احساس نگرانی رسید!

محمد حسین روانبخش

طی یکی دو سال اخیر وضعیت اقتصادی کشور واقعا بی سر و سامان بود : یک روز مرغ گران می شد و یک روز تخم مرغ (آخرش هم هیچکس نفمید اول مرغ گران شد یا تخم مرغ؟!)، یک روز گوجه فرنگی نایاب می شد و یکروز روغن نباتی (بهر حال در هر دو صورت خوردن املت مستضعفین با اختلال همراه می شد)،یک روز سکه آنقدر گران می شد که عموم بدهکار مهریه بدبخت تر از قبل می شدند و یک روز تورم آنقدر افزایش می یافت که بقیه افراد هم وضعیتی مثل بدهکاران مهریه پیدا می کردند، یک روز دلار بالا می جهید و یکروز ریال با سر شیرجه می رفت در استخر خالی و...قس علی هذا . بهر حال اقتصاد کشور وضعیتی داشت که خدا نصیب هیچ زنده و مرده ای نکند...اما خدا را شکر ، بزنم به تیر و تخته ، خوشبختانه ما دارای مدیرانی در بخش اقتصاد هستیم که در این دریای متلاطم چنان سفت و محکم و راحت و آسوده سر صندلی مبارک نشسته بودند که کم کم همه داشتیم باور می کردیم که همه این اتفاقات شایعه است! واقعا دستشان درد نکند که در همه این روزها هیچ کدام احساس کوچکترین نگرانی نداشتند و توانستند در این زمینه استثناهایی ماندگار در میان مردم باشند!
با این همه نمی دانم چه شد که وضعیت عوض شد؟! آیا ما شهروندان ناشکری کردیم؟! آیا آن طور که باید و شاید قدر این مسئولان را ندانستیم؟!آیا استکبار جهانی توانسته توطئه ای کند ؟!...بهر حال هر چه شده ، متاسفانه و با کمال شرمندگی ،گویا راحتی و آسایش مسئولان اقتصادی ما کمی تا قسمتی بهم خورده است وهمین موضوع باید باعث شرمندگی همگان باشد! در این راستا وزیر محترم اقتصاد در بیاناتی جگرسوزناکانه به اطلاع مردم رساندند که «نگران توقف اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها هستم»!
واقعا این احساس نگرانی را باید کجای دلمان بگذاریم?