گروه سياسي-فهيمه جهازيان:«اين يکي از همون اتهاماتي است که آقايون به خاطر منافعشان دارند ميزنند؛ آخه يه چيزي زمينه کسب و کار مردمه. الان فضاي مجازي شده ابزار کار مردم. مردم روي اين کار دارند در واقع درآمد کسب ميکنند. آخه کسي مياد محل درآمد مردم رو تعطيل کنه؟! دختراي من خيلي وقتها خريداشون رو از طريق اين سيستم انجام ميدن... من گفتم فضاي مجازي بايد گسترش پيدا کنه. من توي اينستاگرام صفحه دارم و تقريبا هر شب کامنتها رو من نگاه ميکنم.»
به گزارش
مردم سالاری آنلاین،اينها حرفهاي سيد ابراهيم رئيسي در يکي از فيلمهاي تبليغاتي اش است. فيلم اين سخنان در اين ماهها بسيار در فضاي مجازي بازنشر و ديده شده است. شايد اگر رئيسي در آن از اينستاگرام نام نميبرد، راهي براي توجيه اين حرفها با توجه به شرايطي که امروز براي اينترنت و فضاي مجازي ساختهاند، بود اما تصريح رئيس جمهور جايي براي توجيه و تکذيب نميگذارد. شايد از همين روست که او ترجيح ميدهد اصلا حرفي درباره اين وعدههاي انتخاباتي اش نزند؛ آن هم در روزهايي که به قول يکي از فعالان صنفي نظام رايانه اي، «اکنون چيزي به نام اينترنت نداريم. چيزي که وجود دارد يک شبکه دست و پا شکسته و ناپديدار است که مسئولان هم به صراحت گفتند هيچ حسابي روي تداوم فعاليتهاي پلتفرمهاي بين المللي آن باز نکنيد»!
در دو سال گذشته تلاش بسياري براي محدود سازي اينترنت و فضاي مجازي، آن هم با عنوان غلط انداز «صيانت» توسط جناح تندرو اصولگرايان در مجلس شد اما فشار افکار عمومي مانع از به ثمر نشستن اين تلاشها ، آن هم علي رغم اصرار اين افراد شد. مثمر ثمر نشدن اين تلاشها باعث شد که اين اقدام به دولت واگذار شود و اعتراضهاي اخير، بهانه خوبي به دست آنها داد تا آنچه ميخواستند انجام دهند؛ غافل از اين که با چنين رفتاري هم به اقتصاد کشور لطمه وارد ميکنند و هم باعث افزايش اعتراض خواهند شد.
بر اساس گزارش اتاق بازرگاني تهران، فيلترينگ به تمام صنايع کشور آسيب زده است. محدوديتهاي اينترنت منجر به کاهش توليد و تقاضا شده و بر اعتبار تجارت ايران نيز اثر گذاشته است. در حال حاضر کسب و کارهاي کوچک، آنلاينشاپها و کسبوکارهاي مبتني بر اينستاگرام دچار مشکل شدهاند و افرادي که جمعيت آنها هم کم نيست، کار خود را از دست دادهاند. بيش از 2 ميليون کسبوکار ايراني در اينستاگرام فعال هستند. 64 درصد کسبوکارهاي اينستاگرامي متعلق به زنان است و به همين علت بيشترين ضربه از فيلترينگ اينستاگرام را زنان خوردهاند.
حالا با توجه به اين موضوع، روز گذشته تشکلهاي صنفي و فعالان حوزه فناوري در نامهاي از ابراهيم رئيسي خواستهاند تا با اختيارات خود محدوديتهاي اينترنت را رفع کند. در اين نامه با امضاي بيش از 1200 نفر از مديران کسبوکارهاي حوزه فناوري اطلاعات به رئيس جمهوري ارسال شده و از اين مقام سياسي کشور خواسته شده تا محدوديتهاي اينترنت متوقف شود. در اين نامه همچنين خواسته شده تا فعالان بازداشت شده صنعت آيتي نيز آزاد شوند.
امضاکنندگان اين نامه متشکل از 13 انجمن و مجمع صنفي فعال زير هستند:
سازمان نظام صنفي رايانهاي تهران
سنديکاي صنعت مخابرات ايران
اتحاديه صادرکنندگان خدمات مهندسي، مشاوران و پيمانکاران صنعت مخابرات ايران (مپتا)
انجمن شرکتهاي نرمافزاري (آشنا)
کميسيون اقتصاد نوآوري و تحول ديجيتال اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و کشاورزي تهران
انجمن تجارت الکترونيک اتاق تهران
سنديکاي شرکتهاي شناسايي و مکانيابي
انجمن توليدکنندگان نرمافزار تلفن همراه ايران
انجمن توليدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بيوتکنولوژي پزشکي ايران
انجمن مديريت فناوري ايران
انجمن موسسات و آموزشگاههاي فرهنگي هنري استان تهران
انجمن فين تک
مجمع تشکلهاي دانش بنيان اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و کشاورزي ايران
امضاکنندگان اين نامه از رياست جمهوري خواستهاند تا از اختيارات قانوني خود استفاده کرده و از ايجاد محدوديت در دسترسي به اينترنت جلوگيري کند. آنها به وعده ابراهيم رئيسي در زمان انتخابات اشاره کردند و تاکيد داشتند که «دسترسي به اينترنت بدون محدوديت» از شعارهاي و وعدههاي او بوده است.
در اين نامه اعلام شده که دسترسي به اينترنت براي پنجاه ميليون از مردم ايران مترادف با دسترسي به شبکههاي اجتماعي و پيامرسانها است و معيشت ميليونها فرد به اين ابزارها گره خورده: «طبيعي است که هرگونه فيلترينگ يا ايجاد اختلال و محدوديت در اين دسترسي منجر به نارضايتي آحاد شهروندان شده و نارضايتيهاي جدي ايجاد کند.»
نويسندگان اين نامه به تاثير مثبت صنعت آيتي روي رشد اقتصاد کشور نيز تاکيد کردند و گفتند که در ساليان گذشته هزاران شرکت کوچک و بزرگ دانش بنيان به وجود آمده که دهها هزار نفر در آنها مشغول به کار هستند و حالا با وجود اين اختلالات اينترنتي، صنعت آنها با مشکل مواجه شده است. در اين نامه آمده است که «اقتصاد ديجيتال بدون وجود زيرساخت اينترنت امن و پايدار و به صرفه معنا ندارد.» در بخشي از نامه به اين مساله اشاره شده که ادامه شرايط حال حاضر به اعتماد کاربران نيز لطمه ميزند، موضوعي که از ديدگاه امضاکنندگان نامه، سرمايه شرکتهاي دانش بنيان حساب ميشود و همين اعتماد مردم باعث شده که کارکنان اين شرکتها اميد به ادامه کار داشته باشند: «اما ادامه اين وضعيت هم اعتماد کاربران را لطمه ميزند و هم اميد کارکنان را از بين ميبرد.» در بخش پاياني اين نامه تاکيد شده که خواسته اين هزار تن خواستهاي خيرخواهانه و وطن دوستانه است؛ آنها رفع محدوديت پيام رسانها و شبکههاي اجتماعي پرطرفدار و همچنين آزادي افرادي که صرفا به دليل فعاليت در اين صنعت بازداشت شدهاند را خواستار شده و اعلام کردند اين موارد اولين گام براي بازسازي اعتماد از دست
رفته کاربران است.