سلبریتی ها و سیاست

ساعت انتخابات به تیک تاک های آخر که می رسد، بسیار قابل درک است که افزون بر سیاستمداران و به اصطلاح کوشندگان سیاسی در کشور ما، سلبریتی ها در حوزه موسیقی، ورزش و هنر نیز، ناخُنکی به دنیای سیاست بزنند و نظرات شان را درباره کارنامه دولت ها و سیاستمداران از طریق رسانه های گوناگونی که امروز در دسترس هستند، به طرفداران شان اعلام کنند و این همه، حق آنان است که در حوزه عمومی و نه به صورت تخصصی (که کار فعالان سیاسی وسیاستمداران است)، از این گروه یا آن شخصیت سیاسی پشتیبانی یا انتقاد کنند. در تمامی کشورها هم این ماجرا مرسوم است و به هیچ وجه ماجرای پیچیده ای به شمار نمی رود. این روزها اگر به صفحه شخصی بازیگران و سلبریتی ها و افراد مشهور سری بزنیم؛ کم نیستند آنهایی که به صراحت از یک کاندیدا به دفاع برخاسته اند و آشکار و پنهان طرفداران شان را به سوی کاندیدای مورد نظر خود رهنمون می کنند و باز هم در این ماجرا هیچ اشکالی نیست و خرده ای بر آن نمی توان گرفت. اما نکته انتقادی ماجرا در این جاست که مشارکت سلبریتی ها تنها به موسم انتخابات محدود می شود و پس از انتخابات شوق سیاسی شان همانند آهکی که به آب برسانند در یک چشم بر هم زدن خاکستر می شود! بازیگری که خود را محق می داند که از فلان سیاستمدار جانبداری کند، حق است که پس از انتخاب شدن فرد مورد نظرش،مَستوری نگزیند و سیاست را رها نکرده و به مثابه شهروند، مسوولیت انتخابی که داشته است را در صحنه سیاست کشور بر عهده بگیرد .به عبارت بهتر اگر در طول زمامداری فرد مورد نظرش خبط و خطایی به چشم دید از انتقاد کردن و اطلاع رسانی به طرفدارانش کوتاهی نورزد. سیاست تندرست به شهروندان درگیر و نکته بین بسیار نیازمند است. شهروندانی که پس از انتخابات و فرو خوابیدن گرد و خاک مناظره های انتخاباتی و... به خانه های خود باز نگردند و از طریق رسانه های موجود به انتقاد از عملکرد دولت و البته گوشزد کردن نکات مثبت سیاستمداران بپردازند. در این میانه، نقش سلبریتی ها بسیار پر اهمیت به نظر می آید. بازیگری که عکس و شرح صبحانه ای که نوش جان کرده گهگاه چند هزار لایک و کامنت دریافت می کند، می تواند با رصد مشکلات روزمره حساسیت شهروندان را به میدان سیاست بیشتر تیز کند. این که برخی در هر ماجرایی جمله هزاران بار گفته و شنیده شده «سیاسی نیستم» را بر زبان جاری می کنند، راهی به دهی آباد نمی برد! چرا که اگر کلاه خود را قاضی کنیم و اندکی دقیق تر به گرداگردمان نظر اندازیم، همه شئونات مردم در هر صنف و پیشه ای که باشند از طریق سیاست و توزیع کلان قدرت در سطح جامعه تعیین می شود. در شرایطی که احزاب در کشور ما از شرایط مطلوب برخوردار نیستند، شاید افراد مشهور بتوانند به مطرح کردن مشکلات گوناگون کشور ما چه در عرصه اجتماع (خشونت، کودک آزاری، اعتیاد و...) و چه در حوزه سیاست، به روند گفت و شنود و برانگیختن حسایت مردم به روندهای سیاسی در سطح جامعه یاری رسانند.دموکراسی چنان که گفته آمد محتاج شهروندان همیشه درگیر در موضوعات عمومی است. در حال و هوایی که عرصه عمومی ما فضای کمتری برای رای زنی شهروندان در نظر گرفته است، شاید صفحات مجازی برخی سلبریتی های مسوول، بتواند پاره ای از ضعف های حوزه عمومی کشور ما را جبران کند.