دردسرهاي بی پایان كنكور

دوره تحصيلي متوسطه كه آغاز مي شود كمتر دانش آموزي را مي توان يافت كه دغدغه آزمون ورودي دانشگاه ها و تضمين آينده شغلي را نداشته باشد. در حقيقت ساختار و برنامه ها در دبيرستان هاي متوسطه دوره دوم به گونه اي كنار هم چيده مي شود كه دانش آموز خواسته و ناخواسته به سمت  حال و هواي كلاس هاي آمادگي كنكور و ورود به دانشگاه سوق داده مي شود. موضوع بايد و نبايد چنين حسي در دانش آموزان و چنين برنامه هايي در دبيرستان ها بارها از سوي صاحبنظران علوم تربيتي و جامعه شناسي طرح شده و مورد بررسي قرار گرفته و در هر بار مطالعه مزايا و معايب بسياري از آن بيان شده است. اما ناخرسندانه تا كنون عزمي جدي براي روشن شدن زواياي مختلف حذف يا عدم حذف كنكور از سوي مسئولان مربوطه صورت نگرفته است. در اين مسير اولين شروعي كه در آن دچار خطا هستيم، فرايند هدايت تحصيلي و شغلي دانش آموزان متناسب با استعدادها و علايق آنان است چرا كه هرچقدر آزمون هاي رغبت سنجي و كارنامه هاي تحصيلي كنار هم گذاشته شود و بالا و پايين كنيم و نرم افزاري بررسي كنيم، در نهايت باز هم نمي توان به دانش آموزان آن كمك شايان و بي نقص را در انتخاب مسير آينده شغلي و تحصيلي اش داد چون نظام آموزشي ما سال هاي متمادي است كه به سمت كنكورمحوري گرايش داشته و در حال حاضر آنقدر كنكور و مصايب آن با برنامه هاي درسي دبيرستاني گره خورده است كه نمي تواند اقدامي منطقي و قابل قبول باشد. قصد آن نيست كه گفته شود ورود به دانشگاه بي برنامه و نامشخص باشد و مستعد از غير مستعد تشخيص داده نشود بلكه مهم  اين است كه متوليان نظام آموزش عمومي و عالي براي اين تشخيص و اين ورود چاره اي مطلوب ارائه دهند.كنكور نبايد همه زندگي دانش آموز دبيرستاني و دنياي آمال والدينش باشد. اگر در همان پايه نهم آنقدر دانش آموز آگاه به خواسته مهارتي و دانشي خود باشد و از طرف ديگر سيستم آموزشي كشور برنامه و فضاي فكري كافي براي مهارت آموزي داشته باشد يقينا بخشي از اين راه هاي ناصواب منتهي شده به كنكور، ختم به شكوفايي علمي و عملي در دانش آموزان مي شود. چرا اينقدر بر سركنكور و بود و نبود آن بحث و گفتگو است؟ چون نظام هاي آموزشي نوين به سمت مهارت آموزي و مديريت دانش گام برداشته اند و ما از آن بسيار فاصله داريم و نمي پذيريم كه دانش آموز فارغ التحصيل دبيرستاني بايد با اتكا به برخورداري از حداقل يك مهارت، تصميم به ورود به دانشگاه يا عدم ورود به آن را بگيرد. فراموش نشود؛ دانش آموزي كه در پايان 12سال تحصيل در مدرسه مهارتي در خود نمي بيند كه مسيري به جز كنكور را انتخاب كند دانش آموز قرن بيست و يكم نيست. در دنيايي كه تغييرات و تحولات در تمامي زمينه ها با سرعت عجين شده است گاها مواردي بحراني رخ مي دهد كه بايد براي آن اقداماتي عاجلانه و عاقلانه  انديشيد. به عنوان مثال امسال شرايط خاص پيش آمده از شيوع كرونا،كنكوري را كه هميشه در پرده ابهام بود بيشتر در عمق شبهات فرو برده است. تصورش را بكنيد اضطراب چندين ماه و سال انتظار و درس خواني و تست زني را داشته باشيد و آن وقت مسوولان يك روز به برگزاري كنكور راي دهند و يك روزي به تعويق آن . شايد به ذهن نرسد كه در اين ميان دانش آموزاني هستند كه بابت همين اضطراب هاي پيش از كنكور و حتي شكست هاي پس از اعلام نتايج ، دچار فرسودگي هاي روحي و جسمي شده اند و براي حضور مجدد در اجتماع تاوان زيادي را داده اند. متاسفانه كرونا آمد و بحران آفريد و آن  همگامي و هماهنگي بين سازماني كه اتتظار مي رفت در مسئله كنكور شكل بگيرد نه تنها شكل نگرفت بلكه به اضطراب دانش آموزان و والدين، اضطراب سلامتي در حوزه كنكور را هم اضافه كرد. اُستاد افزايش استرس ها و دغدغه ها هستيم و براي حل و فص ماجرايي كه از آن صدمه ديده ايم به جز بر هم زدن شورباي آن كار ديگري نمي كنيم. بدون ترديد برگزاري آزمون ورودي دانشگاه براي رشته هاي پرطرفدار كه بنيان هاي علمي قوي را نياز دارد ضروري است اما اينكه كنكوري تستي برگزار شود بطوريكه دانش آموز برخوردار و دارا با رفتن به كلاس هاي كنكور و يادگيري روشهاي تست زني در آن موفق شود و دانش آموز كم برخوردار در آن به آرزو و خواسته خود دست پيدا نكند، از اصل اشتباه است و بايد تغييراتي اساسي به خود بگيرد. توجه داشته باشيد كه در همين موضوع شيوع كرونا و تامين سلامتي داوطلبان كنكور در حوزه هاي امتحاني نيز باید تامل کرد. مقايسه شود؛ داوطلبي كه مي تواند ماسك و مواد ضدعفوني كننده به وفور در اختيار داشته باشد و براي همان چهار ساعت حداقل دوبار تعويض موارد ايمني -بهداشتي را داشته باشد و دواطلبي كه يك ماسك را هم ندارد چه برسد به ضدعفوني كننده خاص و كامل. هرچند كه متوليان برگزاري وعده تامين مايحتاج بهداشتي و رعايت فاصله گذاري اجتماعي را داده اند اما حرف كجا و عمل كجا. در هر صورت امسال هم بنا به اصرار و  تشخيص عده اي مسئول، كنكور در زمان مشخص شده و در بين نگراني هاي كرونايي برگزار مي شود، اين بماند كه بعد از آن بحراني در حفظ سلامت داوطلبان خواهيم داشت يا خير. اميد است كه مسئولان براي نحوه ورود به دانشگاه ها و رشته هاي پرطرفدار چاره اي بينديشند و اين دردسر ناتمام كنكور را درماني بخشند، چه كرونا باشد چه كرونا نباشد.