آزادگان؛ الماس های درخشان ملت ایران

 واژه اسارت و حکایت اسیر دادن  واسیر گرفتن از جمله تبعات غیرقابل انکار درجنگ بین  ملت - دولت های مختلف بوده وقدمت آن به درازای تاریخ بشریت است. وقوع جنگ تحمیلی هشت ساله توسط دیکتاتور حاکم بر بغداد علیه ملت ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.اما درمقام مقایسه در فرهنگ جنگ و کنوانسیون های بین المللی تفاوت های اساسی بین روحیه؛منش وعملکرد زندانبانان و همچنین اسرای دو طرف در جریان این جنگ نابرابر قابل مشاهده است ، که تامل ، بازگویی، روایت ونشر حکایت های تلخ و عبرت آموزآنها می تواند بعنوان گنجینه های گران بهای معنوی و ارزشهای دوران دفاع مقدس برای امروز وفرداهای این سرزمین محسوب گردد.
براساس اسناد و تاریخ مکتوب جنگ مشخص گردید رژیم بعث وسفاک حاکم بر کشور عراق در دوران جنگ هشت ساله به هیچ یک از اصول وقواعد بین المللی پایبند نبوده و فراتر ازرویاروئی نظامی ودر پی ناکامی در میدان های نبرو ، جنگ  شهرها که درجریان آن خیلی راحت مناطق مسکونی کشورمان را هدف موشک های دور برد و بمباران های هوایی قرار می داد؛ در دستور کارش قرار می گرفت و این تنها نمونه ای  از خوی ددمنشی صدام ملعون و دستیارانش است.
اوج سفاکی ودرنده خوئی آنان تا بدانجا سوق پیدا نمود که بعثی ها حتی به مردم خود نیز رحم نمی کردند وبمباران شیمیایی حلبچه که درجریان آن هزاران کودک ؛ زن و انسان بی دفاع قتل عام شدند؛ سندی غیر قابل انکار در چنایتکار بودن این رژیم خون ریز است.
قساوت قلب نیروهای بعثی موضوعی نیست که توسط جمهوری اسلامی ایران ویا رزمندگان عزیز ارتش وسپاه وبسیج وعشایر مطرح و بر سرزبانها افتاده باشد؛ بلکه خون آشامی و بی رحمی مطابق برخی اسناد و فیلم های منتشره  جزو لاینفک سیاست حاکمیتی بعثی ها در عراق بود.آنها از ابتدای کار با همین رویه ومنش غیر انسانی به پیروزی رسیده بودند وبا همین روال هم حاکمیت خود را بسط دادند.
رزمندگان غیور ایرانی  در عملیات های نظامی به دست چنین دشمنی گرفتار واسیر می شدندو در میان زندانبانانی همچون بعثی های تحت فرماندهی صدام حسین  با مقاومت و ایستادگی از اهداف؛ عقاید و کشور خویش دفاع کردن؛ انصافا کاری بس مشکل و طاقت فرسا است.اما فرزندان برومند ایران در اوج مظلومیت وبا صبوری و در زیر سخت ترین شکنجه های جسمی و روحی و در بدترین سیاه چال های مخوف جنایتکار بغداد؛ وظایف خود را به بهترین وجه ممکن به انجام رسانیدند.
ما از تونل های مرگ؛فرود کابل ها بر بدن های عریان؛ بی خوابی دادن ها؛ گرسنه نگهداشتن اسرا وشهادت مظلومانه آنان تنها نامی و روایتی شنیده ایم.  اما پاسداران جان برکف, ارتشیان دلاور؛ بسیجیان دریادل؛ عشایر غیور ونیروهای فداکار انتظامی در اردوگاههای محل استقرار اسیران ایرانی علی رغم آن که بارها وبارها لحظات جان فرسا را در بین مرگ وزندگی تجربه کرده بودند؛ اما رسالت خود را در دوران اسارت به زیباترین وجه ممکن به انجام  و اثبات رسانیدند.
آن هنگام که در جریان جدال و تقابل بین جبهه حق و باطل  که ژنرال های ارتش بعث بدست رزمندگان اسلام اسیر می شدند؛ دست ها را بالا برده وفریاد " الموت للصدام" سر می دادند اما هنگامی که رزمندگان ایرانی بدست ارتش بعث عراق اسیر می شدند؛ با تمام وجود از حضرت امام خمینی دفاع می کردند.
هنوزصدای رسای آزاده سر افراز کشورمان زنده یاد شهسواری طنین انداز است که با دستان بسته ودر محاصره سربازان مسلح ارتش بعث عراق فریاد برآورد: مرگ بر صدام ضد اسلام.
آری نکته همین جاست و لقب و مدال آزادگی به اسرای ایرانی را باید در همین روحیه و رفتار جستجو نمود.پایبندی اسرای ایرانی به اعتقادات و ایمان راسخ به هدف والای دفاع از اسلام وانقلاب اسلامی وتمامیت ارضی کشور؛ حرکت در مسیر حق؛ دفاع در برابر تجاوز، پایمردی در راه ایمان و عقیده ؛ آن هم در زمانه ای که گرفتار درنده خو ترین رژیم قرار داشتند؛آنان را " آزاد و سرافراز" نمود.
فرزندان آزاده ایران زمین با همین  روحیه ، جهانیان را در برابر اراده پولادین خویش که برگرفته ومتکی به ایمان آنان بود؛ به تحسین واداشتند.سنگدل ترین شکنجه گران در پای اراده آنان زانو زدند.سیاه چال های مخوف رژیم بعث در پرتو نور تلاوت قرآن و دعاهای خالصانه وخاضعانه آنان؛ منور گردید.تیغ جلادان بعثی اگر چه بسیاری از قهرمانان وطن را در اردوگاهها در خون شناور نمود؛ اما خون های بناحق ریخته شده آزادگان عزیزمان دریایی شد و سرانجام  صدام حسین ودستیارانش با ذلت وخواری تمام  تقاص آنها را پس دادند.
اینک بار دیگر بیست وششم مرداد ماه فرارسیده و 29 سال از بازگشت آزادگان صابر و سرافراز به کشور عزیزمان سپری می شود.تجسم آن روزهای خاطر انگیز و بیاد ماندنی،  بی اختیار اشک شوق بر دیدگان هر ایرانی جاری می نماید.ایران سراسر شور واشتیاق زیارتقهرمانان راستین مملکت بود.مرز تاریخی خسروی در قصرشیرین هرگز سجده آزداگان وگریه های آنان بر خاک پاک ایران زمین را از یاد نخواهد برد.
در این صحنه های غرور آفرین ودر خاک تفتیده غرب کشور ، غوغایی در مرز خسروی برپا شده بود؛ در دو سوی خط مرز؛ ایرانی ها اشک شوق می ریختند.در منظریه وداخل خاک عراق آزادگان برای ورود به خاک وطن لحظه شماری می کردند ودر این سوی مرز نیز مقامات ومسئولین ونیروهای نظامی وانتظامی وامنیتی و... بی تاب و منتظر در آغوش کشیدن صبورترین و مقاوم ترین  برادران و فرزندان خویش بودند.
پرواز افتخار آفرین کبوتران آزاده از قفس دژخیم بعثتی در آسمان وطن  و حرکت  آزادگان درشهرها و روستاهای  مسیر به سمت کرمانشاه؛ داستان دیگری داشت.  زن ومرد وکوچک وبزرگ؛ شیعه؛ سنی واهل حق در کنار هم به استقبال آمده بوند.استقبالی تاریخی؛ توام با اتحاد و با اشک دیدگان.دیدگانی که سالها در انتظارچنین روزی بسر برده بود و داستان رسیدن  عاشق به معشوق و سرآمدن هجران و مهجوری یعقوب و یوسف را تداعی می نمود . ند.حضور خودجوش مردم چنان با شکوه بود که عبورکاروان آزادگان از شهرهای مسیر واز جمله   کرندغرب که اکثریت قاطع جمعیت آنرا عزیزان اهل حق تشکیل می دهد؛چندین ساعت بطول کشید. ‌
سالها از خاتمه جنگ سپری گردیده؛ قریب به سه دهه از بازگشت آزادگان نیز پشت سر گذاشته شده است.تاریخ دیروز؛ امروز و فردا و فرداها هرگز فداکاری؛ شجاعت و ایستادگی آزادگان ایرانی را که رساترین سرود آزادگی در مخوف ترین شکنجه گاهها سر دادند؛ فراموش نخواهد نمود.
از طرف دیگر از صدام حسین و یارانش جز نامی توام با ننگ و نفرت باقی نمانده و هرکجا از جنایت و خون آشامی سخن به میان اید؛ صدام حسین در صدر آن خواهد بود.
وقتی از آزادگان نام می بریم حتما لازم است تا از  عزیزان دیگری نیز ذکر خیر داشته و قدر دانی نماییم.
الف: پدران؛ مادران؛ همسران و فرزندان آزادگان حقی بزرگ بر گردن همه ما دارند.صبر؛ متانت و بزرگ منشی آنان شایسته بهترین سپاس هاست.
ب: زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی سید آزادگان ایرانی.او که راهبری و هدایت اسیران در بند را به بهترین وجه ممکن انجام داد و سلامت جسمی خیل عظیمی از آزادگان  مدیون تدابیر دوراندیشانه این روحانی والامقام است.
ج: تمامی کسانی که تحت رهبری آیت الله خامنه ای ؛ تلاش و کوشش کردند و مذاکرات نفس گیر را با مقامات وقت عراقی انجام داده و زمینه تبادل اسرا را فراهم کردند.در این میان نمی توان از ورود آزادگان سخن گفت و نام آیت الله هاشمی رفسنجانی رحمه الله علیه را ذکر نکرد.
در پایان با تمام وجود و افتخار در برابر عظمت رشادت و پایمردی  تاریخی آزادگان که رهبر انقلاب  از آنان بعنوان  الماس های درخشان  یاد نموده اند؛  سر تعظیم فرود می آوریم.به روح و روان شهدای آزاده درود می فرستیم و برای آزادگان جانباز شفای عاجل از درگاه خداوند مسئلت می نماییم.