محمود احمدینژاد دیروز (سهشنبه ۱۸ بهمن) برای سفری سه روزه وارد قاهره پایتخت مصر شد تا شاید رویای خود برای برقراری کامل روابط ایران و مصر را تحقق بخشد؛ اما این سفر انتقادات فراوانی را در پی داشته است.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، احمدینژاد در شرایطی به مصر سفر کرده که محمد مرسی رئیسجمهور مصر هنگام برگزاری اجلاس سران غیرمتعهدها در تهران که تابستان سالجاری برگزار شد، حاضر نشد بیشاز سه ساعت در تهران حضور یابد و تنها برای تحویل ریاست جنبش غیرمتعهدها که بر عهده مصر بود به کشور ایران، به تهران آمد. او از فرودگاه به طور مستقیم به محل اجلاس رفت و پس از سخنرانی خود، تهران را بلافاصله ترک کرد تا نشان دهد آنگونه که احمدینژاد برای برقراری روابط کامل بین ایران و مصر بیقراری میکند، برای مرسی این امر از اولویت بالایی برخوردار نیست. تمایل احمدی نژاد برای برقراری روابط با مصر و بازگشایی سفارتخانه ها در دو کشور که از سال ۱۳۵۸ بسته شده از آنجا آشکار شد که احمدینژاد در اردیبهشت ۱۳۸۶ اعلام کرده بود: «آماده هستیم تا اگر همین امروز دولت مصر اعلام آمادگی کند، سفارتمان را در آن دایر کنیم». این اظهارنظر احمدینژاد، موضعی از روی ضعف قلمداد شد و انتقادات فراوانی برانگیخت و در عین حال پاسخی هم از سوی طرف مصری به این درخواست داده نشد. احمدینژاد پس از انقلاب مصر و روی کار آمدن محمد مرسی هم، این موضعگیری را بار دیگر تکرار کرد اما نتیجه آن درخواستها، سفر سه ساعته مرسی به تهران بود. حال، احمدینژاد به جای 3 ساعت برای 3 روز به مصر رفته است. آن هم در شرایطی که سفارت ایران در مصر هنوز آغاز به کار نکرده و سفر دیپلماتیک در شرایطی که روابط دیپلماتیک به طور کامل بین دو کشور برقرار نشده، از نظر عرف دیپلماتیک امر مرسومی نیست. نکته مهم اینجاست که برخی معتقدند اگر قرار
احمدینژاد در شرایطی به مصر سفر کرده که محمد مرسی رئیسجمهور مصر هنگام برگزاری اجلاس سران غیرمتعهدها در تهران که تابستان سالجاری برگزار شد، حاضر نشد بیشاز سه ساعت در تهران حضور یابد
نبود مصر ریاست جنبش عدم تعهد را به ایران واگذار کند مرسی همان سه ساعت هم به تهران نمی آمد.
روابط ایران و مصر از گذشته تاکنون سفارت ایران در مصر، در سال ۱۳۰۰ خورشیدی تاسیس شد و روابط ایران و مصر در دوران پهلوی در اوج خود قرار داشت. فوزیه همسر اول محمدرضا پهلوی، خواهر ملک فاروق، پادشاه مصر بود و محمدرضا و انورسادات رئیسجمهور مصر، روابط نزدیکی با هم داشتند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم شاه به دعوت سادات به مصر رفت و در آنجا بود. روابط ایران و مصر در سال ۱۳۵۸ به دستور امام خمینی(ره) قطع شد و دو سال بعد، انورسادات که موضع گیریهای خصمانه ای نسبت به انقلاب اسلامی ایران داشت توسط خالد اسلامبولی ترور شد. ایران از این امر استقبال کرد و خیابان وزرا در تهران به نام شهید خالد اسلامبولی نامگذاری شد. روابط ایران و مصر تا مدتها تیره بود تا اینکه در دوران ریاستجمهوری سیدمحمدخاتمی، تلاشهایی برای بهبود روابط و از جمله تغییر نام خیابان خالد اسلامبولی در تهران صورت گرفت که البته نتیجهای نداشت. پس از بهار عربی در کشورهای منطقه و از جمله مصر، ایران از تغییر حسنی مبارک و روی کار آمدن محمد مرسی و اخوانالمسلمین حمایت کرد اما مرسی برای بهبود روابط با ایران هیچ گونه گام عملی برنداشت و حتی در سفر به ایران نیز بیش از دو ساعت در تهران نماند. با این وجود، احمدینژاد برای سفری دو روزه به مصر رفته است.
همراهان احمدینژاد در سفر قاهره در این سفر هم اسفندیار رحیم مشایی، حمید بقایی و مجتبی ثمره هاشمی، همراه احمدینژاد به مصر رفتهاند که البته موضوع عجیبی نیست چرا که آنها در تمامی سفرهای خارجی احمدینژاد همراه او هستند. اما نکته جالب در این سفر، همراهی شیخالاسلامی وزیر برکنار شده تعاون، کار و رفاه اجتماعی با احمدینژاد در سفر مصر است که مشخص نیست به چه دلیل با احمدینژاد به مصر رفته است.