرشی جدید در راستای تعریف‌ نوینی از خانه موسیقی و شرح  وظایف، دستورات کار و انتظارات جامعه موسیقی و مردم.
۲- ضرورت برنامه‌ریزی اساسی، واقع‌بینانه و دست‌یافتنی در راستای رسیدن به «خود کفایی اقتصادی» خانه. 
۳- تجدید نظر و اقدام عملی و اساسی به منظور ایجاد واحد «روابط عمومی» قوی به جهت دستیابی به هدف عالی و شایسته ارتباط حداکثری و گسترده با تمام اعضا در سراسر ایران. 
بدیهی است در شرایط عادی یک جامعه نرمال و طبیعی، انتظاراتی چنین از مؤسسه‌ای فرهنگی ـ هنری چون «خانه موسیقی» معقول و ضروری نیست، ولی با نگاهی به روند ۴۰ سال گذشته، وضعیت فعلی و نتایج و موجودی‌هایمان، نمی‌توان به اصلاح، حرکت، پیشرفت ودستیابی هنرمند به نیازهای اجتماعی، رفاهی و صنفی خود امیدوار بود، مگر با چشم‌پوشی، اغماض و تعارف، تشریف و مصلحت اندیشی‌ و محافظه‌کاری‌های معمول و همیشگی    که ۴ دهه گریبان ما را گرفته است.
به این دلایل به سهم خود و بنا بر وجود فراوان دغدغه و نگرانی‌های جاری، به شما برگزیدگان مجامع دهگانه سال ۱۴۰۰ خانه موسیقی اعلام می‌داریم که فرصتی چون اکنون، برای تک تک اعضای مجمع عمومی پیش رو ممکن است هرگز فراهم نگردد که به واقع‌بینی، صبر، آگاهی، همت و البته تلاش و امید و اقدام به موقع دست به کاری زنید که غصه سرآید...
مجمع آتی و قریب‌الوقوع «خانه موسیقی» که جهت انتخاب هفت تن از اعضای هیئت مدیره و بازرسی اصلی تشکیل می‌گردد، می‌تواند تنها به برگزاری یک مجمع عادی و معمول ختم نگردد!  
در دستور کار خویش، حتی بیش از یک جلسه شتابزده و محدود به اهدافی چون برنامه‌ پیشنهادی فوق‌الذکر و هر آنچه را که لازم، ضروری و دست یافتنی می‌یابد، بپردازد!!
همچنین موارد مهمی را به تصویب، ابلاغ و اجرا کشاند، و کسانی را که واقعا قدرت خدمت، همت کار اجرایی و اعتقاد به خستگی ناپذیری دارند، به میدان «خدمت» بکشاند.
این روند پس از انتخاب اعضای هیئت مدیره‌ای که آمادگی، اعتقاد، توانایی، اراده و همت لازم برای انجام چنین دستور کاری را دارند می‌تواند موثر و کارگشا باشد و راه را برای   بررسی دقیق، کارشناسانه و عملیاتی انتخاب مدیرعامل بعدی و سکاندار اجرائی خانه موسیقی فراهم می‌کند.
انتخابی که می‌تواند با دقت تمام و حوصله، بدون شتاب و تعصب شخصی و احساسی، انجام شود تا در روندی منطقی، کارشناسی شده و عادلانه و پس از دریافت بیوگرافی و برنامه‌ مدعیان کاندیداتوری، مدیرعاملی خانه انجام پذیرد.
تجربه‌ای که در دوره قبل البته به شکل نه چندان جدی و سطحی و تشریفاتی تجربه گردید!! ولی شما اکنون می‌توانید مدعیان توانمند، آگاه و آماده پذیرش چنین سمت مهم و کلیدی را بررسی و نسبت به انتخاب نهایی «مدیرعامل» اقدام کنید. مدیر عاملی که به مانند وزیر وزارتخانه باید با برنامه قوی اعلام شده از قبل اعلام و رزومه قابل توجه به لیست کاندیداها ورود کند.
در سایه چنین روندی شاید بتوانیم امید داشته باشیم که در سایه خرد، واقع‌بینی و بدون دخالت احساسات هنری و لطیف و ظریف معمول و به دور از تعارفات و تشریفات مرسوم و  معمول، به شهر کوچک هنرمندان و خانه خود سر و سامانی دهیم و با اراده و نیروی شگفت‌انگیز دست‌هایمان و با  چراغ همت و اندیشه‌ها، به آینده این قشر تلاشگر، زحمتکش، مؤثر و مفید جامعه ایرانی خدمت کنیم.»