- تک نرخ شدن ارز سرنوشت محتوم اقتصاد ایران
- روایت عباس عبدی از توصیه اش به پزشکیان در زمان مناظرات
- گمانه‌زنی‌های افزایش قیمت بنزین تکذیب شد
- آنکارا: حکومت فراگیر در سوریه تشکیل شود
- اظهارات نتانیاهو علیه ایران و محور مقاومت
- جانشین اطلاعات سپاه: امکان براندازی از طریق نظامی و امنیتی وجود ندارد
- توضیحات یک مقام مسئول درباره واریز سود سهام عدالت ۱۴۰۲
- افشاگری علی ربیعی از سر منشاء شایعه استعفای پزشکیان
- کریم باقری به جای گاریدو روی نیمکت سرخ‌ها
- یک محدودیت جدید درباره واردات خودرو
شنبه ۳۰ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۳۸
درس ها و تلخ و شیرین جام جهانی برای ایران
مسابقات جام جهانی 2018 روسیه هم به پایان رسید و با خاطرات تلخ و شیرینش به تاریخ پیوست اما بد نیست به نکاتی اشاره کنیم که از آنها می توانیم درس بگیریم یا در آنها تأمل کنیم که به نوعی می توان گفت، در برخی زمینه ها پیشرفت های ورزشی، فرهنگی و اجتماعی خوبی داشته ایم.
مسابقات جام جهانی 2018 روسیه هم به پایان رسید و با خاطرات تلخ و شیرینش به تاریخ پیوست اما بد نیست به نکاتی اشاره کنیم که از آنها می توانیم درس بگیریم یا در آنها تأمل کنیم که به نوعی می توان گفت، در برخی زمینه ها پیشرفت های ورزشی، فرهنگی و اجتماعی خوبی داشته ایم.
• اولین درس جام جهانی، برکناری سرمربی اسپانیا در آن مقطع حساس و بها دادن به قوانین و انضباط تیمی هرچند باعث خودزنی اسپانیایی ها شد اما در ادامه فوتبال اسپانیا آثار آن را خواهد دید.
• کشورهایی چون آمریکا، ترکیه یا ایتالیا نتوانستند مجوز مسابقات جام جهانی روسیه را تصاحب کنند. شاید آمریکایی ها یا برخی از کشورهای دیگر حاضر بودند میلیاردها پول خرج کنند تا بتوانند در این مسابقات حضور داشته باشند. حضور ایران در جام جهانی و ارائه بازی های آبرومندانه در ابعاد مختلف باعث احساس غرور ایرانیان سرتاسر دنیا شد و باید آن را قدر بدانیم و از کنارش بی تفاوت رد نشویم.
• می گویند ما ایرانی ها در کارهای فردی موفق تریم. علیرضا فغانی و کمک هایش دیدار رده بندی جام جهانی را قضاوت کردند. قبلا در جام جهانی 1998 فرانسه فقط فنایی به عنوان کمک داور دوم پرچم زده بود و حالا بعد از 20 سال رشد خوبی در این زمینه داشته ایم.
• در مسابقات 2006 آلمان دلمان به کف پای حسین کعبی خوش بود اما در این دوره وحید امیری به جرارد پیکه لایی زد و خیلی ها خوشحال شدند و این موضوع نشان می دهد از نظر فنی کمی تا قسمتی رشد داشته ایم!
• در جام جهانی 2014 برزیل، کل تیم دنبال این بودند که در پایان بازی پیراهن لیونل مسی را بگیرند و این کار را هم کردند و در تهران برای امور خیریه به مزایده گذاشتند اما در این دوره خبر آنچنانی در خصوص گرفتن پیراهن رونالدو مخابره نشد (شاید هم بازیکنی از ایران پیراهن کریس را گرفته باشد اما این موضوع مثل سابق برایمان مهم نبود) و ما حتی پنالتی رونالدو را هم گرفتیم تا رویای «چطوری کریس» بیرانوند هم تعبیر شود.
• در جام های قبلی برخی رؤسا، مسئولین، مادر بزرگ ها و ... زیاد به فوتبال بها نمی دادند اما در این دوره خیلی ها عاشق فوتبال شده بودند و بازی های تیم ملی را با دقت دنبال می کردند.
• با اینکه رئیس جمهورمان با گرمکن ورزشی دیدارهای تیم ملی را دنبال می کرد اما هنوز آتش نشان های ما مثل کرواسی به نتایج فوتبال حساس نشده اند اما با ادامه این روند روزی می رسد که آتش نشان ها، نمایندگان مجلس و حتی استادان ما هم به خاطر بازی های تیم ملی، با لباس تیم ملی در سر کار خود حاضر می شوند، آنگاه بی شک ما هم می توانیم به جمع تیم های برتر دنیا راه یابیم.
• قبلا مسئولان ارشد کشور پس از کسب عناوین قهرمانی و تصاحب مدال های زرین پیام تبریک منتشر می کردند اما در این دوره عملکرد و تلاش ملی پوشانمان به گونه ای بود که رهبر معظم انقلاب هم پس از کسب نتیجه مساوی مقابل پرتغال، پیام تبریک منتشر کردند که باعث احساس غرور و افتخار اهالی ورزش بود.
• پخش زنده مسابقات فوتبال در برخی سالن های سینمایی و ورزشگاه آزادی تجربه و درس گرانبهایی برای مسئولان بود تا بدانند چطور می توان هزاران هوادار را در میادین بزرگ شهرها جمع کرد تا اتفاق ناخوشایندی هم رقم نخورد و جوانان و خانواده ها برای دقایقی هم که شده مشکلات و مصائب خود را فراموش کنند.
• این دوره خیلی از کارشناسان مسائل اجتماعی و حتی استادان علوم انسانی و علوم سیاسی هم نگاه متفاوتی به فوتبال داشتند و باور نمی کردند فوتبال تا این حد بتواند نگاه ها را به خود جلب کرده، میلیون ها بیننده را پای جعبه های جادویی میخکوب کند. آنها این بار در مقالات و سخنرانی های خود هم گاهی به معجزه فوتبال اشاره می کردند که این هم یعنی پیشرفت.
• در جام جهانی برزیل وقتی به آرژانتین در دقیقه 90 با تک گل مسی باختیم و هواداران برای خوشحالی به خیابان ها آمدند؛ خیلی ها نمی توانستند این موضوع را هضم کنند و حتی برخی سیاسیون در سخنرانی های خود به علاقمندان فوتبال طعنه می زدند که باختن جشن ندارد اما این بار خیلی ها حس هواداران هیجان زده و خوشحال ایران در جام جهانی 2014 برزیل را درک کردند و ایمان آوردند که بازی غیرتمندانه و با تعصب آن هم با دستانی تقریبا خالی مقابل حریفان قدر و تا بن دندان مسلح یعنی چه! این بار خیلی ها پس از بازی های غیرتمندانه مقابل مراکش، اسپانیا و پرتغال خود در جشن های مردمی مشارکت داشتند و متوجه شدند هواداری که پس از بازی با آرژانتین به خیابان زده بود چه حس و حالی داشت و خرابکار نبود.
• توقع مردم از تیم های ملی به شدت افزایش یافته و هوادار، سختکوشی یا راحت طلبی نماینده های کشورش را تشخیص می دهد و اگر عده ای هوادار حرکات ناهنجار از خود نمایش می گذارند، باید آن را مدیریت کنیم و نقص ها را به کل جامعه نسبت ندهیم.
• خوشبختانه از شادی های خیابانی ما در این دوره گزارشی پیرامون خسارت یا آتش سوزی و ... مشاهده نشد اما از فرانسه گزارش رسید، پلیس با برخی آشوب طلبان به زد و خورد پرداخته است. قبلا هم بارها شنیده ایم ترکیه ای ها در جشن های خیابانی شان اقدام به تیراندازی و شادمانی می کنند که کشته هایی هم در پی داشته است. بنابراین نقاط مثبت فرهنگی خودمان را نیز ببینیم و فقط روی ضعف ها زوم نکنیم.
• و اینکه اگر می خواهیم در ادوار آتی جام جهانی پیشرفت بیشتری داشته باشم، باید به نظم و قوانین حرفه ای فوتبال تن بدهیم, لیگ مان را با جدیت و حواشی کمتری دنبال کنیم، تدارکات خوبی برای تیم ملی داشته باشیم، مربی تیم ملی را از مجاری صحیح و تعریف شده انتخاب و از آن حمایت کنیم، دل تک تک ما ایرانی ها با تیم ملی باشد و هر کس در حد و توان خود برای موفقیت آن تلاش کند که رسیدن به قله های موفقیت دور از دسترس نیست.
• به امید سرفرازی ایران و ایرانی
شهرام اصغری
• اولین درس جام جهانی، برکناری سرمربی اسپانیا در آن مقطع حساس و بها دادن به قوانین و انضباط تیمی هرچند باعث خودزنی اسپانیایی ها شد اما در ادامه فوتبال اسپانیا آثار آن را خواهد دید.
• کشورهایی چون آمریکا، ترکیه یا ایتالیا نتوانستند مجوز مسابقات جام جهانی روسیه را تصاحب کنند. شاید آمریکایی ها یا برخی از کشورهای دیگر حاضر بودند میلیاردها پول خرج کنند تا بتوانند در این مسابقات حضور داشته باشند. حضور ایران در جام جهانی و ارائه بازی های آبرومندانه در ابعاد مختلف باعث احساس غرور ایرانیان سرتاسر دنیا شد و باید آن را قدر بدانیم و از کنارش بی تفاوت رد نشویم.
• می گویند ما ایرانی ها در کارهای فردی موفق تریم. علیرضا فغانی و کمک هایش دیدار رده بندی جام جهانی را قضاوت کردند. قبلا در جام جهانی 1998 فرانسه فقط فنایی به عنوان کمک داور دوم پرچم زده بود و حالا بعد از 20 سال رشد خوبی در این زمینه داشته ایم.
• در مسابقات 2006 آلمان دلمان به کف پای حسین کعبی خوش بود اما در این دوره وحید امیری به جرارد پیکه لایی زد و خیلی ها خوشحال شدند و این موضوع نشان می دهد از نظر فنی کمی تا قسمتی رشد داشته ایم!
• در جام جهانی 2014 برزیل، کل تیم دنبال این بودند که در پایان بازی پیراهن لیونل مسی را بگیرند و این کار را هم کردند و در تهران برای امور خیریه به مزایده گذاشتند اما در این دوره خبر آنچنانی در خصوص گرفتن پیراهن رونالدو مخابره نشد (شاید هم بازیکنی از ایران پیراهن کریس را گرفته باشد اما این موضوع مثل سابق برایمان مهم نبود) و ما حتی پنالتی رونالدو را هم گرفتیم تا رویای «چطوری کریس» بیرانوند هم تعبیر شود.
• در جام های قبلی برخی رؤسا، مسئولین، مادر بزرگ ها و ... زیاد به فوتبال بها نمی دادند اما در این دوره خیلی ها عاشق فوتبال شده بودند و بازی های تیم ملی را با دقت دنبال می کردند.
• با اینکه رئیس جمهورمان با گرمکن ورزشی دیدارهای تیم ملی را دنبال می کرد اما هنوز آتش نشان های ما مثل کرواسی به نتایج فوتبال حساس نشده اند اما با ادامه این روند روزی می رسد که آتش نشان ها، نمایندگان مجلس و حتی استادان ما هم به خاطر بازی های تیم ملی، با لباس تیم ملی در سر کار خود حاضر می شوند، آنگاه بی شک ما هم می توانیم به جمع تیم های برتر دنیا راه یابیم.
• قبلا مسئولان ارشد کشور پس از کسب عناوین قهرمانی و تصاحب مدال های زرین پیام تبریک منتشر می کردند اما در این دوره عملکرد و تلاش ملی پوشانمان به گونه ای بود که رهبر معظم انقلاب هم پس از کسب نتیجه مساوی مقابل پرتغال، پیام تبریک منتشر کردند که باعث احساس غرور و افتخار اهالی ورزش بود.
• پخش زنده مسابقات فوتبال در برخی سالن های سینمایی و ورزشگاه آزادی تجربه و درس گرانبهایی برای مسئولان بود تا بدانند چطور می توان هزاران هوادار را در میادین بزرگ شهرها جمع کرد تا اتفاق ناخوشایندی هم رقم نخورد و جوانان و خانواده ها برای دقایقی هم که شده مشکلات و مصائب خود را فراموش کنند.
• این دوره خیلی از کارشناسان مسائل اجتماعی و حتی استادان علوم انسانی و علوم سیاسی هم نگاه متفاوتی به فوتبال داشتند و باور نمی کردند فوتبال تا این حد بتواند نگاه ها را به خود جلب کرده، میلیون ها بیننده را پای جعبه های جادویی میخکوب کند. آنها این بار در مقالات و سخنرانی های خود هم گاهی به معجزه فوتبال اشاره می کردند که این هم یعنی پیشرفت.
• در جام جهانی برزیل وقتی به آرژانتین در دقیقه 90 با تک گل مسی باختیم و هواداران برای خوشحالی به خیابان ها آمدند؛ خیلی ها نمی توانستند این موضوع را هضم کنند و حتی برخی سیاسیون در سخنرانی های خود به علاقمندان فوتبال طعنه می زدند که باختن جشن ندارد اما این بار خیلی ها حس هواداران هیجان زده و خوشحال ایران در جام جهانی 2014 برزیل را درک کردند و ایمان آوردند که بازی غیرتمندانه و با تعصب آن هم با دستانی تقریبا خالی مقابل حریفان قدر و تا بن دندان مسلح یعنی چه! این بار خیلی ها پس از بازی های غیرتمندانه مقابل مراکش، اسپانیا و پرتغال خود در جشن های مردمی مشارکت داشتند و متوجه شدند هواداری که پس از بازی با آرژانتین به خیابان زده بود چه حس و حالی داشت و خرابکار نبود.
• توقع مردم از تیم های ملی به شدت افزایش یافته و هوادار، سختکوشی یا راحت طلبی نماینده های کشورش را تشخیص می دهد و اگر عده ای هوادار حرکات ناهنجار از خود نمایش می گذارند، باید آن را مدیریت کنیم و نقص ها را به کل جامعه نسبت ندهیم.
• خوشبختانه از شادی های خیابانی ما در این دوره گزارشی پیرامون خسارت یا آتش سوزی و ... مشاهده نشد اما از فرانسه گزارش رسید، پلیس با برخی آشوب طلبان به زد و خورد پرداخته است. قبلا هم بارها شنیده ایم ترکیه ای ها در جشن های خیابانی شان اقدام به تیراندازی و شادمانی می کنند که کشته هایی هم در پی داشته است. بنابراین نقاط مثبت فرهنگی خودمان را نیز ببینیم و فقط روی ضعف ها زوم نکنیم.
• و اینکه اگر می خواهیم در ادوار آتی جام جهانی پیشرفت بیشتری داشته باشم، باید به نظم و قوانین حرفه ای فوتبال تن بدهیم, لیگ مان را با جدیت و حواشی کمتری دنبال کنیم، تدارکات خوبی برای تیم ملی داشته باشیم، مربی تیم ملی را از مجاری صحیح و تعریف شده انتخاب و از آن حمایت کنیم، دل تک تک ما ایرانی ها با تیم ملی باشد و هر کس در حد و توان خود برای موفقیت آن تلاش کند که رسیدن به قله های موفقیت دور از دسترس نیست.
• به امید سرفرازی ایران و ایرانی
شهرام اصغری
کد مطلب: 90784
