فینالیستهای لیگ قهرمانان اروپا تا فردا مشخص می شوند

مرحله برگشت لیگ قهرمانان فوتبال اروپا، می‌تواند سرنوشت تیم‌ها را عوض کند. منچسترسیتی در صورت صعود، نخستین بار خواهد بود که به فینال می‌رسد، پاریسن ژرمن اگر به فینال برسد در راه‌یابی به فینال دبل می‌کند، چلسی در صورت فینالیست شدن، خاطره فصل 2012 را زنده می‌کند و رئال پرافتخارترین تیم اروپا، به دنبال چهاردهمین قهرمانی در اروپا می‌رود.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، در این فصل برخلاف فصل گذشته، بازی‌ها به صورت رفت و برگشت انجام می‌شود و فرصتی دوباره به تیم‌ها برای جبران اشتباهات داده می‌شود. در نخستین بازی، سیتیزن‌ها میزبان پاریسی‌ها هستند. سیتی با برد مقابل کریستال پالاس، امشب به مصاف پاریسی می‌رود که با نهایت بدشانسی در بازی رفت شکست خورد.
سیتی در بازی رفت در نیمه اول بسیار آسیب‌پذیر نشان داد و نتوانست به خوبی حریف را پرس کند و پاریس سوار بر بازی بود. محوریت تاکتیک دفاعی سیتی بر پوشش دادن امباپه برای جلوگیری از فرارهای سریع او، باعث غفلت از نیمار شد و او خطراتی بر دروازه سیتی ایجاد کرد. در صحنه گل هم اشتباه در یارگیری هنگام کرنر، باعث تک گل میزبان در بازی توسط کاپیتان تیم، مارکینیوش، شد. یک موقعیت نیز وراتی خراب کرد تا نتوانند نیمه اول را با اقتدار به اتمام برسانند. در نیمه دوم اما گواردیولا توانست تیم را متحول کند و سودش را هم ببرد. تمرکز از امباپه، بر نیمار منتقل شد و همچنین هافبک‌هایی که توپ را به آن‌ها می‌رساندند. امباپه نیز فروغی نداشت تا ارکان هجومی پاریس فلج شوند. پوچتینو نیز هیچ میلی به بیشتر کردن اختلاف گل نداشت و بعد از دریافت گل تساوی نیز کماکان محتاطانه بازی کرد و در نهایت اخراج گای، باعث شد تیم هجومی نشود.
سیتی که مهاجم شماره نه کلاسیک در ترکیب نگذاشته بود، در نیمه اول می‌توانست توسط فودن به گل برسد اما تیزهوشی ناواس که از دروازه خارج نشد، باعث دفع این موقعیت شد. اصولا در این بازی هر شخصی که موقعیتش را داشت، به عنوان مهاجم نوک عمل می‌کرد اما تاثیری نداشت. هر دو گل سیتی روی خوش‌شانسی به ثمر رسید اما نمی‌توان مهار کردن دو مهاجم قهار و گرانقیمت تیم را نادیده گرفت که از پایه‌های درخشش پاریس در این دو فصل در اروپا بوده‌اند. سیتی فقط یک قدم با فتح انگلیس فاصله دارد و بهترین موقعیت را برای رسیدن به فینال اروپا و قهرمانی دارد و می‌توانند در بازی برگشت با ریتم معمول خود یعنی پرس سنگین و بازی مالکانه و نیمکت پرباری که امکان اجرای هر تاکتیکی را به کادر‌فنی می‌دهد، پاریس را در پیروزی ناکام بگذارد.
در سوی مقابل، پوچتینو مجددا شانس رسیدن به فینال و قهرمانی را دارد ولی این بار انبوهی از بازیکنان باتجربه و در کلاس جهانی دارد و قطعا تاکتیکی برای آزاد کردن نیمار و امباپه از پوشش سنگین مدافعان سیتی، اتخاذ می‌کند و در عقب زمین هم ناواس را در اختیار دارد که مهره اصلی دفاعی این تیم است و وراتی نیز در خط هافبک یک مهره طلایی است. اما غیبت گای قطعا آسیب‌زا خواهد بود زیرا او مسئول پوشش دادن دی‌بروین بوده‌است و به خوبی هم عمل کرده‌بود و فقدانش در این بازی، دست قلب تپنده سیتیزن‌ها را برای تعویض منطقه بازی بسیار باز می‌کند.
 چهارشنبه شب، چلسی میزبان سپیدپوشان است. چلسی با پیروزی مقابل فولام با دبل هاورتز آماده پذیرایی از رئال است. در بازی رفت به مدد بازیکنان انبوه سریع و تکنیکی خود و عملکرد فوق‌العاده کانته و تیم بسیار ناقص رئال، توانست جریان بازی را در دست بگیرد و اگر ورنر در ابتدای بازی موقعیتش را به گل تبدیل می‌کرد، کار در آلفردو دی‌استفانو تمام بود. توخل که تاکنون فقط یک باخت در چلسی داشته‌است، مصمم است که جام را به استمفورد‌بریج بیاورد، کاری که فصل قبل با پاریس نتوانست انجام دهد. هواداران نیز بسیار به او خوش‌بین هستند زیرا او در مقابل برترین مربیان جهان، آنچلوتی، گواردیولا، مورینیو، کلوپ و بیلسا، هیچ گلی دریافت نکرد و موقعیتی را هم برای گلزنی به آن‌ها نداد و تنها مقابل زیدان نتوانستند پیروز شوند. تاکتیک توخل در بازی قبل مبتنی بر ایجاد مثلث‌هایی بود که آزپیکوئیلتا، کانته، پولیشیچ، مونت، ورنر و چیلول در آن بودند، به گل برسند. اما در خط دفاع سه نفره رئال که در مواقع حساس با اضاف شدن مارسلو به پنج و یا حتی به شش نفر می‌رسید، مانع اثربخشی این روش شد و گلی هم که چلسی زد در اثر آزاد بودن رودیگر و ارسال بلند او بود و علت آزاد بودن او خستگی مفرط بازیکنان رئال از جمله مودریچ و ضعف در پرس بود. ضعف بارز خط حمله آبی‌ها چه در زمان لمپارد چه مربی فعلی، توانا نبودن ورنر برای تمام کنندگی به عنوان مهاجم نوک بوده است و عجیب آن که پست او عوض نمی‌شود زیرا نشان داده است که به عنوان وینگر بسیار بهتر می‌تواند عمل کند و در صحنه گل هم با به اشتباه انداختن مدافعان رئال، باعث فرصت‌طلبی پولیشیچ شد. نقطه قوت چلسی در بازی قبل کانته بود که توانست به خوبی نفوذ کند و جلوی کاسمیرو را هم بگیرد تا رئال در نهایت تنها یک شوت در چهارچوب داشته‌باشد. باید دید توخل چه روشی برای بازی برگشت در پیش می‌گیرد اما بی‌تجربگی و ضعف اعتماد به نفس در برخی بازیکنان و نبود کسی مثل دروگبا برای تمام کردن کار، شاید مانع فتح قله‌ای شود که دی‌متئو در سال 2012 فتح کرد.
رئال، در حالی به لندن می‌رود که جنگ قهرمانی هنوز در اسپانیا در نهایت حد خود قرار دارد و اختلاف تیم‌ها میلی‌متری است. رئال در این فصل 57 مصدومیت را در بازیکنانش داشته‌است اما به لطف روانشناسی زیدان و ایجاد همدلی، بازیکنان جایگزین توانستند به خوبی اثرگذار باشند. رئال در چند بازی اخیر خود متهم به ضدفوتبال شده است اما چقدر این حرف منطقی است؟ با جود نخریدن بازیکن در سه پنجره نقل و انتقالاتی، تیم در پی دوگانه‌ای دیگر است و دست مربی برای بی‌پروا بازی کردن باز نیست و بهترین روش امتیاز گیری، همان دفاع اتوبوسی معروف است و خستگی مفرط بازیکنان نیز فرصتی به زیزو نمی‌داد. نقطه عطف تیم اما زیاد است. بنزما به گفته خودش در آرزوی توپ‌طلا است و در صورت قهرمانی در اروپا، با توجه به نقشی که او برای رئال دارد، فتح کردنش دور از ذهن نیست. بلانکو که از رئال کاستیا آمده است به خوبی توانسته‌ جای خود را در تیم پیدا کند و جایگزین ایسکو شده است. مدافعان نیز مانند قبل اشتباهات مرگبار نمی‌کنند و امید را برای کسب دوگانه زنده نگه داشته‌اند. در بازی رفت اما ناهماهنگی بین مارسلو و وینیسیوس باعث ضعف این تیم در حمله شد و باید دید در بازی برگشت زیدان چه می‌کند. در صورت قهرمانی در اروپا، زیدان به پرافتخارترین مربی فرمت جدید لیگ قهرمانان تبدیل می‌شود و با توجه به افتخارات میگوئل مونیز در سبک قدیم مسابقات، تاریخ پادشاهی رئال بر اروپا را طولانی‌تر می‌کند.