'بولتون' در پی تحریک ایران است

لوبلاگ در مطلبی نوشت: 'جان بولتون' مشاور امنیت ملی آمریکا و موسسه علوم و امنیت بین المللی و هم پیمانان اسرائیلیشان در پی عهد شکنی آژانس بین المللی با ایران هستند تا از این طریق تهران را در رابطه با برجام تحریک کنند.
به گزارش روز سه شنبه ایرنا، 'پیتر جنکینز' دیپلمات بازنشسته بریتانیایی و استاد کنونی دانشگاه های کمبریج و هاروارد در مطلبی با عنوان 'برخی خواهان بازگشت ایران به گذشته و مسموم کردن آینده آن هستند' افزود: واشنگتن تایمز روز 14 ژانویه گزارش داد که موسسه علوم و امنیت بین المللی (ISIS) ایران را متهم به عدم اعلام وجود یک سایت به آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) کرده که به ادعای این موسسه در حال 'تولید قطعات برای سلاح های هسته ای' است.
اتهامات ظاهرا براساس تصاویر ماهواره ای و اسنادی که سرویس اطلاعاتی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) از یک انبار در حومه تهران بدست آورده، بیان شده است. این موسسه آمریکایی از آژانس خواستار 'بررسی سایت ها، مکان ها، امکانات و مواد درگیر در این فعالیت ها' شده است.
در ادامه مطلب مندرج در این تارنمای آمریکایی می خوانیم: این اتهام ها نظر 'جان بولتون' مشاور امنیت ملی را به خود جلب کرده است. به گفته واشنگتن تایمز، او از این گزارش به عنوان بهانه ای برای متهم کردن ایران در توئیتر خود استفاده کرده و نوشته است 'فشار بر ایران تا رهایی جاه طلبی های هسته ای افزایش خواهد یافت.'
اما این اتهامات از جنبه های گوناگون کنجکاوی هر کسی را بر می انگیزد.
برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) ایران را از شرکت در فعالیت هایی که می توانند به توسعه سلاح های هسته ای شود، باز می دارد. این توافق از ژانویه 2016 به اجرا در آمد. از سوی دیگر اسنادی که اسرائیل از انباری در تهران دزدیده است مربوط به پیش از سال 2004 می باشد و اینکه قبل از سال 2004، ایران مشغول به ساخت سلاح هسته ای بوده، مربوط به تعهد تهران به برجامی که در سال 2015 منعقد شد، نمی شود. در واقع، از آنجایی که رهبر ایران در اواخر سال 2003 دستور توقف ساخت یا تحقیق و توسعه سلاحهای هسته ای را صادر کرد، بسیار بعید است ایران همچنان در یکی از مراکز خود مشغول تولید اجزای سازنده سلاح های هسته ای باشد.
با این وجود ممکن است موسسه علوم و امنیت بین المللی نخواسته اشاره ای به اسناد دزیده شده توسط اسرائیل و یا خواست بولتون برای بازبینی فعالیت های هسته ای ایران کند. اگر چنین است، احتمال دارد ناامید شوند. این پرونده یعنی ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران در دسامبر (آذر 1393) 2015 بسته شد. زمانی که شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی (در قطعنامه GOV / 2015/72) اشاره کرد که 'تمام فعالیت های برنامه هسته ای ایران' طبق برنامه توافق شده اجرا می شود.
در حقیقت، این موسسه و افرادی همچون بولتون می توانند با فشار بر آژانس خواهان تجدید نظر بر پرونده ابعاد نظامی پرونده هسته ایران شوند و شورای حکام را متهم به گرفتن تصمیمی عجولانه مبنی بر بستن پرونده ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران کند. آنها می توانند از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی درخواست کنند تا پرونده را دوباره باز کند و درخواست دسترسی به مکانی که ISIS مدنظرش است را بدهند. اما چنین چیزی نقض پیمان است. اما شاید این پیمان شکنی همان چیزی باشد که موسسه علوم و امنیت بین المللی و پشتیبانان اسرائیلیش امیدوارند آن را بدست آورند. اما اگر هدفشان چنین است، احتمالا آنها شکست خواهند خورد. چرا باید دیگر طرفهای باقی مانده در برجام و آژانس بین المللی انرژی اتمی علاقمند به تحریک ایران باشند؟ علاقه آنها به حفظ توافقنامه ای است که فرصت فوق العاده ای در اختیار آژانس قرار می دهد تا از هرگونه فعالیت های هسته ای ایران با خبر شود.
از طرفی اشاره بولتون به ایران که باید از جاه طلبی های هسته ای خود دست بردارد، بی پایه و اساس است. به نظر می رسد بولتون خود می داند ایران برنامه هسته ای نظامی در سر ندارد اما بی شک او قصد دارد خواننده را وادار کند تا به این باور برسد که ایران همچنان دارای جاه طلبی های هسته ای است. اگر چنین است، او حتی یافته های جامعه اطلاعاتی ایالات متحده که بیش از یک دهه پیش اطمینان حاصل کردند ایران دیگر برنامه سلاح هسته ای ندارد را هم نادیده گرفته است. به عبارتی او به خواننده تلقین می کند که گذشته ایران را ببین و آینده ای مسموم برای آن در نظر بگیر.
***'تارنمای لوبلاگ از نام جیم لوب سردبیر این تارنما، روزنامه نگار کهنه کاری که گزارش های تحلیلی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال خاورمیانه می نوشت، گرفته شده است. این تارنما اولین وبلاگ برای دریافت جایزه 'آرتور راس' برای گزارش گیری و تجزیه و تحلیل مستقل از آکادمی دیپلماسی آمریکا در سال 2015 بود. این تارنما در سال 2008 راه اندازی شد و هدفش بیشتر تحلیل سیاستهای اتخاذ شده از سوی واشنگتن در قبال تهران بود'.