سالها پیش که جناح اصولگرا ارکان و نهادها را تصاحب کرده بود، چشم دیدن هیچ فرد منتقد یا معترضی از درون نظام یا گوشی برای شنیدن هیچ گونه نقد و اعتراضی حتی از سوی افراد درون سیستم نداشت. آنها به دنبال حذف همه رقبا بویژه رقیبان منتقد و ریشهدار بودند؛ رقیبانی که حتی بعضی از آنها از خود سران اصولگرا در انقلاب و شکل گیری نظام بیشتر نقش داشتند و در آن زمان خط امامی و جناح چپ نامیده میشدند. حاکمیت اصولگرا با تصویب قانون نظارت استصوابی در شکل ظاهری با قانون به حذف رقبا پرداخت. اما با توجه به شخصیت حقیقی بیشتر منتقدان و معترضان، حدف آنها برای بسیاری از مردم قابل هضم نبود.. این بود که پایگاههای خبری و تبلیغاتی و رسانه ملی که عموما در اختیارشان بود به تخریب شخصیت رقبا پرداختند. آنان با استفاده از یکی از جملات در وصیت نامه بنیانگذار جمهوری اسلامی که فرموده بود «من در میان شما باشم یا نباشم نگذارید این انقلاب به دست نااهلان بیفتد» چنین وانمود کردند که نه تنها رقیب سیاسی شریک در نظام بلکه شرکای پیشین همچون نهضت آزادی و نیروهای ملی و مستقلهای غیر جناحی همه نااهلند و نباید نظام و انقلاب به دست آنان بیفتد! این سخن سالها ابزار حاکمیت راستگرا برای قلع و قمع دیگر سیاسیون و فعالان اجتماعی بود. البته اکثریت مردم این حرف را از آنان نمیپذیرفتند چنانکه در دوم خرداد ۷۶ و در هر انتخاباتی که تا حدودی رقابت گرم بوده مردم نامزدهای رقیب اصولگرایان را انتخاب کردند.
اکنون پس از ۳۰ سال از مصادره آن جمله امام و با درنظرگرفتن وضعیت بحرانی کشور از جهات گوناگون جای این پرسش است که واقعا نااهلان چه کسانی بودند و چه کردند؟
آیا کسانی که با سیاستهای غلط و لجاجت و ستیز با دنیا کشور را در تحریم و تنگنای اقتصادی شدید قرار دادهاند نااهل نبودند؟ آیا کسانی که اکثریت ملت را نه تنها نسبت به نظام بیاعتماد کردند بلکه از زندگی ناامید و سرخورده کردهاند نااهل نبودند؟
آیا سیاست بازانی که شهادت و شهید و ایثار و ایثارگر را مصادره به مطلوب کردند و از خون و ایثار آنان نردبان قدرت و ثروت ساختند نااهل نبودند؟ آیا مدیران نالایق و افرادی که با رانت مسئولیت گرفتند و حاصل کارشان فقر و فلاکت کشور و عقب ماندگی شدید اقتصادی و جاماندن کشور از توسعه شده اهلیت داشتند؟
نااهلان، بانیان وضع موجود، مدیران به دروغ ساده زیست و انقلابی، خطیبان ناآگاه، متملقان ثناگستر، پرخاشگران جاخوش کرده در رسانههای خاص و انبوهی از کسانی بودند که حسرت یک زندگی سالم و آرام را از ملت گرفتند.
به راستی انقلاب به دست نااهلان نیفتاد؟ واقعیت موجود خود گواهی میدهد