شرط بندی به شرط خون

آزار و اذیت حیوانات پدیده تاسف باری است که به کرات در گوشه و کنار کشور رخ میدهد و تاسف بارتر آنکه در برخی مواقع این جریان در قالب سرگرمیهای محلی مرسوم در نواحی مختلف به وقوع می پیوندد. مسابقاتی که با هدف سرگرمی و شرط بندی آغاز شده و در نهایت با مجروح شدن و حتی مرگ حیوانات در نبردی خونین به رهبری عده ای سودجو پایان می یابد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، از جمله مسابقاتی که در آن حیوانات قربانی جنون و شهوت پول پرستی انسانها می شوند سگ دعوا، خروس بازی، ورزا جنگ و ... است.
 
خروس بازی
 خروس بازی در بسیاری از شهرهای ایران مرسوم است. شهرهای شمالی کشور از مکانهای مشهور خروس بازی به شمار می روند. جنگ خروس های لاری یکی از مسابقاتی است که بیشتر از اینکه یک سرگرمی باشد حالت زیرزمینی و مافیایی دارد. خروس لاری قدیمی‌ترین نژادی است که برای مبارزه خروس‌ها استفاده می‌شود. در ایران نسل خروسهای لاری را به شهر لار نسبت می دهند. خروس بازها در سن و سال مختلف به این حرفه مشغول هستند. در تهران مسابقات در زمستان و در حوالی سعید آباد، ملارد، صباشهر و کرج برگزار می شود اما در شهرهایی مانند رشت کل سال مسابقات خروس بازی برگزار می شود. خروس بازها شرایط و مکان مسابقه را اعلام میکنند و افراد مختلف می توانند تماشاگر این مراسم باشند. با توجه به ممنوعیت این مسابقات، زیرزمینی شدن این ماجرا تنها به زیرپاگذاشتن حقوق حیوانات منجر شده است. در این مسابقات علاوه بر شرط بندی و غرامتی که طرفین بعد از جنگ باید پرداخت کنند، تماشاگران نیز مبالغی را با هم شرط بندی کرده و دهها میلیون تومان ردوبدل میشود.
 
سگ دعوا
دعوای سگهای سرابی از مشهورترین کلیپهایی است که در فضای مجازی دست به دست می شود. این مسابقات که با شرط بندیهای کلانی همراه است در سایر استانهای کشور از جمله زنجان،کردستان، اصفهان، و خراسان رضوی نیز مرسوم است. "سگ دعوا" از جمله سرگرمیهای مردم سبزوار به شمار میرود که در حاشیه شهر سبزوار و برخی از روستاهای اطراف برگزار میشود و طرفداران خاص خود را دارد. تماشاچیان به دلایل حیثیتی یا موضوعات مالی به طرفداری از یکی از سگها می پردازند. در این مراسم سگ ها با بوی خون تحریک می شوند و سپس برای دعوا و مبارزه به میدان مسابقه فرستاده میشوند. تا زمانی که یکی از سگها فرار نکند، کشته نشود یا صاحب آن شکست را نپذیرد، این جنگ خونین ادامه می یابد. این مسابقات مانند بسیاری از شهرها در فصل پاییز و زمستان برگزار میشود چرا که طی پنج ماه اول سال سگها بی حالند و فقط برای دعوا و درگیری تربیت می شوند.
 
ورزا جنگ
ورزا جنگ یکی از بازیها و سرگرمیهای بومی گیلان است. اجرای این نمایش سابقه تاریخی و طولانی دارد. در گذشته ورزا جنگ بیشتر در فصلهای پاییز و زمستان، تعطیلات عید نوروز، اواخر تابستان بعد از دروی برنج و در جشنها و عروسیها برگزار می شد. ورزاهای جنگی از میان گوساله های نر انتخاب میشوند. زمانی که صاحبان ورزاها تشخیص دهند که آمادگی مبارزه دارند شاخهای آنها را تراشیده و تیز میکنند و برای آنکه جراحتها دردناک تر شوند روی شاخهای ورزاها سیر می مالند. در آغاز جنگ ورزاها را دور میدان به نمایش در می آورند تا مورد تشویق تماشاگران قرار گیرند. ورزاها با شاخ های تیزشده به یکدیگر حمله ور شده و با همدیگر گلاویز می شوند. گاوداران نزدیک آنها شده و با چماقهای خود ورزاها را تحریک می کنند. جنگ آنقدر ادامه پیدا میکند تا ورزاها شکست خورده و فرار کنند یا شدیدا مجروح شده و ادامه مبارزه غیرممکن شود.
 
جنگ کبکها
به جان هم انداختن کبکها نمونه دیگری از شرط بندی و آزار حیوانات است که در شهرهای مختلف همچون مشهد، تایباد و کامیاران برگزار میشود. این سرگرمی خونین که توسط افراد سودجو برگزارشده و با شرط بندیهای کلان همراه است به کاهش جمعیت این پرندگان منجر شده است. تعداد زیادی از این کبک‌ها در مراحل آموزش برای جنگیدن یا هنگام جنگ با کبک دیگر کشته می‌شوند. این اقدام معمولا در قهوه‌خانه‌های این شهرها و در روزهای تعطیل انجام می‌شود و افراد بسیاری برای تماشای آن حتی از شهرهای همجوار حاضر می‌شوند و هدف اصلی برگزارکنندگان آن هم معمولا قیمت‌گذاری روی کبک برنده و فروش آن است. همچنین هوبره و شاهین نیز جزو پرندگانی هستند که در برخی مناطق جنوبی کشور و خراسان جنوبی مورد سوءاستفاده قرار میگیرند.
افراد سودجو در نبود قانون و مقررات و برای دستیابی به میلیونها تومان پول بادآورده، مخلوقات بی زبان خداوند را قربانی امیال خود کرده اند. از طرفی  در جامعه ای که هیچ برنامه مدونی برای ترویج فرهنگ حیوان دوستی وجود ندارد، بستر مناسبی برای جاهلان و ناآگاهان فراهم خواهد بود تا به تکرار اعمال ناشایست خود ادامه دهند. ناگفته پیداست قوانین مربوط به حمایت از حقوق حیوانات و فرهنگسازی در این زمینه از جمله مولفه های تاثیرگذاری هستند که گویا قرار نیست به آنها پرداخته شود.