حماس در واکنش به اظهارات خطرناک محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که حق ملت فلسطین در زمینه بازگشت و مقاومت مسلحانه را زیر سوال برد، طی بیانیهای خاطرنشان کرد: آشتی ملی و سند وفاق ملی فلسطین و مواضع گروهها و جریانهای مردمی بر حق بازگشت و مقاومت مسلحانه تاکید دارند، به همین خاطر عباس با اظهارات خود از اجماع ملی فلسطین تخطی کرده و سخنانش تنها بیانگر موضع شخصی وی است، زیرا حق بازگشت، حقی فردی و جمعی است و هیچ شخصی با هر جایگاهی هم که داشته باشد نمیتواند از این حق مقدس چشم پوشی کند.
جنبش حماس تاکید کرد که عباس با جریحه دار کردن احساسات ملت فلسطین و امت عربی و اسلامی و تمامی حامیان فلسطین، خود را از رهبری ملت فلسطین عزل و سیاستهای خود را برای همگان برملا کرد و این میطلبد که گروههای فلسطینی و در راس آنها جنبش فتح، مصونیت قانونی وی را که شایستگی آن را ندارد، سلب کنند.
این جنبش تصریح کرد که اظهارات "نمر حماد"، مشاور عباس در امور سیاسی که سخنان وی را بسیار ساده و سطحی خوانده بود، اظهارات کورکورانهای است که بیانگر ژرفای دید و نگرش حماد و دیگر همراهان وی است که در هر شرایطی تابع و پیرو ولی نعمت و سرور خود، عباس هستند.
حماس از تمامی گروهها و جریانهای مردمی که این اظهارات را محکوم کردهاند، تقدیر و تشکر کرد و مواضع عالی آنها را در پایبندی به اصول ملی ستود و تمامی گروهها و جریانهایی را که در قبال این شوک بزرگ سکوت اختیار کردهاند، فراخواند تا این جنایت سیاسی و وعده ننگین را که اقدام دیگری در راستای وعده ننگین بالفور در سالروز صدور این وعده است، رسوا سازند.
این جنبش همچنین تاکید کرد که خطوط و مفاهیم آشکار آشتی ملی باید در طرف مقابل ما (جنبش فتح) موجود باشد تا شراکت سیاسی آن را بپذیریم و اصلیترین این مفاهیم این است که فلسطین از دریای مدیترانه تا رود اردن تحت مالکیت ملت فلسطین است.
جنبش حماس تصریح کرد که حق بازگشت، یک حق مقدس فردی و جمعی است که به هیچ وجه نباید از آن چشم پوشی کرد و کسی که از آن چشم پوشی کند، از اجماع ملی فلسطین خارج شده و خائن است و باید طبق قوانین فلسطین، به اشد مجازات محکوم شود.
این جنبش افزود: حق مقاومت از جمله مقاومت مسلحانه حق مقدسی است و تمامی ادیان آسمانی و قوانین بینالمللی بر آن تاکید دارند و در هیچ شرایطی نباید از آن چشم پوشی کرد.
جنبش مقاومت اسلامی فلسطین "حماس" تاکید کرد که تشکیل دولت فلسطین در مرزهای ۱۹۶۷ نباید به قیمت به رسمیت شناختن دولت عبری در هیچ بخشی از سرزمین فلسطین یا آرام سازی روابط با آن و یا چشم پوشی از حقوق ثابت و مشروع ملت فلسطین و در راس آنها آزادسازی کامل خاک فلسطین و حق تعیین سرنوشت تمام شود.