نماینده ویژه رئیسجمهور در امور روحانیت میگوید: امروزه از بین حدود ۷۵ هزار مسجد در کشور، درب تعداد ۵۰ هزار مسجد بسته است که این فاجعهای است که باید بر آن خون گریست!
اعتراف نگرانکنندهای است! «خروجی دین» عامل اصلی «خروج از دین» است. مردم وقتی به خروجی دین نگاه میکنند نسبت به ورود به دین و یا خروج از دین تصمیم میگیرند.
روا نیست که تمام توجه به دشمنیِ دشمن باشد و از جریانات داخلی غفلت شود. اگر خروجی تریبونها و شخصیتهای دینی یکی از موارد سهگانه ذیل باشد، دینداری تضعیف میشود و به قول این ایشان «درب مساجد بسته میشود.»
علت اول: تحقیر انسانها به نام دین!
یکی از نظریهپردازان قدرت در جامعه مینویسد: «دوست داشتن وطن؛ امر کوچکی است که در برخی از حیوانات هم دیده میشود». خوب این تعبیرات چه بر سر رابطه مردم با دین میآورد؟
یا یکی از اعضای مجلس خبرگان میگوید: «بیحجاب در بند شهوات دیگران است».
یا خود همین نماینده رئیس جمهور در سخنرانی در قم گفته: «تامین مالی زنان، عامل طغیان در خانواده است». خوب اینها چه اثری بر دینداری بخش بزرگی از جامعه میگذارد؟
علت دوم: تحریف مفاهیم دینی و عرضه آن به عنوان آموزههای دینی!
مرحوم علامه طباطبایی در المیزان مینویسد: «تصرف در تعالیم دینی موجب نابودی انسانیت و دین میشود»؛ یعنی اگر ما آموزههای دینی را تحریف کنیم دین، انسانیت و اخلاق را نابود میکند.
مثلا واژه دینی «کفر»، «ارتداد» و یا «محارب» را که تحقق آن در یک فرد دارای شرائط بسیار دشوار و نادری است، تحریف میکنند و به مسلمان تهمتِ کافر، مرتد و محارب میزنند! یا آموزه دینی «امربه معروف و نهی از منکر» را آنگونه تحریف میکنند که موجب دین گریزی بخش بزرگی از جامعه میشود! یا آموزهای مانند عدالت در اسلام را آنگونه تحریف میکنند که برای توجیه فساد در قدرت حاکم میگوید: در حکومت علی هم فساد وجود داشته است. یعنی به جای حل مشکل، موجب بدبینی به امام علی(ع) میشود.
علت سوم: محرومیت مردم از زندگی شایسته و ایجاد فقر بنام دین !
تاثیر «فقر» در تخریب ایمان مردم، غیرقابل انکاست.
پیامبر رحمت (ص) در اواخر عمر، در سخنان مهمی خطاب به حاکمان بعد از خود فرمودند: «مردم را در تنگنا و فشار اقتصادی و فقر نیندازید که اگر مردم فقیر شوند کافر میشوند».
اضافه به این سه علت، دخالت عوامل دیگری هم هست؛ استاد حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی اخیراً فرمودند: دختر جوان وقتی اختلاس دید دیگر به قانون عمل نمیکند!
اگر بنا به علاج باشد، اصلاح همین موارد مذکور کافی است.