مگر بورس اولویت اول رئیسی نبود؟!

گروه اقتصادی – محمدحسین روانبخش: با پایان دی ماه، سونامی خروج سرمایه گذاران از بورس سه ماهه شد؛ اتفاقی که از سویی ریشه در بی اعتمادی و ناامیدی مردم نسبت به وعده های مبنی بر بهبود روند بازار سرمایه دارد و از سویی دیگر خود باعث افزایش روند مخرب در این بازار شده است.
کاهش قیمت سهام که نمود آن را به تمامی می توان در شاخص کل بورس دید در هفته آخر دی ماه باز هم افزایش یافت و سقوط این شاخص، آن را به کمترین میزان طی شش ماه اخیر رساند.به این ترتیب باید گفت در بهترین حالت سهامداران در این بازار در شش ماه گذشته هیچ سودی نداشته اند؛ در حالی که در همین مدت حداقل 25 درصد از ارزش سرمایه آنها به علت تورم کاهش یافته است!  ضمن اینکه بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که این شاخص معیار مناسبی برای تعیین میزان زیان سهامداران خرد نیست و زیان این افراد بسیار بیشتر از این مقدار برآورد می شود.
این وضعیت نامناسب برای بسیاری از مال باختگان این ماه های بورس، یادآور وعده های عجیب و بسیاری است که سید ابراهیم رئیسی و کاندیداهای همراه و پوششی وی در انتخابات درباره بورس می دادند و باعث شدند بعضی از سهامداران با دل بستن به آن وعده ها و به امید بهبود وضعیت در این بازار باقی بمانند؛ اما هر چه گذشت نه تنها خبری از وعده ها مبنی بر تغییر شرایط بورس شکل نگرفت بلکه اوضاع به مراتب بدتر شد، تا جایی که این روزها دیگر کمتر کسی دلخوشی به بورس دارد و همین موضوع باعث شده حتی در یکی – دو هفته اخیر که ظاهرا خبرهایی مثبت از توافقات هسته ای به گوش می رسد، این اخبار هیچ اثری در بورس نگذارد!
با این وضعیت بعضی از سهامداران روز پنج شنبه گذشته تصمیم گرفتند تجمعی اعتراضی به وضعیت بورس در مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار کنند؛ تجمعی که بررسی شعارهای سر داده شده در آن به قول عباس عبدی، روزنامه نگار باسابقه اصلاح طلب، نشان می دهد که «زمان به حساب گذاشتن چک های بی محلی که آقایان در انتخابات کشیده اند، فرا رسیده است».
در ماه های اخیر تجمعات مختلفی در اعتراض به وضعیت بورس شکل گرفته بود اما با بیشتر شدن وضعیت نامساعد بورس و افزایش نارضایتی ها، استقبال از تجمه روز پنج شنبه به مراتب بیشتر بود و البته شعارهای سر داده شده نیز رنگ و بوی تندتری پیدا کرده بود. در این تجمع ، شعارهای متعددی علیه دولت، رئیس جمهور، نمایندگان مجلس، وزیر اقتصاد و امیرحسین قاضی زاده هاشمی نائب رئیس سابق مجلس و رئیس فعلی بنیاد شهید و... سر داده شد .این وضعیت در واقع یادآوری شعارها و وعده های انتخاباتی به همه این افراد است. قاضی زاده که امروز معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید است گفته بود که مشکل بورس سه روزه حل می شود. ابراهیم رئیسی هم بهبود بورس را جزو دستوراتی دانسته بود که در سه روز ریاست جمهوری اش خواهد داد!
نکته جالب توجه این بود که این تجمع هیچ واکنشی در رسانه ها و سایت های خبری متعلق به دولت یا طرفدار دولت نداشت، رسانه هایی که در زمان دولت روحانی هر روز از وضعیت بورس گزارش های اشک آور داشتند و در زمان انتخابات هم وعده های رنگارنگ سید ابراهیم رئیسی، محسن رضایی، علیرضا زاکانی و امیرحسین قاضی زاده هاشمی را برجسته می کردند ؛ اما احتمالا الان آرزو می کنند که این وعده ها از حافظه مردم و فضای رسانه ای پاک شود! در عوض در فضای مجازی همراهی بسیاری با تجمع اعتراض سهامداران وجود دارد و توئیت هایی درباره وضعیت این روزهای بورس و بی توجهی دولتمردان به آن دیده می شود: یک خبرنگار اقتصادی نوشت: ‏آقای رییسی مگه بورس اولویت شما نبود پس چرا بازار سرمایه به حال خودش رها شده. چرا سازمان برنامه و بودجه داره علیه بورس اقدام می‌کنه؟ چرا خاندوزی دیگه پیگیر بورس نیست؟ براتون مهم نیست پول مردم داره از بین می‌ره؟!! چی شد وعده‌هاتون؟ یکی از فعالان مجازی نوشت: شانس آوردیم که بورس ، جزو اولویت های اول رئیسی بود، اگر اولویت اول نبود الان نه تنها سرمایه ای نداشتیم، بلکه همه مان به سازمان بورس بدهکار بودیم! برزو حق‌شناس، کارشناس بازار سهام نوشت: ‏به عمل کار برآید به سخندانی نیست. با انتخاب وزیر و مدیرهای ضعیف کاری کردید که بازار سرمایه به مرز نابودی برسه. اکانت توییتر بورس نوشت: «‏البته اقای رییسی نگفتن که بورس تا اخر اولویت اول می مونه، بالاخره انتخابات بود باید رای بورسی هم داشتند!»
در توئیت های دیگر آمد بود: ‏آقای ‎رئیسی حتی دریغ از کوچکترین حرکتی توسط مسئولان شما برای تغییر رویه کنونی در ‎بورس. اقای رییس جمهور وعده انتخاباتی خودت فراموش کردی؟ ضرری که این چند ماه شما وارد کردی کمتر از دولت قبل نبوده فقط شاخص بورس در یک عدد ظاهری نگه داشتی و در عمل سی درصد سرمایه مردم کمتر از کم کردی. ‏جناب آقای ‎رئیسی، اسم این بازار ‎بورس است. همان که در زمان تبلیغات جزو اولویت های شما بود. حالا تبدیل به قتلگاه شده است.
عباس عبدی هم در توئیتش این سوال را پرسیده بود که «چرا کسانی که هیچ رقیب انتخاباتی هم نداشتند، چنین وعده های توخالی و بی پایه ای را دادند؟ این امر نشان دهنده سطح بسیار نازل سیاست ورزی در ایران است».