گرد و غبار در ماه یکی از بزرگترین مشکلات ناسا در طول مأموریتهای آپولو بود، چرا که این گرد و غبار باعث ایجاد مشکلاتی برای تجهیزات و فضانوردان در آن زمان شد. اکنون ناسا در حال استفاده ازاین مواد ساینده برای کمک به مبارزه با آلودگی هوای زمین است.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ناسا برای انجام این کار با شرکت "Lunar Outpost" مستقر در "دنور" که چند حسگر کیفیت هوا برای اندازهگیری گرد و غبار ماه طراحی کرده، همکاری کرده است. ناسا قصد دارد از آن حسگرها برای اندازهگیری آلایندههای مختلف روی زمین مانند ذرات معلق، کربن مونوکسید، متان، گوگرد دی اکسید و ترکیبات آلی فرار استفاده کند.
از این برنامه به طور بالقوه میتوان در مواردی مانند آتشسوزی جنگلها، فورانهای آتشفشان و در صنعت نفت و گاز برای درک سطح آلایندهها و میزان کاربردی بودن سیستمهای فیلتراسیون هوا استفاده نمود.
این حسگر که اکنون با نام Canary-S (خورشیدی) شناخته میشود، با کمک انرژی خورشیدی و یک باتری که با استفاده از فناوری شبکه، دادهها را انتقال میدهد، کار میکند.
حسگر یاد شده این اندازهگیریها را هر دقیقه انجام میدهد و دادهها را به یک فضای ابری امن و جایی که بتوان آنها را در داشبورد Lunar Outpost یا یکی از پایگاههای داده به منظور تجزیه و تحلیل بارگذاری کرد، میفرستد.
حسگرها و نرمافزارها به راحتی قابل شخصیسازی هستند و به مشتریان امکان استفاده از آن را برای نیازهای خاص خود را میدهند.
برخلاف گرد و غبار روی زمین، گرد و غبار ماه به همه چیز میچسبد."هریسون اشمیت" (Harrison Schmitt) یکی از فضانوردان ماموریت آپولو واکنش خود را در برابر این ماده همانند "رینیت آلرژیک قمری"که باعث عطسه ، آبریزش چشم و گلو درد میشود، تشبیه کرد. گرچه در نهایت علائم از بین رفت اما نگرانی برای سلامتی انسان هنوز وجود دارد.
در حال حاضر ۱۵ ایالت از Canary-S در صنایع مختلف استفاده میکنند. حال، محققان قصد دارند از این حسگر برای اندازهگیری کیفیت هوا استفاده کنند.
"چارلز لوش" (Charles Losche)، مدیر ارشد رشد و سیاستگذاری این پروژه گفت: صنعت نفت و گاز میتواند از این حسگر برای اندازهگیری موثر بودن کنترلهای محیطی خود نیز استفاده کند.
این برنامه بخشی از برنامه "NextSTEP" ناسا است.