بدبینی به آتش‌بس غزه

درباره آتش‌بس در غزه نمي‌توان زیاد خوش بین بود، نسل‌کشی ادامه خواهد داشت. صلح و آرامش همیشه بهتر از جنگ است و آتش‌بس غزه تا حد زیادی جلو نسل‌کشی فلسطینیان را مي‌گیرد و رنج و آلام آنان را کاهش مي‌دهد، اما در شرایط فعلی خوش‌بینی درباره این آتش‌بس با واقعیات همخوانی ندارد. چون اغلب رسانه‌های مهم جهان توسط قدرتمندان و سرمایه‌دارانی کنترل مي‌شوند که یا صهیونیست هستند یا طرفدار اسرائیل، مسلما تا حد امکان واقعیات را در جهت منافع رژیم صهیونیستی و به طور کلی نظام سلطه تحریف می‌کنند و به فریب افکار عمومی می‌پردازند.
از این‌رو ضرورت دارد که هر گونه تحلیلی در خصوص مسائل حال و آینده فلسطین و سایر نقاط منطقه غرب آسیا، با در نظر گرفتن این نکته و تحقیق و تفکر کافی صورت گیرد. حقیقت این است که زیاده خواهی و نژادپرستی صهیونیست‌ها و خوی استعمارگری نظام سلطه و اهداف و برنامه‌های بلند مدت آنها برای خاورمیانه، مانع اصلی دست یابی به آتش‌بس واقعی و پایدار نه تنها در سرزمین‌های اشغالی بلکه در کل منطقه غرب آسیاست.
اسرائیل و متحدانش اهدافی فراتر و مهمتر از آزادی اسرا یا نابودی حماس دارند. هدف تغییرناپذیر صهیونیست‌ها پاکسازی قومی و به حداقل رساندن جمعیت فلسطینیان به هر طریق ممکن از جمله اخراج و قتل‌عام آنها و غیرقابل سکونت کردن غزه، و سپس تغییر ژئوپولیتیکی و تسلط بر دیگر مناطق خاورمیانه و تحقق طرح اسرائیل بزرگ است. از این رو تحلیل و تفسیر هر گونه حادثه یا توافقی در سرزمین‌های اشغالی و نقاط پیرامونی بدون در نظر گرفتن این اهداف و دیگر اهداف اعلام‌نشده، ما را از درک واقعیات و برنامه ریزی و اقدام مناسب محروم مي‌کند.
شواهد حاکی از آن است که جنایات اسرائیل در فلسطین و سایر نقاط خاورمیانه ادامه خواهد داشت، حتی اگر در ظاهر آتش‌بس رسمی برقرار باشد. به احتمال زیاد اسرائیل به بهانه‌های واهی به یورش و حملات محدود و هدفمند در غزه، کرانه باختری، لبنان، سوریه و حتی عراق و یمن و همچنین خرابکاری علیه ایران ادامه خواهد داد.
از طرف دیگر لازم است توجه داشته باشیم که نسل‌کشی صرفا با جنگ‌افزار متعارف انجام نمي‌شود. رژیم صهیونیستی و حامیان آن، به‌ویژه آمریکا و انگلیس، طوری برنامه ریزی و عمل کرده‌اند که بعد از توقف جنگ نیز نسل‌کشی در غزه به طور طبیعی و خودکار در راستای اهدافشان ادامه یابد. گرچه اخراج و قتل‌عام مردم فلسطین از آغاز اشغالگری و تشکیل کشور جعلی اسرائیل بی وقفه ادامه داشته است، آمارهای رسمی ارائه شده درباره جنایات صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان از زمان عملیات طوفان الاقصی تاکنون وحشتناک است. بخش قابل توجه ای از غزه به طور عمد توسط رژیم صهیونیستی غیرقابل سکونت شده است؛ طبق گزارش سازمان ملل تاکنون حدود هفتاد درصد، و براساس گزارش رسمی مقامات غزه حدود هشتاد درصد، ساختمان‌ها و زیرساخت‌های غزه ویران گشته و آب و زمین اکثر مناطق این زندان باز به شدت آلوده شده است.
بیش از شصت هزار غیرنظامی شهید یا مفقود شده‌اند طوری که تعداد زیادی از مردم غزه تمام یا بیشتر اعضا خانواده خود را از دست داده‌اند (کارشناسان معتقدند تعداد واقعی شهدا بسیار بالاتر از آمارهای رسمی است). علاوه بر شهدا و مفقودین، که بیشتر زنان و کودکان هستند، تعداد کثیری نقص عضو یا به شدت مجروح شده‌اند و از زندگی عادی محرومند؛ بیش از نود درصد ساکنان غزه آواره شده‌اند؛ و قحطی، سوء تغذیه و بیماری‌های مسری به علت جنگ و محاصره طولانی و آوارگی مداوم فراگیر شده است و به سرعت قربانی مي‌گیرد. همچنین باید آسیب‌های روحی و روانی ناشی از وحشیگری‌های اشغالگران را در کنار موارد عدیده دیگر به درد و رنج مردم غزه، به‌ویژه کودکان بیگناه، اضافه کنیم.
وضعیت کرانه باختری، لبنان و سوریه نیز چندان بهتر از غزه نیست که شرح آن در این یادداشت کوتاه نمي‌گنجد.
و اگر ویرانی‌ها و آسیب دیدگان مستقیم و غیرمستقیم از دخالت نظامی و غیر نظامی نظام سلطه در عراق، یمن، افغانستان، لیبی و دیگر کشورها را در نظر بگیریم، بهتر به عمق جنایات و اهداف این دشمنان بشریت پی مي‌بریم. آثار مخرب این جنایات رژیم صهیونیستی و حامیان آن در غزه و سایر نقاط خاورمیانه حداقل تا چند دهه آینده ماندگار خواهد بود و بر جسم و روح مردم ستمدیده این منطقه سنگینی خواهد کرد.
اکنون واضح است که تصمیم آمریکا و دیگر حامیان نزدیک رژیم صهیونیستی به آتش‌بس و موافقت اسرائیل با آن به هیچ وجه با هدف بشردوستانه نبوده است.
از اظهارات مقامات غرب و تحرکات سیاسی نظامی اسرائیل و آمریکا و دیگر اعضا ناتو استنباط مي‌شود که آنها بالاجبار با توقف جنگ رسمی در غزه موافقت کردند تا بتوانند به مسائل مهمتر از جمله کرانه باختری، ایران، چین و روسیه، و عادی‌سازی رابطه اسرائیل و اعراب (خصوصا عربستان سعودی) رسیدگی کنند و باز در آینده به نحو مقتضی به مسئله غزه بپردازند.
از این رو ضرورت دارد که گروه‌های مقاومت، ملت‌ها و دولت‌های منطقه و صلح‌طلبان در دیگر نقاط جهان، ضمن به کارگیری تمام امکانات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در جهت افزایش صلح و آرامش، با در نظر گرفتن واقعیات و اهداف اعلام شده و احتمالی اسرائیل و آمریکا و به طور کلی نظام سلطه، با آینده‌نگری برنامه‌ریزی کرده و برای پیشگیری از جنایت بیشتر توسط این دشمنان بشریت به موقع اقدام عملی مناسب کنند.