دور برگشت مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در مرحله یک چهارم نهایی از سهشنبه شب در حالی آغاز میشود که برخی تیمها در دور رفت کار را تمام کردند و برخی امید به پیروزی دارند تا صعود کنند.
به گزارش
مردم سالاری آنلاین، در اولین بازی چلسی در اسپانیا میزبان پورتو است. شیرهای لندنی با پیروزی قاطع مقابل کریستال پالاس به مصاف اژدهای آبی میروند. تیم پورتو بر روی دفاع عمقی و ضد حملههای سنگین بنا شده است و از این رو، توخل در بازی رفت توپ را در اختیار حریف قرار داد و پورتو سراسر حمله بود اما درخشش خط دفاع به خصوص دروازهبان تیم، نتوانستند گلی بزنند اما در آنسو، میسون مونت که میتوان گفت بهترین بازیکن انگلیسی در حال حاضر است، با ضربهای زیبا دروازه را باز کرد. در نیمه دوم هم وضع بر این منوال بود و چیلول با اشتباه خسوس کرونا، توانست با دروازهبان تک به تک شود و گل نهایی را به ثمر برساند. اما مشکلی که توخل دارد و در بازی با وست برومویچ به خوبی نمایان شد؛ تغییر ناپذیری تاکتیکش است. در بازی که به دلیل اخراج تیاگو در دقیقه 30 مسابقه و اشتباهات متعدد جورجینیو، طبیعتا کار سخت میشود، او کماکان توپ را نزدیک دروازه نگه میداشت و نتیجه آن خوردن پنج گل شد، روندی که اگر ادامه پیدا کند؛ به دلیل بازیکنان جوان بسیار در ترکیب تیم و اشتباهات فردی، میتواند تیم را به یغما ببرد.
در طرف مقابل، پورتو نیز با پیروزی مقابل تیم تاندلا به مصاف چلسی میرود. این تیم در لیگ پرتغال وضعیتش بسیار خوب است و در مسابقات اخیرشان، تنها مقابل یوونتوس و چلسی شکست خوردهاند. خبر خوش برای این تیم، حضور مهدی طارمی است که در این مسابقه میتواند تیم را همراهی کند و بعید نیست که گل هم بزند. باید دید سرمربی تیم، آقای کونچسکا چه برنامهای برای این بازی دارد. چلسی نیاز به گل زدن و خسته یا مصدوم و محروم کردن بازیکنانش ندارد و بعد از سالها توانسته است به این مرحله برسد و نمیخواهد آن را از دست بدهد، مخصوصا آنکه چهار روز بعد این مسابقه باید به مصاف منچسترسیتی در اف ای کاپ برود و کماکان باید برای سهمیه لیگ قهرمانان بجنگد. از این رو شاید مانند بازی قبل عقب بنشیند یا اینکه تمرکزش بر میانه زمین باشد چون با آمدن طارمی و توانایی او در گلزنی و همچنین گرفتن پنالتی، کارش در دفاع سختتر است.
بازی بعدی و شاید مهمترین بازی این هفته، مصاف بایرن و پاریسیها در ورزشگاه پارک دوپرنس پاریس است. پاریس در مسابقه رفت در شب برفی مونیخ، در همان ابتدای بازی روی غفلت خندهدار مدافعان بایرن و اشتباه نویر، توسط امباپه به گل رسید. در آن بازی، بایرن 31 شوت به سمت دروازه کیلور ناواس روانه کرد اما ناواس با 10 دفع توپ منجی تیمش شد و دو گلی که دریافت کرد توسط ضربه سر زده شد. مشکل دیگر اما مصدومیت لوا بود و مشخص است که فلیک برای این فقدان، هیچ برنامهای نداشته است و چنین غفلتی از سوی او عجیب است زیرا مصدومیت یک امر طبیعی است و فقط زمانش مشخص نیست و تیمی که مهاجمش، بهترین مهاجم حال حاضر اروپا است باید برنامهای در زمانی که این رکن اساسی را از دست میدهد داشته باشد. تساوی یک بر یک در آخرین بازیشان مقابل یونیون برلین، میتواند دلیلی بر این ادعا باشد. مشکل دیگر تیم، افت فاحش خط دفاعش و همچنین دروازهبانش است و اتفاقی که قبلا در اوایل فصل تکرار شد مجددا رخ داده است. مدافعان بایرن عملا گنگ بودند و تنها بازیکن صاحب توپ را احاطه میکردند و در آنهم ناموفق بودند و بقیه محوطه جریمه را خالی گذاشتند، نویر نیز چند اشتباهی که قبلا هم تجربش را داشته مرتکب شد و بدشانس هم کمی بود. ماحصل این مسائل، خوردن چهار گل بود اما گلی که دراکسلر به ثمر رساند آفساید اعلام شد تا تکلیف بایرن در همان خانه خودش یک سره نشود. در بازی رفت اما وضعیت بدتر است، گورتزکا و زوله که در بازی رفت به دلیل مصدومیت تعویض شدند، در این بازی غایب هستند و هنوز قرنطینه گنبری تموم نشده است. لواندوفسکی هفته قبل در فضای مجازی اعلام کرد که ریکاوریش زودتر تمام میشود و در بازی برگشت حاضر است اما هنوز خبری در این خصوص از سوی باشگاه اعلام نشده است. آلابا احتمالا در فصل بعد راهی رئال میشود و بوآتنگ نیز ظاهرا عمر مفید فوتبالش تمام شده است و سران بایرن برای اینکه همچسن ضرباتی نخوردند، باید به فکر مدافعان جدید باشند.
پاریسیها با پیروزی پر گل مقابل استراسبورگ میزبان بایرن مونیخ هستند. پیروزی در بازی نخست، گل زده در خانه حریف و ضعف بایرن در ترکیبش، کار را راحت کرده است و میتوانند با یک بازی آرام و بهرهگیری از سرعت امباپه در ضد حملات، کار را به طور کل تمام کنند و انتقام شکست در فینال فصل قبل را بگیرند، همچنین آنها ترمز بایرن را پس از 19 پیروزی پیاپی در لیگ قهرمانان کشیدند تا کماکان رکورد در دستان منچستریونایتد، با 25 پیروزی پیاپی، در حد فاصل سالها 2007 تا 2009 باشد. اگر این فصل پاریسن ژرمن قهرمان نشود، شاید دیگر قهرمان نشود زیرا ستاره فعلی تیم، امباپه، مشتریهای فراوانی دارد و نیمار هم شاید مجددا به بارسا برگردد. پوچتینو ماموریت دارد مبالغ بسیاری که مالک تیم، ناصر الخلیفه در حدود یک دهه خرج تیم کرده است را به سرانجام برساند و اروپا نیز بعد از 28 سال، قهرمانی از فرانسه ببیند.
چهارشنبه شب، لیورپول میزبان رئال است. آنها در بازی رفت در یک کلام نابود شدند و اگر چند اشتباه از آسنسیو نبود، باخت سنگینتری در انتظارشان بود. خط حمله این تیم در شب غیبت مدافعان اصلی حریف، در بازی محو بودند و ابر و باد دست به دست هم دادند تا تنها شوت آنها، دقایقی پس از نیمه دوم به گل تبدیل شود. لک لکهای آنفیلد با پیروزی بر آستون ویلا به مصاف رئال میروند اما مشخص است که کلوپ، نمیخواهد تاکتیکهای اشتباهش را عوض کند و جنگ روانی خود را ادامه میدهد، کاری که در بازی رفت نتیجه عکس داد، زیرا در کنفرانس خبری پیش از بازی، او ورزشگاه دی استفانو را تنها یک زمین تمرینی خواند و در نهایت در همان زمین تنبیه شد. تاکتیکی که مختص او نیست و مربیان آلمانی ذاتا بهانهگیر هستند. بازیهای باقیمانده به طور قطع میتواند یا تکلیف کلوپ را مشخص کند یا بازیکنانی که باید از تیم کنار گذاشته شوند.
در طرف مقابل رئال مادرید با پیروزی در ال کلاسیکو در بازی که میزبان بود، به آنفیلد میرود. اما خبر بد برای این تیم، مصدومیت شدید واسکز، آماده نبودن هازاد و احساس درد در کروس، والورده و میلیتائو است. زیدان تا اینجای کار با وجود نخریدن بازیکن در سه پنجره نقل و انتقالاتی، عالی کار کرده است و در این بازی نیز کار سختی ندارد اما باید دید کدام بازیکنان به بازی نمیرسند. خبر خوب اما این است که بنزما در بهترین فرم خودش قرار دارد و گلهای بسیار مهمی زده است و بالاخره بعد از شش سال در ال کلاسیکو گل زد تا ستاره خط حمله تیم باشد، وینسیوس نیز با سرعتش به خوبی ضد حمله را به پیش میبرد، بازیکنان پرورش یافته در کاستیا، نظیر ماروین، نیز باعث امیدواری زیدان و هواداران به داشتن نیمکتی جوان و با کیفیت و در آینده تیمی متشکل از بازیکنان آکادمی است. شکست بارسا و تساوی مجدد آتتیکو، امید بیشتری به رئال برای فتح مجدد لالیگا داده است و پیروزی در این بازی نیز میتوان تیم را با وجود فقدان اساسی بازیکن، امیدوار به کسب چهاردمین لیگ قهرمانان بکند.
در آخرین بازی، دورتموند در ورزشگاه وست فالن میزبان منچسترسیتی است. آنها در آخرین بازی خود به سختی اشتوتگارت را شکست دادند و در رتبه پنجم جدول جای گرفتند. زنبورها در بازی رفت مغلوب پاسکاریهای منچستر شدند و هالند نیز همانند چهار بازی قبلی خود گلی نزد و تک گل آنها را کاپیتان تیم، مارکو رویس زد. در این بازی باید دید، سرمربی جوان دورتموند چه تصمیمی اتخاز میکند آنهم با شکست منچسترسیتی در آخرین بازیشان و بالا رفتن انگیزشان. در کل اما برای تیمی مانند دورتموند که متکی به بازیکن است، باید امیدش به درخشش آنها باشد و در این تیم، هالند و تا حدودی سانچو، موتور محرک تیم هستند.
منچستر اما با شکست دو بر یک مقابل لیدز به آلمان میرود. منچستر بالای 20 شوت زد اما ناکام بودند و مارچلو بیلسا با دفاع اتوبوسی خود، برخلاف رویه خود که پرس سنگین است، توانست این جنگ تاکتیکی را ببرد تا سومین باخت خانگی سیتیزنها را رقم بزند. منچستر کار سختی ندارد و با بازیکنان بسیار با کیفیتش هم در زمین و هم در نیمکت، میتواند با زدن یک گل و کنترل بازی، انرژی خود را برای آینده نگه دارد. منچستر نیز در این فصل بسیار رویایی بوده است و از بختهای اصلی قهرمانی است و مصاف احتمالی آنها با پاریس در فینال، میتواند به سوال قدیمی علم بهتر است یا ثروت جواب دهد آنهم با استفاده صحیح از ثروت برای کسب علم.
سید مهدی داودی