تاثیر عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای بر اقتصاد کشور

گروه اقتصادی: مهمترین انتظاری که از عضویت رسمی ‌ایران در «سازمان همکاری شانگهای» پس از سال‌هایی که ایران به عنوان عضو ناظر در این سازمان حضور داشت، این است که این عضویت بر وضعیت اقتصادی نابسامان کشور در این روزها تاثیر بگذارد. در واقع این موضوع به عنوان اولویت اول و اضطراری مردم چنان اهمیتی دارد که هر تغییر و تحول بین‌المللی را فقط بر اساس این معیار ارزیابی می‌کنند.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،اما این فقط مردم نیستند که چنین انتظاری دارند بلکه بیش از آنها دولت که ماه‌هاست سردرگم است و استراتژی اقتصادی مشخصی ندارد هم می‌کوشد تا با استفاده بردن از مزایای این سازمان و گسترش مناسبات تجاری با اعضای آن، بازدارندگی تحریم‌های غرب و بویژه آمریکا را دور بزند و به طور نسبی در مسیری حرکت کند که سالها فقط شعار آن داده شده است: اینکه تحریم‌ها هیچ تاثیری ندارد! شاید بر همین مبناست که شاه بیت سخنان سید ابراهیم رئیسی در مراسم افتتاحیه بیست و سومین نشست سران سازمان شانگهای، بیان انتظار ایران برای پایان سلطه دلار در اقتصاد جهانی بود. رئیسی تاکید کرد که «در کنار نظامی‌گری، آنچه بسترساز نظام سلطه غربی شده، سلطه دلار است و لذا هرگونه تلاش برای شکل‌دهی به یک نظام عادلانه بین‌المللی، نیازمند حذف دلار است». اما آیا واقعا توان و امکان این سازمان به اندازه‌ای هست که بتوان این آرزوی دیرینه کشورهایی مثل ایران، چین و روسیه را محقق کند؟ این موضوع را باید با توجه به این واقعیت بررسی کرد که تجربه یورو نشان داد که حتی رقابت جهانی با دلار هم کار ساده ای نیست، چه برسد به اینکه به سلطه دلار پایان داد. حسن‌هانی‌زاده کارشناس مسائل بین‌الملل در گفتگو با مهر در این زمینه با اشاره به تلاش برای تشکیل یک پول واحد میان اعضا این سازمان، بیان کرد: شرایط در این سازمان به گونه‌ای در حال رقم خوردن است که در آینده نزدیک شاهد شکل‌گیری یک ارز بومی‌و منطقه‌ای میان اعضا خواهیم شد که موجب کاهش سلطه دلار می‌شود و این می‌تواند یک اقتصاد قدرتمند شرقی را در مقابل هژمونی اقتصادی کشورهای غربی به خصوص ۷ کشور صنعتی قرار دهد. قدرت‌های فرامنطقه‌ای مخصوصاً آمریکا و اتحادیه اروپا تلاش کردند تا از شکل‌گیری این سازمان مهم جلوگیری کنند، لذا این سازمان از نشست بیست و سومین اجلاس سران کشورهای عضو شانگهای در هند وارد مرحله جدیدی خواهد شد و به لحاظ راهبردی می‌تواند در تقابل سلطه دلار قرار گیرد و با اقتصاد یک جانبه گرای غرب مقابله کند که این امر می‌تواند برای اقتصاد ایران از اهمیت بالایی برخوردار شود.وی تصریح کرد: مقابله پیمان شانگهای با اقتصاد غرب می‌تواند برای ایران از اهمیت بالای برخوردار باشد چون کشورمان می‌تواند به کمک ظرفیت‌های این سازمان، رشد اقتصادی بسیار بالایی داشته باشد. ضمن آنکه در حال حاضر حدود ۲۷ میلیارد دلار تبادل تجاری میان ایران و کشورهای عضو پیمان شانگهای صورت می‌گیرد و در آینده این رقم به عدد ۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید و این می‌تواند نقش تحریم‌های غرب را نسبت به ایران کمرنگ کرده و موجب رشد اقتصادی و شکوفای اقتصادی کشورمان شود.غلامرضا مرحبا، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس نیز در گفتگو با اسپوتینک گفت: «سازمان شانگهای» به ایران کمک می‌کند تا روابط تجاری سالمی‌به دور از نفوذ غرب و دلار برقرار کند. این سازمان به حل بسیاری از مشکلات پیش آمده بین کشورهای منطقه که عمدتاً به دلیل مداخلات خارجی به وجود آمده کمک خواهد کرد. با کمک شانگهای می‌توان آینده‌ای روشن برای منطقه ساخت.این در حالی است که برخی کارشناسان حتی در تاثیر قابل توجه این سازمان بر تغییر وضعیت اقتصاد کشور هم شک دارند، چه برسد به توان رسیدن به آرزویی چون پایان سلطه دلار.

محمد مهاجری روزنامه نگار اصولگرا مهرماه سال گذشته زمانی که زمزمه عضویت ایران در شانگهای بالا گرفته بود، در توییتی نسبت به این اخبار واکنش نشان داد و نوشت: «سازمان شانگهای اگر قرار بود فایده‌ای داشته باشد دو سوم اعضایش برای اقتصاد روزمره‌شان، لنگ نبودند… ذوق‌زدگی دولت رئیسی برای پیوستن به این سازمان تشریفاتی، یعنی الکی‌خوش بودن به اینکه دیپلماسی‌مان سقف آسمان را شکافته!».همچنین پیمان مولوی دبیر انجمن اقتصاددانان ایران نیز عنوان کرده بود: «پیمان شانگهای مهم است و لازم نیست کسی به آن اذعان کند، اما سوال این است. ایران چه طرفی از آن خواهد بست؟ آیا می‌تواند داده ستانده را متوازن کند؟ تجربه فرصت‌سوزی‌های قبلی در بخش نفت، گاز و … ما را مأیوس می‌کند؛ چون در تمام کشورهای عضو این پیمان اقتصاد، اولویت اصلی است.»