این روزها گرانی در صدر اخبار است و عموم کالاها و خدمات دچار گرانی روزافزون هستند. این موضوع البته اتفاق تازه ای نیست و گرانی و تورم دیگر برای مردم کشور ما عادی شده است. دولت های ناتوان از کنترل بازار هم معمولا مقصر این نابسامانی را دولت قبلی می دانند و مدتی را با وعده های خویش برای سالهای آینده طی می کنند و در طول سال های بعد هم توجیه ها و بهانه هایی مثل تحریم، جنگ اقتصادی، سوء استفاده عوامل داخلی و ... پیدا می شود که داستان را با آن جمع کرد؛ اما گاهی گرانی ها مربوط به کالاها یا خدماتی است که به هیچ وجه نه می توان آن را مربوط به دولت های قبل دانست و نه دست استکبار جهانی و عوامل داخلی اش را در آن دخیل دانست. مثل گرانی عجیب و غریب بلیت ورزشگاه های فوتبال که این روزها دامنگیر یکی از معدود تفریحات ارزان قیمت جوانان ایرانی شده است.
شاید بتوان ادعا کرد که ایران یکی از چند کشور برتر دنیا در زمینه تعداد تماشاچیان است. میزان استقبال از بازی های تیم های پرطرفدار و همچنین بازی های ملی، باعث شده که همواره بازی در ورزشگاه های ایران کابوس تیم های منطقه باشد. اینکه برای بازی دربی تهران یا رقابت های ملی بیش از یکصد هزار نفر در ورزشگاه آزادی حضور پیدا می کنند ، علاوه بر اینکه نشان اهمیت و علاقه بسیار ایرانیان بخصوص جوانان به فوتبال است، به خاطر قیمت مناسب بلیت ها بوده است. در طول نزدیک به دو سال گذشته همه گیری کرونا باعث شد که بازی های فوتبال بدون حضور تماشاگران برگزار شود و حالا که با توجه به واکسیناسیون سراسری امکان حضور دوباره تماشاگران در ورزشگاه ها فراهم شده با کمال تعجب قیمت های بلیت ورزشگاه ها بین 50 تا 100 هزار تومان اعلام شده که نسبت به فیمت های بلیت قبل از کرونا رشدی 10 برابری داشته است.
این موضوع با توجه به قیمت بلیت دیدار تیمهای فوتبال استقلال تهران و نساجی قائمشهر از سری رقابتهای هفته پنجم لیگ برتر فوتبال ایران در ورزشگاه آزادی به قیمت ۵۰، ۷۰ و ۱۰۰ هزار تومان مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و حالا هم برای دیدار تیمهای فوتبال پرسپولیس تهران و صنعت نفت آبادان از سری رقابتهای هفته ششم لیگ برتر در ورزشگاه آزادی قیمتی معادل ۵۰، ۸۰ و ۱۰۰ هزار تومان خواهد داشت!
این موضوع باعث شکل گیری اعتراضات فراوان در فضای مجازی و به تبع آن رسانه ها و خبرگزاری ها شد. ایسنا در این زمینه نوشت: « افزایش سرسامآور قیمت بلیت تماشای مسابقات میتواند به عنوان اهرمی بازدارنده نسبت به حضور افرادی باشد که تمایل بسیاری برای حضور در ورزشگاه دارند اما از توان مالی لازم برخوردار نیستند. افرادی که همواره در ورزشگاههای کشور برای تماشای مسابقات فوتبال حضور پیدا میکنند، عموما از طبقه متوسط و بعضا ضعیف به لحاظ مالی و اکثرا هم جوانان بین ۱۴ تا ۳۰ سال هستند.
بر این اساس افزایش ۱۰ برابری قیمت بلیت در ورزشگاه آزادی برای ابن قشر خبر خوبی نخواهد بود و به طور حتم اگر یکی از اهداف ورزش ایران سرگرم کردن جوانان با حضور آنها در ورزشگاهها است باید در رابطه با قیمت بلیت چاره اندیشی شود و راهکارهای لازم مدنظر قرار گیرد. شاید نتوان منکر افزایش ۱۰ برابرای قیمتها در برخی اقلام خوراکی و غیرخوراکی در مدت مشابه شد اما سوال این است که آیا درآمد ماهانه اکثر مردم و عموم افراد که از طبقه متوسط و ضعیف جامعه هستند طی این دو سال با وجود شیوع ویروس کرونا و شرایط اقتصادی کشور ۱۰ برابر شده است؟»
جالب اینجا است که مجید صدری، سرپرست باشگاه پرسپولیس که دوشنبه شب گذشته میهمان برنامه فوتبال برتر بود در واکنش به قیمتهای بالای بلیتها گفت: «کجای این گران است؟ آخرین بار قیمتها دو سال پیش مشخص شده بود و فکر میکنم این مبالغ الان هزینهای نباشد. قول میدهیم تخفیفات خوبی برای افرادی که دوست دارند هزینه کمتری پرداخت کنند، در نظر بگیریم.» این در حالی است که وی که مدیر یکی از پرطرفدارترین تیم های باشگاهی ایران است به جای اینکه منافع درازمدت باشگاه خود را در نظر داشته باشد و تفکرش منطبق بر شرایط خاص باشگاهی باشد، شبیه مدیر یک بنگاه کوچک اقتصادی یا یک مغازه سخن می گوید که چیزی جز منافع کونته مدت خود را در نظر نمی گیرد!
خبرگزاری تسنیم در واکنش به این سخنان نوشت: «شاید مقایسه خیلی جالبی نباشد ولی در حال حاضر بلیت تماشای یک فیلم سینماییِ تازه اکران شده در بهترین سینماهای تهران 30 هزار تومان است ولی حضور یک تماشاگر در بخشی از ورزشگاه که احتمالا دید خوبی به زمین ندارد و با مشکلات دیگری هم مواجه است، با مبلغ حداقل 50 هزار تومان خیلی انتخاب بهصرفهای برای هوادار به نظر نمیرسد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «شاید کمترین انتظار برای هواداری که با تهیه بلیت قصد تماشای بازی تیم محبوبش را دارد، جایگاه و صندلی اختصاصی و از پیش تعیین شده است. به طور مثال اگر هواداری 100 هزار تومان برای سکوهای روبهروی جایگاه هزینه میکند، آیا اطمینان دارد که در همان جایگاه و روی صندلی اختصاصی خودش مینشیند یا ممکن است با تکمیل ظرفیت، مجبور شود به سکوی دیگری برود؟ سرویس بهداشتی مناسب و دیگر امکانات رفاهی از قبیل آب آشامیدنی و پارکینگ از جمله امکانات اولیهای است که باید برای یک هوادار به بهترین شکل ممکن فراهم شود ولی تا جایی که میدانیم بسیاری از استادیومهای ایران با این مسائل اولیه به طور کامل غریبه هستند. حال یک سؤال؛ آیا هوادار ایرانی همانقدر که پول میدهد، آش میخورد؟ آیا تجربه بازی استقلال - نساجی، نحوه ورود آنها به ورزشگاه، عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی و ... نشان نمیدهد که هوادار در ایران از کمتری امکانات هم برخوردار نیست اما باید پول زیادی بابت حضور در ورزشگاه بپردازد؟»
همچنین با توجه به دولتی بودن تیم هایی چون استقلال و پرسپولیس، می توان این سوال را از دولت فعلی و هوادارانش پرسید که آیا مقصرگران شدن بلیت بازی های این باشگاه ها هم دولت قبل است؟ آیا درست است که برای افزایش قیمت بلیت فوتبال میزان افزایش قیمت پراید، آن هم در بازار آزاد را در نظر داشت؟! آیا جز این است که دولت خود بیش از دیگران می خواهد مطابق افزایش قیمت ها در بازار حرکت کند؛ آن هم قیمت هایی که خود آن را قبول ندارد!
محمدحسین یزدی