درحالی که تیمهای مطرح فوتبال دنیا از رئال مادرید گرفته تا بارسلونا دارای موزههای اختصاصی برای نمایش کاپها و ثبت خاطرات و تاریخچه تیم خود هستند اما تیمهای مطرح ایران مانند پرسپولیس و استقلال موزهای برای جذب مخاطبان و طرفداران خود ندارند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدرضا کارگر (مدیرکل موزهها و اموال منقول تاریخی) با اشاره به آنکه در حوزه ورزش هیچ موزهای تاسیس نشده است، گفت: درحالی که جایگاه بالایی در عرصههای ورزشی در آسیا داریم اما تاکنون هیچ موزهای در این حوزه شکل نگرفته است.
او ادامه داد: برای تیمهایی مانند پرسپولیس، استقلال و سایر تیمهای تاثیرگذار مکانی نداریم که اسناد و آثارشان را نگهداری کنند. کاپها و جوایزی که میگیرند، عکسها و سوابق فوتبالیستها، لباس، توپ و حتا وسایل شخصی بازیکنان فوتبال و ... میتواند در مکانی مشخص نگهداری و به نمایش گذاشته شود.
کارگر خاطرنشان کرد: بسیار نیکوست که چیزهایی که یادآور اتفاقات خوب در فوتبال کشور است را در مکانی مانند موزه نگهداری کنیم. در این میان میتوان به طور مثال، توپی که در بازی خاص توسط فوتبالیستهای ایرانی گل شده است را در موزه نگهداری کنیم و تا زمانی که این توپ در موزه نگهداری شود، میتواند خاطره آن بازی و آن گل را زنده نگهدارد.
به گفته مدیرکل موزهها و اموال منقول تاریخی، وزارت ورزش بارها موافقت خود را با تاسیس موزههای ورزشی و موزههایی برای تیمهای پرسپلیس و استقلال اعلام کرده است اما از آنجا که این تیمها مستقل عمل میکنند باید این مهم از سوی باشگاهها مدنظر قرار گیرد.
او معتقد است: اگر باشگاههایی مانند پرسپولیس و استقلال درصدد تاسیس موزه برآیند، طرفداران این تیمها میتوانند به مکانی خاص برای دیدن خاطران و اشیای تاریخی این تیمها بیایند. قطعا این موزهها میتوانند بازدیدکنندگان زیادی داشته باشند و برای باشگاه مربوطه درآمد کسب کنند. بچهها و آدمهایی که به این موزهها مراجعه میکنند میتوانند علاوه با آشنایی با تاریخچه تیم محبوب خود؛ با بازیکنان اسطورهای خود آشنا شوند. همچنین موزههای از این دست میتواند تبدیل به مکانی برای رویارویی طرفداران تیمهای خاص با بازیکنان معروف آن تیم شود. ۱۲ بازیکن یک تیم میتوانند در طول سال و طی ۱۲ ماه با علاقمندان و طرفداران خود دیدار داشته باشند.
کارگر تصریح کرد: تمام تیمهای مطرح دنیا دارای موزههای تخصصی هستند. به طور مثال تیم رئال در مادرید دارای موزهای اختصاصی برای خود است و طرفداران میتوانند اقلام فرهنگی مورد نظر خود را اعم از لباس تیم محبوب خود و... را از این موزه خریداری کنند. این درحالی است که تیمهای مطرح ایران به چنین مهمی توجه ندارند. متعجب هستم که چرا ما از این مهم غفلت کردهایم. این درحالی است که باشگاه طرفداران تیمهای خاص میتوانند در موزههای تخصصی جایگاهی اختصاصی برای خود داشته باشند و این موزهها تبدیل به پاتقی برای گردهم آیی طرفداران تیمها شود.