فشارهایی که بر روی صنعت قطعه سازی در این روزها که کشور خود گریبانگیر فشارهای اقتصادی است وارد می شود، کمی قابل تامل است. تحت تاثیر قرار دادن قطعهسازان در مقابل افکار عمومی موجب شده این روزها قطعهسازان زیر فشار رسانه ها و بانک ها و جریانهای سیاسی باشند و در حال جدال و مبارزه برای ماندن در سنگر اقتصاد ملی همچنان مقاومت می کنند.
قطعه سازان نمیدانند به جنگ اقتصادی ناشی از تحریم ها باید بروند یا به جنگ مخالفان داخلی و از سوی دیگر برخی از چهرههای ظاهر الصلاح که خود را مدافع مردم میدانند اما مجیزگوی جریان های اقتصادی و رانت های پشت صحنه هستند بلندگوی مخالفت با قطعه سازان و صنایع خودرو شدهاند، این قبیل افراد منافع کارگران و سرمایهگذاران صنعت خودرو و کارگاه های قطعه سازی را به هیچ می پندارند.
قوه قضاییه و دستاندرکاران دستگاههای نظارتی باید بدانند عدم حمایت از بخش های جنبی صنعت خودرو منجر به فرار بیشتر سرمایهها از کشور شده و هزاران نفر شاغل در بخش های قطعه سازی به لشکر بی شمار بیکاران اضافه خواهند شد.
به نظر می رسد نیاز امروز صنعت خودرو این باشد که با تمام توان از همگرایی برای هم افزایی استفاده کرده و به جای دامن زدن به اختلافات به فردایی بهتر برای صنعت خودرو فکر کنند. کاهش این نزاع ها می تواند به ائتلافی جهتدهی شده برای کاهش زیانهای ناشی از تحریم ها و کمبودها منجر شده و به یک راه گشایی و مشارکت و صد البته رونق کسب و کار در جامعه منتهی شود.
صنعت قطعهسازی که بخش های وسیعی از تولیدات آن با تلاش و تکاپوی صنعتگران خرده پا و نیز بهرهگیری از منابع داخلی و سرمایه های متوسط و کوچک هنوز سراپا مانده است همچنان امیدوار است در چرخه حیات اقتصادی کشور ابراز وجود کنند. حمایت از این صنعت در شرایط دشوار تحریم و کمبود ارز و تورم افسار گسیخته قدری دشوار می نماید.
اگر دلسوزان و حامیان صنعت ملی به دنبال حفظ شعار حمایت از ک تولید ایرانی هستند، هنوز فرصت باقی است. بسته شدن هر واحد تولیدی حتی کوچک در شرایط دشوار امروز کمک به اهداف دشمنان و گامی برای وابستگی کشور تلقی می شود. جا دارد بانک های کشور و رسانه های گروهی و جریان های سیاسی منافع ملی را بر منافع بخشی و جنایی ترجیح داده برای حمایت از تولیدات داخلی همراهی و مشارکت داشته باشند.
*خبرنگار حوزه خودرو