پخته شدیم سوختیم!

«انکار بی‌فایده است. دانشمندان می‌گویند که در دو هزار ‌سال گذشته جهان چنین میانگین دمایی نداشته. این روزها از اهواز تا پاریس در آتش‌اند.»
به گزارش ایسنا، روزنامه شهروند نوشت: «هر چه دلمان را به گفته‌های کارشناسان هواشناسی خوش می‌کنیم و بیشینه و کمینه هوا را در ذهن یادداشت می‌کنیم، باز هم تاثیری ندارد و هوا گرم‌تر و غیر قابل تحمل‌تر از آن است که بشود به این حرف‌ها توجه کرد. انگار که در گرم‌ترین نقطه سال، در گرم‌ترین نقطه زمین و در گرم‌ترین روزهای همه عمر ایستاده‌ایم و هر قدر که دماسنج‌های سازمان هواشناسی دمای زیرِ سایه در فرودگاه‌ها را نشان می‌دهند، دماسنج‌های بدن ما زیر تیغ آفتاب و میان ترافیک جانسوز خیابان‌ها و هُرم داغ آسفالت‌ها را نشان می‌دهند. بی‌خود نیست که وقتی خبرش منتشر می‌شود که متوسط دمای هوای کره زمین به بالاترین حد در «دو هزار سال گذشته» رسیده کسی نیست که به راست و دروغ بودن خبر شک کند و آن را دوباره بخواند.
بررسی دانشمندان دانشگاه برن سوییس نشان می‌دهد که شدت گرمای فعلی هوا طی دو هزار ‌سال اخیر سابقه نداشته و تاثیرگذاری عمومی گرمای فعلی هوا بر گونه‌های گیاهی برای نخستین‌ بار رخ داده است؛ یعنی تصور کنید که مناطق کویری با پوشش‌های منحصربه‌فردش افزایش یافته و هیچ دور از ذهن نیست که این تغییرات دمای هوا به تغییرات اقلیمی منجر شود. این قضیه ایران و خارج هم نمی‌شناسد و خوشبختانه هیچ تفاوتی - مثلا - بین اهواز و پاریس نیست. دمای پاریس هم در چهارشنبه هفته گذشته به ۳۹ درجه سانتیگراد رسید و پیش‌بینی شده که تابستان همه زورش را در همین روزها می‌زند و دمای هوا در پایتخت فرانسه به ۴۲ درجه سانتیگراد خواهد رسید. اگر این عدد برای ما یک خاطره است و برای اهوازی‌ها آغاز صبحگاهی هر روز، بد نیست بدانید که این دما در پاریس و در همه تاریخ بی‌سابقه است و شهری که همیشه به آب و هوای متعادل مشهور بوده و هیچ وسیله سرمایشی برای این اوقات ‌سال ندارد، با یک بحران بزرگ مواجه شده است. وقتی در اغلب شهرهای ما دیگر کولر آبی جواب نمی‌دهد و کولر گازی‌ها هم برای خنک‌ کردن در ظهرها جان می‌کنند، تصور کنید در شهری که با پنکه‌های سقفی و خانگی تابستان را می‌گذرانده‌، چه خبر است؟!
در بین این خبرهای داغ و جانسوز،‌ نتایج یک پژوهش تازه را هم داشته باشید که نشان می‌دهد برخی از یخچال‌های آلاسکا صد برابر سریع‌تر از آن‌چه دانشمندان فکر می‌کردند در حال ذوب‌شدن است و نتیجه این ذوب‌شدن،‌ غیر از به‌هم‌ریختگی دمایی، افزایش سطح دریا خواهد بود. همین پژوهش می‌گوید: «نرخ بالای ذوب‌شدن یخچال‌های زیردریایی به ما می‌گوید که یخچال‌ها بسیار بیشتر به تغییرات اقلیمی حساس هستند و بر همین اساس باید فرآیند‌های ذوب و محاسبه میزان این آب‌شدن را پیدا کرد تا در مقابل پدیده افزایش سطح دریا مورد استفاده قرار گیرد.»
در ایران خودمان هم اوضاع تا امروز همین بوده و گرما طاقت بسیاری (جز معدود سرمایی‌های مقیم ایران) را بریده است.»