آنکه خدا خواست تا عزیز باشد

 در ورودی مسجد بالاسر، در آستانه مقدس حضرت معصومه (س) مزار مرجعی است که برخلاف دیگر مراجع سنگ یادبود ندارد، بر تکه چوبی پارچه سیاه کشیده و جای سنگ مزارش گذاشته اند؛ گویی هنوز عده ای امیدوارند روزی برسد که بتوان نام او را حتی از مزارش هم پاک کرد ؛ اما روزگار بازی دیگری دارد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، در سال 1388 بیش از دو دهه بود که رسانه هایی خاص ، هر چه توانستند علیه آیت الله منتظری نوشتند . آغاز داستان رنجنامه ای بود که احمد خمینی نوشت و با بودجه ژاندامری و کمیته انقلاب با تیراژ میلیونی بین مردم توزیع شد ! تضییع حقوق و محدودیت این مرجع عالیقدر در سالهای بعد از آن ادامه داشت و بعد از سخنرانی ایشان در 13 رجب ، توهین ها به اوج خود رسید ؛ خانه و حسینیه او اشغال شد و آیت الله برای پنج سال حصر شد ؛ قبل و بعد از آن تکرار ناسزاها و اتهاماتی از قبیل ساده لوحی ، حمایت از منافقین ، همنوا شدن با بیگانگان و ضدیت با ولایت فقیه و ... دائما در صدا و سیما و روزنامه های همسو تکرار می شد ؛ اما وقتی در 30 آذر آن سال آیت الله درگذشت تشییع جنازه بی نظیری از او به عمل آمد . اتفاقات تاسف برانگیز سال 88 ، این برکات را هم داشت که به نسلی که می آمد و با یک چشم اشک و یک چشم خون ، جوانی اش را آغاز می کرد ، مردانی را معرفی کرد که در زیر تبلیغات جهت دار یا سانسور رسانه ای ، فراموش می شدند . تا یک سال قبل از آن کسی باور نداشت که در صورت درگذشت این مرجع مغضوب ، اجازه تشییع به بازماندگانش داده شود ؛ چه برسد به اینکه تشییعی بی نظیر در قم صورت بگیرد و او ، همان طور که دوست داشت در کنار فرزند شهیدش در حرم فاطمه معصومه (س) دفن شود .
پس از آن هم البته آیت الله منتظری نمرد ؛ چنان که وقتی یک فایل صوتی مربوط به سال 1367 او منتشر شد ، دوباره از سویی توجه عمومی به سوی او و نظراتش جلب شد و از سوی دیگر افراد مختلفی ، از اصولگرا و اصلاح طلب ، واکشن نشان دادند و سعی کردند دوباره همان حرفهایی که در طول سی سال گذشته تکرار شده بود تکرار کنند ، به این امید که سوالاتی که در ذهن ها شکل گرفته است ، پاک شود! فیلم مثلا مستند « قائم مقام » هم که بعد از آن و توسط جریان خاصی تولید شد ، اگر چه در همین راستا تولید شد ، اما این واقعیت را بازگو می کرد که آیت الله منتظری چنان زنده و جاوید است که نمی توان او را ندیده گرفت . انتشار این فیلم اما به جای اینکه ناسزاهای در حق او را مستند کند ، بر توجهات به او افزود ؛ و حتی نشان داد که فردی مثل ناطق نوری در این سالها چه فاصله بعیدی را پیموده ، و از ذهنیت دیروزش چقدر دور شد  که باید فیلمی آرشیوی از اظهارات بیست سال پیش را برداشت و بدون اجازه او تقطیع کرد تا مثلا مستند ساخت!
عاقبت آیت الله منتظری که با همه مجاهدت ها و مبارزات ، مغضوب بود را ، وقتی در کنار عاقبت  محمود احمدی نژاد بگذاریم که محبوب بود و صاحب هاله نور و نویسنده نامه الهام شده و به قول محمدتقی مصباح یزدی ، انتخابش « مشحون‌ به‌ کرامات‌ و معجزات‌ » ؛ می توان مصداقی بروز پیدا کرد برای این عبارت معروف که خداوند در دو موقعیت به بندگانش می خندد :  یکی وقتی  که همه قدرتها دست به دست هم می‌دهند تا یکی را ذلیل کنند و خدا نمی‌خواهد ؛ و دیگر  وقتی  که همه  قدرتها دست به دست هم می‌دهند کسی را عزیز کنند و خدا نمی‌خواهد . «قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ /  بگو بار خدايا تويى كه فرمانفرمايى هر آن كس را كه خواهى فرمانروايى بخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى را باز ستانى و هر كه را خواهى عزت بخشى و هر كه را خواهى خوار گردانى همه خوبيها به دست توست و تو بر هر چيز توانايى » - آل عمران – ایه 26.