کمبود دارو در سال 1402 را جدی بگیرید

در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ در گردهمایی نمایندگان انجمن‌های داروسازان ایران در شهر مقدس مشهد تعدادی از سخنرانان مراسم هشدار دادند روندی که پیش می‌رود نگران‌کننده است و در آینده با کمبود دارو روبرو خواهیم شد .متاسفانه به هشدار فوق بی‌توجهی یا کم توجهی شد و همگان شاهدند در نیمه دوم سال ۱۴۰۱ کمبود دارو اتفاق افتاد و در حال تبدیل به یک بحران بود که مسئولین بطور دستپاچه و شتابزده اقدام به واردات دارو نمودند .در اوایل سال ۱۴۰۲، یکی از نمایندگان مجلس (سید مرتضی خاتمی نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس) خطر کمبود دارو در آینده را گوشزد کرد و گفت: «سال گذشته بودجه مصوب دارو و ملزومات مصرفی بالغ بر ۷۰ هزار میلیارد تومان بود. امسال این بودجه را کاهش دادند و به ۶۹ همت رساندند. سال گذشته وضعیت تامین دارو نامطلوب بود و نارسایی جدی وجود داشت، چطور ممکن است با افزایش قیمت‌ها، دستمزدها، تورم و افزایش نرخ ارز توقع داشت که ۶۹ همت کفاف تامین دارویی کشور را بدهد؟» وی در ادامه گفت: «شرایط به گونه‌ای پیش رفت که دولت محترم با اعتبار پیشنهادی وزارت بهداشت برای تامین دارو و ملزومات یعنی ۱۱۵ تا ۱۲۰ همت مخالفت کرد و ۶۹ همت را در نظر گرفت. متاسفانه در کمیسیون تلفیق هم پیشنهاد کمیسیون تخصصی بهداشت و درمان بنا به تاکید نماینده دولت (سازمان برنامه و بودجه) رای نیاورد و در صحن هم همین بودجه تصویب شد.» نماینده مزبور  در ادامه تاکید  کرد: «بودجه ۶۹ همت یارانه دارو تنها کفاف چند ماه را می‌دهد و منابع بیمه‌ای تامین مواد اولیه با مشکل مواجه می‌شوند». 
از دیگر سو، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در دیدار با هیات مدیره سازمان نظام پزشکی اعلام کرد: «با توافقی که با سازمان برنامه و بودجه داشتیم یک و نیم میلیارد دلار ارز ترجیحی برای حوزه تجهیزات پزشکی و داروهای گران قیمت تصویب شد و در سال جاری هیچگونه نگرانی در این حوزه نخواهیم داشت.» وی در ادامه گفت: «امروز ذخایر دارویی ما به ۷۰ درصد و همچنین کمبودهای دارویی از ۴۰۰ به ۷۰ قلم رسیده است.»
بنده نمی‌خواهم نظری در مورد اظهارات فوق ‌داشته باشم ولی به عنوان یک شهروند از رئیس جمهور محترم می‌خواهم موضوع دارو را جدی بگیرید زیرا دارو محصولی استراتژیک است و هر نوع کمبود یا نبود آن بازی با جان بیماران است و حتی اگر دارویی که تاثیری در درمان ندارد پیدا نشود و اتفاق ناگواری برای بیمار رخ دهد به چشم نبود دارو دیده می‌شود. همه ما بدون استثنا در مقابل حفظ جان هر بیمار و سلامتی آحاد مردم مسئولیم و اگر کوتاهی انجام گیرد باید در پیشگاه الهی پاسخگو باشیم.
در کشور ما از قبل از انقلاب و بعد از آن، دست اندرکاران و آن‌هایی که به کانون‌های قدرت و ثروت متصلند، هر کمبودی را از طرق قانونی و غیر قانونی تامین می‌کنند و فقط مردم خارج از دایره قدرت دچار مشکل می‌شوند و دستشان به جایی بند نیست .اگر با تخصیص مبلغ بودجه دارو در سال ۱۴۰۱ کمبود داشتیم، در صورتیکه برای سال ۱۴۰۲ این بودجه افزایش پیدا نکند کمبود دارو با شدت بیشتر تکرار خواهد شد .
با توجه به مطالب فوق از رئیس جمهور محترم تقاضا دارم به هر طریق ممکن که صلاح می‌داند مسیله کمبود دارو را مورد امعان نظر قرار دهد و اگر احتمال کمبود دارو وجود داشته باشد از اکنون اقدامات لازم در اسرع وقت انجام گیرد تا بیماران دچار مشکل نشوند.
در ضمن با توجه به این که برای تولید اکثر اقلام دارویی در داخل، نیاز به واردات مواد اولیه است باید از قبل به شرکت‌های خارجی سفارش داد تا در برنامه تولیدشان قرار بدهند که اگر چنین نشود بالاجبار باید محصول تولید شده وارد کرد که از یک سو، هزینه آن بیشتر از واردات مواد اولیه است و از دیگر سو، به ضرر صنعت داروسازی در داخل خواهد بود.