لیگ سه کشور عربی را بهتر بشناسید

فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا آغاز شده است. «مردم سالاری آنلاین» به این بهانه تاریخچه لیگ‌های کشورهای حوزه خلیج فارس را که اولین گام تیم‌های کشورمان برای صعود به مرحله بعد، مقابله با تیمهای این کشورها هستند مرور میکنند.
 
لیگ عربستان
لیگ برتر عربستان در سال 1976 تاسیس شد و امروزه 16 تیم در آن حضور دارند و پر افتخار‌ترین تیم آن نیز الهلال با 16 قهرمانی در لیگ است و در رتبه بعدی النصر قرار دارد. بهترین گلزن تاریخ لیگ نیز «عمر سوما» با 128 گل زده است. فوتبال مهم‌ترین رشته ورزشی در عربستان است و بعد از تاسیس لیگ حرفه‌ای، موفقیت‌های بین‌المللی آن‌ها آغاز شد که به فتح سه جام ملت‌های آسیا در سال‌های 1984، 1988 و 1996 ختم شد و همچنین زمینه ساز پنج دوره حضور در جام‌جهانی شد . باشگاه الهلال نیز جایزه بهترین تیم قرن بیستم آسیا را کسب کرده است و پر‌افتخار‌ترین تیم عربستانی در لیگ قهرمانان آسیا و همچنین برترین تیم این قاره در این تورنمنت با سه قهرمانی و چهار نایب قهرمانی است. در بین تیم‌های ایرانی، استقلال از حریفان قدیمی آن‌ها است. آخرین قهرمانی الهلال در آسیا برای سال 2019 است.
 
لیگ قطر
تاریخ استقلال قطر، سال 1971 است اما لیگ آن در سال 1963 افتتاح شده است. السد قطر با 15 قهرمانی که آخرین آن، چند روز قبل با هدایت ژاوی آن هم بدون شکست حاصل شده است، پر افتخار‌ترین تیم لیگ ستارگان قطر است. این تیم بهترین تیم قطری در آسیاست و در سالهای 1988 و 2011 فاتح آسیا شده است. سیاست قطری‌ها در ورزش با دیگر کشورهای منطقه فرق دارد؛ آنها ابتدا ورزشکاران خارجی را به کشورشان می‌آوردند و با دادن تابعیت قطر، در تورنمنت‌های بین‌المللی مختلفی شرکت کردند. اتفاقی که در رشته‌های وزنه‌برداری، دومیدانی و چند رشته دیگر افتاد اما اصلی‌ترینش در مورد فوتبال است و ما شاهد بازیکنانی با اسم لاتین در تیم ملی قطر بودیم. آنها از اوایل هزاره جدید، ستارگان دنیای فوتبال را که فقط چند سال به بازنشستگیشان مانده بود به لیگ خود آوردند، ستارگانی نظیر گواردیولا، باتیستوتا و در ادامه نیز رائول و ژاوی. اما شروع بازسازی نوین فوتبالشان به سال 2005 بر میگردد که فلیکس سانچز باس را که کاشف مسی بود، به قطر آوردند و او در آکادمی اسپایر شروع به فعالیت کرد که ماحصل آن قهرمانی قاطع و دور از انتظار در جام‌ملت‌های آسیا 2019 بود، به طوری که کسی جز ژاوی که خود از سال 2015 وارد این لیگ شده بود، شانسی برای قهرمانی قطر قائل نبود. می‌توان گل سر سبد تلاش‌های این کشور را، کسب میزبانی جام‌جهانی 2022 دانست که البته این میزبانی حرف و حدیث‌های بسیاری  دارد. محمد بن همام قطری که در زمان اعطای این میزبانی رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا بود، در سال 2012 به دلیل دادن رشوه از کلیه فعالیت‌های فوتبالی منع شد و گزارش‌هایی نیز از مرگ چند هزار نفر از کارگران مهاجر که در ساخت استادیوم‌ها استفاده می‌شدند منتشر شده است و واکنش ستاره‌های فوتبال اروپا را نیز در پی داشته است، کل این قضایا را می‌توان به دوران پر از فساد ریاست سپ پلاتر بر فیفا و انتخاب‌های معنی‌دار زمان او نسبت داد.
 
لیگ امارات
امارات متحده عربی در سال 1971 با صلح هفت امیر نشین آن منطقه با نام‌های اوظبی، دوبی، فجیره، راس الخیمه، عجمان، شارجه و ام القوین، تاسیس شد. لیگ آن نیز در سال 1973 آغاز به کار کرد. این کشور به دلیل سرمایه گذاری بر روی تجارت و گردشگری، حاشیه دیگر کشورهای متمول منطقه را ندارد و سعی می‌کند منطقی به پیش برود. بهترین تیم این کشور در داخل و خارج، العین است که 13 بار در لیگ برتر به قهرمانی رسیده و در سال 2003 در حالی که فرهاد مجیدی را در تیم داشت به قهرمانی آسیا رسید و دو مرتبه نیز نایب قهرمان شده است. این لیگ به همراه قطر، بازیکنان ایرانی زیادی به خود دیده است که محبوب‌ترینشان فرهاد مجیدی و علی کریمی هستند به طوری که کریمی با درخشش در الاهلی توانست به فوتبال اروپا راه یابد. این کشور به نظم در برگزاری بازی‌ها معروف است و در سال 2019 نیز میزبان مسابقات جام ملت‌های آسیا بود.
 
باور اشتباه درباره فوتبال کشورهای عربی
باوری در بین فوتبالدوستان ایرانی وجود دارد که تیم‌های عربی چیزی جز بازی کثیف بلد نیستند و به لطف دکل‌های نفت و گاز متعدد هر کاری بتوانند می‌کنند. باوری که زمانی درست بوده است اما امروزه دیگر معنا ندارد. آن کشورها راهی را رفتند که سابقا ژاپن در اواخر دهه 80 میلادی آغاز کرد و نتایج فوق‌العاده آن را دید. آن‌ها ابتدا تام بایر را که یک استعدادیاب معروف بود به کشورشان آوردند و او در طی سالها، بیش از نیم میلیون نفر را تعلیم داد. در ادامه با آوردن مربیانی نظیر فیلیپ تروسیه و چند بازیکن معروف، شکل لیگشان و در نتیجه بازدهی آن را تغییر دادند و توانستند افتخارات آسیایی متعددی کسب کنند و پای ثابت جام‌جهانی باشند. آوردن افراد مطرح برای استفاده از تجارب آنها و شکستن دیوار ذهنی بود که باعث انس گرفتن مردم با آن ورزش و ایجاد عزت و اعتماد به نفس برای موفقیت در آن رشته بود، همانطور که می‌بینیم منچسترسیتی و پاریسن ژرمن با مدد مالکان اماراتی و قطری توانستند افتخارات بسیاری کسب کنند. ما نیز اگر می‌خواهیم سطح فوتبالمان را بالاتر ببریم، در وهله اول باید اختلافات را کنار بگذاریم تا بتوانیم از حضور افراد خارجی موفق استفاده کنیم اما با توجه به وضعیت فعلیمان، راهی طولانی و شاید بدون مقصد در پیش داریم.
سید مهدی داودی