ماشین شاسی بلند و نگرشهای ما

با دوست بازنشسته قضایی و وکیل فعلی دادگستری درراه حضور در مراسم چهلم استاد فقیدمان ادیب برومند چهره ماندگار و شاعر ملی، چنین گفت و گویی داشتیم (ایشان با اتومبیلی مشابه سمند آمده بودند). در راه ضمن اشاره به ابتیاع ماشین نو همراه اشاره داشت که فرزندانش که آنان نیز در امر قضا و وکالت کار می کنند، به ایشان گفته اند : بابا این ماشین در کلاس شما و ما نیست و اتومبیل شاسی بلند در خور ماست ....
با این مقدمه که مبین سیستم تفکر و اندیشه، به عبارت بهتر معیار قضاوت، نگاه و باور دو نمونه از طبقات اجتماعی «نسبتا بدون دغدغه معاش و دلهره گذران زندگی روزمره» است، این پرسش در ذهن ایجاد می شود که راستی به کجا می رویم و تعریف کلاس اجتماعی چیست و تا چه حد از حقیقت دور مانده ایم و با افت ارزشها مواجه هستیم؟
از این نمونه بسیار می توان مثال آورد و این منش و روش در پی آورنده بسیاری تخلفات و مزاحمتها چه در نقش وکیل حافظ منافع مردم که معنی دیگری یافته و چه در نظر دیگران است.
بازتابهای دیگر اینگونه نگرش و باورهای غلط رسوخ یافته از مسایل امروز ایرانمان به شمار می رود و خواه ناخواه ترکشهای آن به همه گروههای اجتماعی و رفتارهای آنان برخورد می کند.
رهاورد دیگر این سیستم تفکر، باور و کوشش در فراهم آوردن امکانات مادی برای توسعه ظواهر زندگی، به نوعی ریا، تظاهر و اقدامات ظاهری گذرا و بی بنیاد ، خانمان برانداز و فساد آور، قانع نبودن به در آمد معقول و تخطی از بسیاری ضوابط و تشدید انحرافات اجتماعی است .
اینکه در این میان چه گروه یا جریان و سیستمی مقصر و به عبارتی آغاز کننده و بنیانگذار است و با همه تبلیغات انبوه رسانه ای تحت کنترل حکومت که «ساده زیستی و سلامت عمل و رفتار اجتماعی مطلوب» را تبلیغ و توصیه می کند، نتیجه عایدی دیگری داشته که نمونه کوچکی از آن نگاه غالب آمد به «واعظین غیر متعظ» باید اشاره داشت.
حافظ می گوید : «مکن در این چمنم سرزنش به خود رویی / چنانکه پرورشم داده اند می رویم»
چنین است آموزش به بار نشسته و حقیقت دردناک ماجرا که در تمامی موارد آثار منفی آن نمود یافته و همه خطاها و نافرمانی ها برآمده از روش ، نگاه و باوریست که نسل جوان و میانسال را به دنبال خود کشیده و بتبع آن نسل بعدی که شاهد عملکرد اولیاء شان و انحرافات گوناگون شده اند که سر دراز دارد.
از همه مصیبت بارتر «تالی فاسدی» است که زنجیروار دچار آن شده ا یم و فرودستان مادی اجتماع، که متاسفانه بی شمارند در عقده و حسرت حداقل ها و در تفکر چرای و در عقوبت ناعادلانه بودن کلیه شرایط و ناامیدی مطلق، بالطبع فراوانی خطاها.