بولتون گفته است ترامپ بوریس جانسون و شینزو آبه را در رده نزدیکترین رهبران جهانی به خود قرار میدهد، در حالی که معتقد است هر چیز که امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه به آن دست بزند به گند کشیده میشود.
به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه "گاردین"، در یکی از بخشهای متعدد کتاب جان بولتن، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا این شکوه نیز مطرح شده که به جز او و ترامپ، افراد بسیار کمی در واشنگتن به "بریگزیت" اهمیت میدادند.
او نوشته: "بریگزیت یک مسأله وجودی برای انگلستان و یک موضوع بسیار مهم برای آمریکا بود. انگیزه بنیادی بریگزیت، فقدان رو به فزونی کنترل شهروندی بر سازوکارهای مبتنی بر اتحادیه اروپا بود. دیوانسالاری در حال ایجاد مقرراتی بود که پارلمانهای ملی بایستی آنها را به عنوان قوانین "لازمالاجرا" قبول میکردند و فقدان حاکمیت دموکراتیک به طور فزایندهای قابل لمس بود.
بولتن در همین رابطه افزوده است: "باید برای کمک به طرفداران بریگزیت، کارهای بسیار بیشتری انجام میدادیم؛ و من مطمئناً در این خصوص تلاشم را انجام دادم".
وی همچنین نوشته است که رئیس جمهور آمریکا "اعتراضات میدان تیانانمن" را مربوط به دههها پیش میداند و نمیخواهد تجارت بالقوه با پکن را به خطر بیندازد.
بولتون افشا کرده که یک کمپین شبکههای اجتماعی را در میانه سال ۲۰۱۹ در حمایت از تظاهرات طرفدار دموکراسی در هنگکنگ، راهاندازی کرده و رئیس جمهور نیز تأیید کرده که اندازه شورشها در ۱۲ ژوئن "قابل توجه" بوده است. اما ترامپ بعداً افزود: " نمیخواهم درگیر این ماجرا شوم... ما خودمان هم مشکلات حقوق بشری داریم".
بولتون نوشته است: "این اظهار نظر، به کمپین توییتری من پایان داد".
این مشاور اسبق همچنین آشکار می کند که در حین دیدار ترامپ با سران دولت انگلیس در ۴ ژوئن سال گذشته، سیامین سالگرد کشتار تیانانمن ترامپ از صدور بیانیه خودداری کرده است.
او در کتاب خود نوشته است که "استیو منوچن"، وزیر خزانه داری آمریکا، به رئیس جمهور گفته است که «از تأثیر پیشنویس بیانیه در مذاکرات تجاری نگران است و میخواهد از شدت تأثیر آن بکاهد. اما ترامپ گفت اصلاً هیچ بیانیهای نمیخواهد. ترامپ به اشتباه گفت :" ماجرا مربوط به ۱۵ سال پیش بود، چه کسی به آن اهمیت میدهد؟ سعی دارم یک توافق ایجاد کنم. هیچچیز نمیخواهم"؛ و این تمام چیزی بود که ترامپ گفت.
این اظهارات با موضع کنونی ترامپ و دفاع محکمش از حقوق هنگکنگ، قابل توجه بوده و بر این تأکید دارد که رئیس جمهور تنها زمانی از متحدان خود حمایت میکند که با اقتصاد آمریکا یا منافع سیاسی آن منطبق باشند.