شنبه شب اولین قسمت برنامه تبلیغات تلویزیونی نامزد های انتخابات ریاست جمهوری از شبکه های مختلف پخش شد. چتد نکته در گفتار نامزد های محترم وجود داشت که نمی توان راحت از انها گذشت . با این امید که د ر فرصت های بعدی مورد توجه نامزدها و مجریان برنامه ها قرار گیرد و به پاسخی شایسته، مهمانمان کنند به آنها اشاره می کنم .
لازم به ذکر است که از باب موافقت یا مخالفت با محتوای سخنان نامزدها به این نکات نمی پردازم، چه اگر چنین بود بسیار سخن داشتم، بلکه به بخش هایی که به لحاظ تیپولوژی واژه ها دور از انتظار بود اشاره می کنم:
دکتر جلیلی احیای گفتمان انقلاب اسلامی که همان گفتمان قرآن است به عنوان هدف خود مورد تأکید قرار داد، اما روش هایی که مورد نظرشان بود و مثال زدند، روش کفتمانی نبود. به نظر من گفتمان را نمی شود از بیرون به یک جامعه القا کرد. انسان و به تبع آن جامعه انسانی، چوب و آهن و سیمان و گچ نیست که بشود به دلخواه او را تغییر شکل داد. انسان با عواطف، احساسات، عقاید و فرهنگ انسان است. باید گفتمان های موجود جامعه را شناخت و با استفاده از ظرفیت آن گفتمان ها، آنها را تعالی بخشید یا اصلاح کرد.این که پیامبران الهی به حکم و اراده خداوند متعال از هر جامعه ای که بر می خاستند به زبان و فرهنگ همان جامعه سخن می گفتند ناظر به همین معناست. مطالعه رفتارشناسی پیامبران همین معنا را اثبات می کند که گفتمان ها و رسم و رسومات موجود جامعه مبنای آموزش و تغییر و اصلاح بوده است .
با توجه به اشاره مختصر بالا، باید دکتر جلیلی و همه کسانی که دغدغه پیاده کردن گفتمان انقلاب را دارند بگویند کدام گفتمان موجود جامعه را می خواهند ارتقاء دهند و با چه روشی ؟ از کدام ظرفیت جامعه می خواهند استفاده کنند برای رسیدن به هدف. به تنهایی از هیچکس کاری ساخته نیست ، باید با اتکاء به استعدادهای جامعه سخن گفت. همه ما و همه آنها که دل به انقلاب بسته اند و عقبه ای جز این انقلاب برای خود قائل نیستند ، تشنه احیای گفتمان انقلاب هستند ، اما روش ها تاکنون پاسخگوی این نیاز نبوده اند . حرف ها کلی و مخالف هم ندارد ، اما بستر اجرایی و اجتماعی آن را چگونه بوجود خواهی آورد ؟
مهندس غرضی در پاسخ سئوالی از دموکراسی ، بیان درستی داشتند که مفهوم اجتماعی دموکراسی قویتر از مفهوم سیاسی ان است و این همان معنا است که در بالا اشاره شد . همین نامزد در مورد آمریکا ، گفتند که با آمریکا به هیچ وجه مذاکره نمی کنیم ، بلکه با او تعامل می کنیم ! جل الخالق! تعامل بدون مذاکره ممکن است ؟ معنای لغوی تعامل ، با هم داد و ستد کردن است، که بدون مذاکره مگر می شود داد و ستد کرد؟ معنای ارتباطی و اصطلاحی تعامل یعنی " : هرگاه گفتار ، کردار ، رفتار و اندیشه یک فرد یا یک پدیده بر اساس رفتار ، گفتار ، کردار و اندیشه فرد یا پدیده دیگر شکل بگیرد ، می گوییم این دو با هم در تعامل هستند ، و این بدون مذاکره و ارتباط ناممکن است . می توانیم بگوییم ما در میدان عمل ، مذاکره می کنیم و یا در موارد معین و خاص و جزئ به جزئ مذاکره می کنیم و یا مشروط مراکره می کنیم و نمی توانیم بگوییم تعامل می کنیم اما مذاکره نمی کنیم .
پس آنها که گفته اند با حفظ خط قرمز های نظام ، در چاچوب های عزت و مصلحت مذاکره می کنیم، واقعبینانه سخن گفته اند.
m.motaharynejad@gmail.com