- میدان و دیپلماسی در خدمت اقتصاد دریامحور
- نه سازش نه تسلیم؛ مذاکره مستقیم
- واکنش تند سانتریفیوژهای ایران
- پزشکیان آغازگر راه جدید در سفرهای استانی
- ادعای جدید چهره نزدیک به سعید جلیلی درباره فیلترینگ
- واکنش سازمان غذا و دارو به فروش برچسب اصالت دارو در دیوار
- وضعیت آب و هوای تهران طی روزهای آینده
- اجرای همسان‌سازیِ ۴۰ درصدی برای همه بازنشستگان از آذرماه؟
- مکانیسم ماشه فعال می شود؟
- یک گزینه عجیب دیگر در دولت ترامپ
دوشنبه ۶ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۲۰:۲۱
واکنش انتظامی به توقیف «خانه پدری»
با توقیف مجدد فیلم " خانه پدری" پس از اکران چند روزه، رییس سازمان سینمایی در گفتگو با خبرگزاری ایرنا به این اتفاق واکنش نشان داد:
با توقیف مجدد فیلم " خانه پدری" پس از اکران چند روزه، رییس سازمان سینمایی در گفتگو با خبرگزاری ایرنا به این اتفاق واکنش نشان داد:
در حوزه تولیدات فرهنگی و هنری، باید اجازه دهیم سازمان تخصصی قانونی یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرجعیت داشته باشد. در غیر این صورت، ناکارآمدی ایجاد می‌شود و مولدان حوزه‌های فرهنگی هنری بلاتکلیف می‌مانند.
بر اساس قانون، شورای پروانه ساخت و نمایش، مراجع قانونی برای تصمیم‌گیری درباره ساخت یا نمایش یک فیلم هستند. مگر می‌شود اعضای شورایی که تک تک آن‌ها افرادی صاحب نظر هستند و از سوی مقامات کشور مورد مشورت قرار می‌گیرند، ضد ایرانی، ضد خانواده، ضد دین باشند و بعضی از این نوع هجمه‌ها را متوجه نشوند؟
اعضای شورای پروانه نمایش و قاطبه منتقدان و جامعه‌شناسان، خانه پدری را فیلمی در ترویج خشونت نمی‌دانند. هرگونه نمایش جرم، جنایت، خشونت و یا امثال آن، به معنای ترویج این موضوعات نیست؛ بویژه وقتی با رده‌بندی سنی ۱۵+ هشدارهای لازم به خانواده‌ها داده شده باشد.
با مذاکره مسئولان سازمان سینمایی با کارگردان فیلم، بار تصویری خشن صحنه‌های ابتدایی آن، کاسته و با تمهیدات تصویری و صوتی، اصلاح شد. جای تعجب است که عده‌ای می‌گویند هیچ اصلاحی در این فیلم صورت نگرفته است. مصاحبه‌های مسئولان سازمان سینمایی و کارگردان فیلم هم مؤید انجام اصلاحات است.
سازمان سینمایی، تهیه‌کننده، کارگردان و پخش‌کننده این فیلم، قانونمندی خود را با اجرای فوری حکم دادستانی تهران نشان دادند اما در عین حال از ریاست محترم قوه قضاییه که در چند ماه اخیر مسائل مختلف را با تدبیر حل کرده‌اند و تصویری مثبت از دستگاه قضا نزد مردم ساخته‌اند، تقاضا داریم به این موضوع وارد شوند تا موجبات دلگرمی و همدلی و انسجام اصحاب فرهنگ و هنر فراهم شود.
نظر قاطبه مخاطبانی که این فیلم را در چهار روز نمایش آن دیده‌اند، با برداشت بازپرس مربوط در دادستانی تهران متفاوت است. اکثر مخاطبان و کارشناسان، این فیلم را ترویج خشونت علیه زنان نمی‌دانند، بلکه متقابلا آن را روایتی در تخطئه تحجر و اثرگذار نسبت به قتل‌های ناموسی یافته‌اند. این فیلم وقتی با بافتار جامعه امروز تحلیل می‌شود، یکی از برکات انقلاب اسلامی را بیان می‌کند؛ چرا که بیننده، وضعیت امروز زنان در جامعه را با آن چیزی که در ابتدای قرن حاضر یعنی دوره پهلوی اول بوده است مقایسه می‌کند. حتی در اپیزود پایانی فیلم که در عصر جمهوری اسلامی می‌گذرد، چهره‌ای که از زن تصویر می‌شود بانویی فعال و تحصیلکرده است.
اگر با ابتذال مخالف هستیم، راه آن استقبال از آثاری است که حرفی برای گفتن داشته باشند.
شرایط امروز کشور، همدلی بیشتر آحاد جامعه و بویژه قشرهای مرجع نظیر هنرمندان را می‌طلبد و وظیفه حکومت در این شرایط، سعه صدر بیشتر و عمل بر اساس مرتبه‌بندی ضرورت‌هاست تا بتوان بدون ایجاد دو قطبی و نارضایتی، انسجام ملی را افزایش داد.
خانه پدری قطعا فیلمی بدون اشکال نیست، اما هجمه‌ای که علیه این فیلم به راه افتاد هم چندان منطقی نیست. سازمان سینمایی در تلاش است با مذاکره و تعامل با مراجع ذی‌صلاح، مشکل توقف اکران فیلم را حل کند.
در حوزه تولیدات فرهنگی و هنری، باید اجازه دهیم سازمان تخصصی قانونی یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرجعیت داشته باشد. در غیر این صورت، ناکارآمدی ایجاد می‌شود و مولدان حوزه‌های فرهنگی هنری بلاتکلیف می‌مانند.
بر اساس قانون، شورای پروانه ساخت و نمایش، مراجع قانونی برای تصمیم‌گیری درباره ساخت یا نمایش یک فیلم هستند. مگر می‌شود اعضای شورایی که تک تک آن‌ها افرادی صاحب نظر هستند و از سوی مقامات کشور مورد مشورت قرار می‌گیرند، ضد ایرانی، ضد خانواده، ضد دین باشند و بعضی از این نوع هجمه‌ها را متوجه نشوند؟
اعضای شورای پروانه نمایش و قاطبه منتقدان و جامعه‌شناسان، خانه پدری را فیلمی در ترویج خشونت نمی‌دانند. هرگونه نمایش جرم، جنایت، خشونت و یا امثال آن، به معنای ترویج این موضوعات نیست؛ بویژه وقتی با رده‌بندی سنی ۱۵+ هشدارهای لازم به خانواده‌ها داده شده باشد.
با مذاکره مسئولان سازمان سینمایی با کارگردان فیلم، بار تصویری خشن صحنه‌های ابتدایی آن، کاسته و با تمهیدات تصویری و صوتی، اصلاح شد. جای تعجب است که عده‌ای می‌گویند هیچ اصلاحی در این فیلم صورت نگرفته است. مصاحبه‌های مسئولان سازمان سینمایی و کارگردان فیلم هم مؤید انجام اصلاحات است.
سازمان سینمایی، تهیه‌کننده، کارگردان و پخش‌کننده این فیلم، قانونمندی خود را با اجرای فوری حکم دادستانی تهران نشان دادند اما در عین حال از ریاست محترم قوه قضاییه که در چند ماه اخیر مسائل مختلف را با تدبیر حل کرده‌اند و تصویری مثبت از دستگاه قضا نزد مردم ساخته‌اند، تقاضا داریم به این موضوع وارد شوند تا موجبات دلگرمی و همدلی و انسجام اصحاب فرهنگ و هنر فراهم شود.
نظر قاطبه مخاطبانی که این فیلم را در چهار روز نمایش آن دیده‌اند، با برداشت بازپرس مربوط در دادستانی تهران متفاوت است. اکثر مخاطبان و کارشناسان، این فیلم را ترویج خشونت علیه زنان نمی‌دانند، بلکه متقابلا آن را روایتی در تخطئه تحجر و اثرگذار نسبت به قتل‌های ناموسی یافته‌اند. این فیلم وقتی با بافتار جامعه امروز تحلیل می‌شود، یکی از برکات انقلاب اسلامی را بیان می‌کند؛ چرا که بیننده، وضعیت امروز زنان در جامعه را با آن چیزی که در ابتدای قرن حاضر یعنی دوره پهلوی اول بوده است مقایسه می‌کند. حتی در اپیزود پایانی فیلم که در عصر جمهوری اسلامی می‌گذرد، چهره‌ای که از زن تصویر می‌شود بانویی فعال و تحصیلکرده است.
اگر با ابتذال مخالف هستیم، راه آن استقبال از آثاری است که حرفی برای گفتن داشته باشند.
شرایط امروز کشور، همدلی بیشتر آحاد جامعه و بویژه قشرهای مرجع نظیر هنرمندان را می‌طلبد و وظیفه حکومت در این شرایط، سعه صدر بیشتر و عمل بر اساس مرتبه‌بندی ضرورت‌هاست تا بتوان بدون ایجاد دو قطبی و نارضایتی، انسجام ملی را افزایش داد.
خانه پدری قطعا فیلمی بدون اشکال نیست، اما هجمه‌ای که علیه این فیلم به راه افتاد هم چندان منطقی نیست. سازمان سینمایی در تلاش است با مذاکره و تعامل با مراجع ذی‌صلاح، مشکل توقف اکران فیلم را حل کند.
کد مطلب: 117250
