۰
چهارشنبه ۸ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۳۳
گفت و گو با منیژه محامدی، کارگردان نمایش «حادثه در ویشی» :

تئاتر ایران دچار سرگشتگی شده است

نمایش «حادثه در ویشی» به کارگردانی منیژه محامدی در سالن ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته است. این اثر از جهت این که نمایش پرمخاطب دیگری در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر مورد استقبال قرار گرفته ، قابل توجه است.
تئاتر ایران دچار سرگشتگی شده است
نمایش «حادثه در ویشی» به کارگردانی منیژه محامدی در سالن ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته است. این اثر از جهت این که نمایش پرمخاطب دیگری در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر مورد استقبال قرار گرفته ، قابل توجه است.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، منیژه محامدی می گوید که نمایشنامه «حادثه در ویشی» نوشته آرتور میلر است که جزو سه کتابی به حساب می آید که من از نمایشنامه های میلر ترجمه کرده ام و هر کدام شامل دو نمایشنامه می شود. تا به حال نیز از این نمایشنامه ها ۲ اثر «پس از سقوط» و «چشم اندازی از پل» را به صحنه برده ام.
این کارگردان مترجم، مدرس و کارگردان باسابقه تئاترمی افزاید که بازیگران این اثر نمایشی از اعضای گروه «پیوند» هستند. مهوش افشارپناه، محمد اسکندری، فرناز رهنما، محمد نادری، هومن کیایی، سام کبودوند، محمدخداوردی، مجید جعفری، نسترن پیکانو، داریوش برزگر، مهدی مشهدی کاظمی، احسان مرادخواهی بازیگران «حادثه در ویشی» هستند.
کارگردان نمایش «کوری» درباره داستان این نمایش تصریح کرد که قصه «حادثه در ویشی» در زمان نازی ها در شهر اشغال شده فرانسه به نام ویشی رخ می دهد. مردم این شهر علی رغم همراهی با ارتش آلمان، نازی ها عده ای را در دخمه ای زندانی می کنند که سرنوشتی نامعلوم در انتظار هر کدام از آنها است.
محامدی با بیان این که اثری که روی صحنه برده با نمایشنامه اصلی دارای تفاوت هایی است می گوید که ما نیازمند ارتباط صمیمی با مخاطب بودیم اما در سالن ناظرزاده این امکان وجود نداشت ، بنابراین دست به تغییراتی زدیم. تغییر اصلی اینجاست که نمایش «حادثه در ویشی» یک اثر مردانه بود امامن تصمیم گرفتم که از 3 نقش زن استفاده کنم. آرتور میلر این نمایشنامه را سال ها پیشتر نوشته بود و به نظرم امروز می توان تغییرات اندکی در آن بوجود آورد تا به جذاب شدن بیشتر اثر کمک کند. البته این تغییرات خدشه ای به اصل داستان وارد نمی کند.
این کارگردان کهنه کار و باسابقه می گوید که در اجرای نمایش «حادثه در ویشی» از ویدیو پروجکشن نیز استفاده کرده ایم و بخشی از نمایش نیز در بیرون از صحنه تئاتر و بین تماشاگران رخ می دهد. «حادثه در ویشی» یک نمایشنامه تک پرده ای است که اجرای آن نیز ۷۰ دقیقه به طول می انجامد.
وی درباره استقبال مخاطبان می گوید ، در اثری که روی صحنه برده ام از یک تیم کاملا تئاتری بهره گرفته و سابقه 5 دهه سابقه تئاتری خود را در اجرای بازیگران دخیل کرده م.
محامدی همچنین در ادامه می افزاید که همانطور که می دانیم، جنگ جهانی دوم و حکومت نازی‌ها، مولد وقایع بسیار وحشتناکی در دنیا بودند اتفاقات بسیار بدی رخ داده بود. این‌ روزها نیز شاهد همان اتفاقات در دنیای امروز به شکل ها و به نام های دیگرهستیم. به نظر می‌رسد در هر جایی که تفکر فاشیست وجود داشته باشد، این اتفاقات بروز پیدا می کند .
وضعیت دردناک تئاتر ایران
این کارگردان مترجم، مدرس و کارگردان باسابقه تئاتر در میان مصاحبه گریزی به وضعیت نمایش و تماشاخانه ها زده و با گلایه می گوید که تئاتر ایران ظرف چند دهه اخیر دچار سرگشتگی شده است.زمان حضور پیشکسوت هایی نظیر استاد سمندریان ، استاد ناظرزاده و بهرام بیضایی نکته حائز اهمیت این بود که تئاتر دانشجویی با تئاتر حرفه ای و تئاتر آماتور هرکدام دارای مرزبندی بودند اما امروز مرزها شکسته شده است و تکلیف تماشاگر با تئاتر مشخص نیست.
وی در ادامه می افزاید که بازگشایی بدون ضابطه تماشاخانه های خصوصی بزرگ ترین ضربه به تئاتر ایران بوده است. دولت ها در همه جای دنیا از تماشاخانه های خصوصی حمایت می کنند تا به بازدهی برسد اما بی اعتنایی دولت منجر به شکل گیری تماشاخانه های غیراستاندارد شده است و من نگران امنیت تماشاچیان هستم.
محامدی می گوید که تئاتر ایران در گذشته دغدغه تماشاچی و گیشه نداشت که تلاش کند با فریب مخاطب و استفاده از سوپراستارهای سینمایی سالن را پر کند. هرکسی که در سینما موفق بوده در تئاتر موفق نمی شود و نکته اساسی اینجاست که سوپراستارهایی که به آسمان برده می شوند ناگهان نقش زمین می شوند.تنزل سطح انتظارات تماشاگران تئاتر در حجم انبوده تماشاخانه های بی کیفیت به شکل گیری سالن های خالی از تماشاچی شده است.
وی در ادامه می افزاید که استفاده از الفاظ رکیک در تئاترهایی که روی صحنه می رود یک فاجعه برای اهالی نمایش است. خنده به هر قیمتی در برخی نمایش ها اتفاق بدی در سرگشتگی تئاتر ایران است که منجر به شکل گیری ناهنجاری شده است.امروز دیگر کسی برای تئاتر دل نمی سوزاند و اغلب به فکر گیشه هستند.
این مدرس تئاتر می گوید که مصیبت بزرگ اینجاست که دانشگاه ها حجم انبوهی از دانشجویان را در رشته تئاتر پذیرش می کنند و امکانات آموزشی متناسب برای هنرجویان وجود ندارد. وضعیت زمانی بغرنج تر می شود که برخی اساتید بدون تجربه به کارگرفته شده است و در این بلبشو آموزشگاه های بدون ضابطه تاسیس شده است که تنها برای برخی درآمدزایی می کند اما تئاتر ایران متضرر می شود.

گزارش : علی ودایع

کد مطلب: 64972
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *