چه کسي بايد وزير ورزش و جوانان باشد؟

اکنون که در آستانه تشکيل دولت يازدهم، دولتي که با حماسه آفريني سياسي مردم شريف ايران و در پي رهنمودهاي مقام معظم رهبري ايجاد شد هستيم و رئيس‌جمهور منتخب و مشاوران ايشان سخت در تلاش و کوشش براي تشکيل کابينه‌اي کارآمد و پويا براساس شايسته‌سالاري و توانمندي مديراني با اقتدار هستند، به نظر مي‌رسد يکي از وزارتخانه‌هاي بسيار مهم که به لحاظ تعداد مخاطب و تاثيرگذاري طولي و عرضي در کشور از اهميت بالايي برخوردار است وزارت ورزش و جوانان مي‌باشد. صرف‌نظر از اينکه آيا ادغام دو سازمان ملي جوانان و تربيت‌بدني اصولا کار صحيحي بود يا خير بايد اعتقاد داشت که به همان اندازه که ورزش با همه تنوع و حواشي و وابستگي‌هاي داخلي و خارجي‌اش اهميت دارد موضوع جوانان نيز به واسطه مطالبات مختلف و متعدد جوانان و تاثير آن در آينده کشورها و خانواده و جامعه در زمينه‌هاي تحصيلي، اشتغال و ازدواج ارزش بسزايي دارد. لذا بايد در انتخاب وزير ورزش و جوانان شاخصه‌هاي مثبتي را در نظر گرفت. وزير ورزش و جوانان بايد کسي باشد که بر تمام زواياي زندگي جوانان آگاهي و اطلاعات کامل داشته و از نقطه نظر مسائل فرهنگي، اجتماعي، آموزشي، علمي، ورزشي، اوقات فراغت، آسيب‌هاي اجتماعي، خانواده، جامعه، ارتباطات و... ديدگاه عالمانه و نسبت به رفتارهاي مختلف جوانان تدبيري مدبرانه و هوشمندانه داشته باشد.

آينده هر ملت و فرهنگي را جوانان آن کشور با راهنمايي‌ها و رهنمودهاي بزرگان مي‌سازند لذا جوانان بايد در مسير صحيح و اعتدال و از چشمه جوشان و زلال آب حيات که همانا مديران، انديشمندان و صاحبان علم و آگاهي هستند منشعب گردند.

از اينروست که در راس وزارتخانه بزرگي که به لحاظ ساختاري جامعه بسيار وسيع و متنوع است بايد شخصي را به عنوان وزير انتخاب نمود که علاوه بر داشتن علم و آگاهي از هر گونه گرايش‌ها و مشکلات سياسي و مشکلات روحي و رواني در گذشته و خصوصا به دور از هر گونه آسيب‌هاي اجتماعي و کمبودهاي روانشناختي باشد. مديري مي‌تواند در راس وزارتخانه‌اي که حداقل ۲۵ ميليون مخاطب جوان دارد و نيز چشمان خانواده‌ها و بزرگان کشور براي هدايت جامعه جوان به سمت‌موفقيت و پويايي به آن دوخته شده باشد که تشريفاتي، سياست‌باز و... نباشد. مديري بايد سکان‌دار اين کشتي عظيم باشد‌که قدرتمند بوده و حداقل تمام سال‌هاي جواني جوانان را دوشا‌دوش جوانان و سايه به سايه آنان حرکت کرده‌باشد و به بيان کلي‌تر جوانان را درک کند. حل مشکلات‌جوانان در بخش‌هاي ورزش و جامعه و نيز هدايت آنان به سمت بهره‌مندي از نعمت‌هاي الهي در مسايلي همچون تحصيل، اشتغال و ازدواج را مي‌توان با مديريتي بسيار عالمانه و مدبرانه با همکاري تمام مردم و خانواده‌ها البته با حمايت دولت حل کرد و در اين راستا بزرگترين و بهترين ابزار براي حل مشکلات فوق، خود جوانان هستند. هنگامي که جوانان آينده خود و پيشرفت جامعه را در گرو بازوهاي توانمند و انديشه و تفکرات هوشمندانه خود براساس حرکت‌ها و طرح‌هاي مدرني که در ديگر جوامع اجراشده و جواب گرفته‌اند ببينند قطعا نشاط و شادابي را درون خود احساس و با انگيزه بسيار بالايي حرکت خود را در چرخه قدرتمند پيشرفت و توسعه آغاز مي‌کنند و نيز بار بزرگي را از دوش دولت برمي‌دارند و اين نهضت بزرگ، دستاوردهاي خوب و مفيدي را براي آيندگان و تشکيل خانواده‌هاي جوان به ارمغان خواهد آورد که از آن پس ديگر جامعه نگران بالارفتن سن ازدواج و تشکيل خانواده و ازدياد نسل و جمعيت نخواهد بود.

وزارت ورزش و جوانان وزيري مي‌خواهد که بتواند با استفاده از طرح‌ها و برنامه‌هاي مدرن و به روز تمام اقشار جامعه را در يک نهضت جوان ياورانه به ميدان بکشاند و در طول مدت دو سال آينده مشکل بيکاري جوانان را ريشه‌کن کند. ورزش کشور را از بازي‌هاي بچه‌گانه و سياست‌بازي‌ها خارج ساخته و در تمام بخش‌هاي ورزشي چه داخلي و چه خارجي به سمت شادابي و نشاط و موفقيت پيش ببرد. بنابراين دولت يازدهم بايد به دور از مسايل سياسي، جناحي و بدون گرايش به قدرت‌هاي باشگاهي، تيمي و... در انتخاب شخصي مقتدر، مدير و مدبر براي اين وزارتخانه بزرگ دقت کرده و در انتخاب وزير ورزش و جوانان ديگر ابعاد و نيازهاي جوانان در کشور را فداي فقط ورزش‌نکند.