در جلسه فراکسیون امید با رئیس جمهوری چه گذشت؟

اعضای هیات رئیسه فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی، صبح روز دوشنبه با رئیس جمهور دیدار کردند. دیداری که محتوای آن در قالب گفت و گوهای برخی از حاضران در این جلسه، بخشهایی از آن رسانه ای شده اما بخشهایی از محتوای این دیدار دوساعته هم رسانه ای نشده است. مصطفی کواکبیان عضو هیات رئیسه فراکسیون مجلس و دبیرکل حزب مردم سالاری در گفت و گو با "مردم سالاری آنلاین" ناگفته هایی از جلسه با رئیس جمهوری را بیان کرده است. از جمله طرح سه گلایه رییس جمهور از مجلس و پاسخهایی که به این گلایه ها، از جمله درباره نقش محمدباقر نوبخت در ایجاد یکی از این گلایه های روحانی ارائه شد. گفت و گوی کوتاه با کواکبیان را درباره آنچه در جلسه هیات رئیسه فراکسیون امید مجلس با روحانی گذشت بخوانید:
 
ارزیابی شما از دیدار اعضای هیات رئیسه فراکسیون امید مجلس با رئیس جمهوری چیست؟
این جلسه متاسفانه با مدتها تاخیر انجام شد و شاید شرایط تحریمها و اقتصاد جنگی که ما در حال حاضر با آن مواجه هستیم و ضرورت تغییراتی که باید در کابینه صورت گیرد موجب شد این جلسه با تاخیر برگزار شود. من در مجموع برگزاری این جلسات را مفید می دانم تا آقای رییس جمهوری با دیدگاهها و مواضع افرادی که در مجلس فعالیت می کنند بیشتر آشنا شوند. جلسه حدود 2 ساعت به طول انجامید که حدود 40 دقیقه آقای روحانی صحبت کردند و بقیه وقت به اعضای هیات رئیسه فراکسیون امید اختصاص داشت.
 
چه نکات مهمی در این جلسه مطرح شد که رسانه ای نشده است؟
البته تمایل ندارم به ریز مسائل مطرح شده در جلسه ورود کنم اما بیان چند نکته می تواند برای اطلاع اصحاب رسانه و افکار عمومی مفید باشد.
رییس جمهوری گلایه هایی، هم در مورد کلیت مجلس و بخصوص دوستان فراکسیون و هم در مورد شخص بنده داشتند. از جمله در مورد خود بنده گلایه ای مطرح کردند که علیرغم دوستی چهل ساله با ایشان چرا در مجلس گفتم خجالت می کشم به مردم بگویم از این دولت حمایت کردم. متقابلا ما هم گلایه هایی داشتیم از جمله این که چرا این دوست را که از سال 58 ستاد انتخاباتی ایشان را در انتخابات مجلس اول مدیریت می کرد، در طول این دو سال فقط سه چهار بار دعوت به این جلسات کرده است.  درحالیکه ما هیچگاه درخواستی نداشتیم و صرفا از روی دلسوزی، میخواستیم حداقل ماهی یک بار دیدگاههای خود را با ایشان مطرح کنیم. اما من خیلی به این جنبه های فردی کاری ندارم.
من در این جلسه نگرانی خود را نسبت به کاهش اعتماد عمومی از دولت و سیستم اعلام کردم که بخشی مربوط به ناکارآمدی دستگاههای اجرایی، بخشی به دلیل ناهاهنگی دولتمردان و بخشی هم به دلیل وجود دولت پنهان و نوعی حاکیت دوگانه است. همچنین بحثی جدی در مورد دور زدن قانون در جنبه های مختلف، فساد سیستماتیک که مثل خوره به جان نظام و انقلاب افتاده، و همچنین انجام نشدن وعده هایی که در زمان انتخابات ریاست جمهوری مطرح شده بود و مردم آثاری از عملی نشدن وعده ها نمی بینند، مطرح شد. در این جلسه گفتم که حمایت قاطع خود را از دولت در حوزه برجام و سیاست خارجی اعلام کرده ایم و حتی از مواضع اخیر ایشان در قبال عربستان و بحرین و امارات دفاع کردیم. اما بحث چالشی این جلسه که مقداری صریح تر و تندتر صحبت کردم زمانی بود که ایشان سه گلایه مطرح کرد.
 
سه گلایه رئیس جمهوری چه بود؟
گلایه اول ایشان این بود که چرا مجلس برنامه پنجساله توسعه دولت را تایید نکرد و برنامه دیگری تدوین کرد. گلایه دوم، این بود که چرا مجلس از طرح تفکیک وزارتخانه ها دفاع نکرد و سوم اینکه چرا مواضعی که نکاتی که رییس جمهوری در مورد مسایل کلان کشور دارد چندان در مجلس مورد حمایت واقع نمی شود.
 
پاسخهای شما به این سه گلایه رئیس جمهوری چه بود؟
در خصوص موضوع برنامه توسعه گفتم که بنده اتفاقا همان زمان بیشترین اعتراض را داشتم و حتی همان زمان به رئیس مجلس هم گفتم که شما حق نداشتید به رهبری نامه بنویسید که ایشان هم برخورد تندی با ما داشت. چرا یک لایحه 34 ماده ای باید به 144 ماده تبدیل شود؟ ما مخالف بودیم. اقای نوبخت هم صبح روز رای گیری درباره کلیات برنامه توسعه گفتند که دولت مخالف برنامه است و ما هم یکپارچه قصد داشتیم رای منفی بدهیم. اما نمی دانم در جلسه آقای نوبخت و رییس مجلس در ظهر همان روز چه گذشت و آنها چه تفاهمی کردند که آقای نوبخت در صحن مجلس گفت دولت با برنامه موافق است! پس تقصیر ما نیست بلکه تقصیر برخورد دوگانه دولت است.
درباره موضوع تفکیک وزارتخانه ها، به آقای جمشید انصاری در همان زمان گفتم که شما باید بیشتر تلاش کنید چون من بعید می دانم تفکیک وزارتخانه ها رای بیاورد که ایشان گفت نگرانی نداریم و رای می آورد. اما در همان زمان که دولت پیگیر تفکیک وزارتخانه ها بود  برخی وزارتخانه ها در مجلس لابی می کردند تا این لایحه رای نیاورد! وقتی صدای واحدی از دولت شنیده نمی شود، چنین پیامدهایی هم دارد.
در مورد گلایه رییس جمهوری درباره مسایل کلان کشور هم گفتم که دولت باید با فراکسیون امید صادقانه تر برخورد کند و جلسات بیشتری ترتیب دهد تا هماهنگی بیشتری حاصل شود.
 
به غیر از پاسخی که به گلایه های رییس جمهوری دادید، گلایه های دیگری هم مطرح شد؟
بله. به عنوان نمونه گفتم که دولت درباره لایحه جامع انتخابات یا تحول در ساختار احزاب یا امنیت اجتماعات تاخیر بسیار زیادی دارد. حتی گفتم که ما از نوع نگرش دولت در قبال فضای مجازی حمایت کردیم اما به دلیل ضعف اطلاع رسانی، عملا در بیرون به صورت دیگری جلوه گر شد که گویی دولت با فیلترینگ موافق است. گفتم که جلسات باید بیشتر شود چراکه شرایط کنونی، وحدت و انسجام بیشتری می طلبد و باید گفت و گوی ملی بین جناح ها شکل بگیرد و رییس جمهوری هم می تواند در این زمینه میدان داری کند. من گفتم که ای کاش رییس جمهور به موضوع حمایت اصلاح طلبان از ایشان توجه بیشتری می داشتند. من به صراحت اعلام کردم که معتقدم هنوز بدنه احمدی نژادی در فرمانداری ها وجود دارد و بسیاری از استانداران هم به صورت صد درصد به مواضع دولت پایبند نیستند. روی موضوع توسعه سیاسی تاکید کردم و گفتم ای کاش دولت برای انسجام داخلی، در برخورد با فساد سیستماتیک، پرچمدار باشد. همچنین این موضوع را ذکر کردم که شورای عالی هماهنگی اقتصادی سه قوه باید به صورت موقت تلقی شود و حق قانونگذاری مجلس یا اختیارات وزارتخانه ها سلب نشود و به گونه ای پیش نرود که فقط سه نفر تصمیم بگیرند.
 
فضای کلی جلسه چگونه بود و آقای روحانی به مسایل مطرح شده چه پاسخی داد؟
جلسه در مجموع با صفا و صمیمیت همراه بود و هرچند ما گاهی با تندی صحبت می کردیم اما ایشان با صبوری پاسخ می دادند. البته آقای روحانی به همه سوالات پاسخ ندادند. از جمله این که گفتم تغییر کابینه نباید فقط شامل تیم اقتصادی شود و زمینه های آموزشی و سیاسی و فرهنگی و اجتماعی را هم باید شامل شود و فقط شامل وزرا نشود و برخی معاونین را هم شامل شود. البته دوستان، موارد دیگری هم مطرح کردند. در مجموع، دو طرف بر ضرورت استمرار این جلسات تاکید داشتند و قرار شد کمیته ای پیگیری کند تا از این پس جلسات در فواصل طولانی یک ساله تشکیل نشود و جلسات در فواصل زمانی کوتاهتری تشکیل شود.