نیم قرنی می شود که در آرزوی فتح جام ملتهای آسیا هستیم. عمر کمی نیست. کسی که هنگام فتح آخرین جام ملتهای آسیا در سال ۱۳۵۵ به دنیا آمده الان ۴۲ ساله است. یعنی حتی میتواند نوه داشته باشد!
به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: برای نسل ما لژیونر با علی دایی و کریم باقری معنی پیدا کرد. وقتی با آن سبیلهای ایرانی پیراهن آرمینیا بیله فیلد را پوشیدند و عکسهایشان با توپی در بغل منتشر شد، جلوی دکه های روزنامه فروشی صف می گرفتیم تا پوسترشان را بخریم. بوندسلیگا، اولیور کان، اشتفان افن برگ، ضربه های سر دایی، شوت های مرگبار کریم باقری... ترکیب محشری بود!
خداداد عزیزی نیمکت نشین کلن بود اما دایی و کریم باقری از همان اول به دل مان نشستند. یواش یواش پای مهدی مهدوی کیا و سیروس دین محمدی و علیرضا منصوریان و رسول خطیبی و پاشازاده و ... هم باز شد و ما با هیجان اخبار ورزشی عصر را دنبال می کردیم تا مجری بگوید که امروز کریم یا دایی چند دقیقه بازی کرده اند؟ پاس گل دادهاند؟ گل زدهاند؟
همیشه فکر میکردم مجری خبرورزشی برزیل با رونالدو و ریوالدو و روماریو و به به تو و دونگا و ... اگر بخواهد عملکرد لژیونرهایشان را به مردم بگوید به جای ۱۵ دقیقه خبر ورزشی ما چند ساعت نیاز دارد!
بعد از آن، خزان لژیونرها شروع شد. ما هیچوقت رفت و آمد بازیکنانمان به کشورهای عربی را جدی نمیگیریم. انگار واژه لژیونر برای آنها سنگین است. گرچه سکوی پرتاب علی کریمی و جواد نکونام و مسعود شجاعی به اروپا شدند. اما حالا دوباره بخش های خبری پر شده از درخشش لژیونرها. از سردار آزمون در روسیه تا سامان قدوس در فرانسه. از کاوه رضایی در بلژیک تا سعید عزت اللهی در لیگ انگلیس، امیر عابدزاده در پرتغال و ...
قریب به نیم قرن میشود که در آرزوی فتح جام ملتهای آسیا هستیم. عمر کمی نیست. کسی که هنگام فتح آخرین جام ملت های آسیا در سال ۱۳۵۵ به دنیا آمده الان ۴۲ ساله است. یعنی حتی می تواند نوه داشته باشد! سال هاست که با هزار امید و آرزو به جام ملت ها می رویم و جز چند عنوان سوم و نفرین کردن داورها ناکام برمی گردیم و حالا همه از کارلوس کیروش جام میخواهند.
کیروش یک محبوب بیعنوان در فوتبال ایران است. دو بار با او به جام جهانی رفتهایم، در آسیا رنکینگ خوبی داریم اما «عنوان» و جام نه! بعد از هشت سال حالا انتظار میرود تیم ملی با کیروش جام ملتهای آسیا را فتح کند. جز یکی، دو بازیکن عموم ستارههای محبوب کیروش بیرون از ایران بازی میکنند و نمیتواند گله مند باشد که زیر نظر مربیان کارنابلد ایرانی تمرین میکنند و آماده نیستند.
کیروش نشان داده که به بازیکنان خارج از ایران و البته خارج از لیست پرسپولیس بیشتر اعتماد دارد و حالا با آمادگی لژیونرهایی که تعداد آنها به اندازه یک تیم کامل در تمام پستها میرسد میتوان امیدوار بود که رویای ایرانی به حقیقت بپیوندد. درخشش لژیونرها، به اعتبار فوتبال ایران کمک میکند و درها را برای سایرین باز میکند و از سوی دیگر کیروش میتواند روی دوش آنها بایستد و جام ملتهای آسیا را بالای سر ببرد. چه خیال شیرینی...