رئیس سابق بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص برآوردش از مذاکرات اخیر و گروه ۱+۵ به خبرنگار مهر گفت: مذاکرات در حال حاضر وارد مرحله و فاز حساسی شده است.
وی در ادامه افزود: این فاز و مرحله بیش از آنچه تصور می شد طول کشیده است. چند دلیل برای این موضوع وجود دارد. با مرور صحبتهایی که در مذاکرات اخیر میان ایران و گروه ۱+۵ میان دو طرف رد و بدل شد می توان دریافت که دیدگاههای طرفین در خصوص برخی موارد از یکدیگر فاصله دارد.
استاد مرکز روابط و علوم بینالمللی دانشگاه هاروارد در ادامه تصریح کرد: بحث در مورد "سانتریفیوژها" و اقدامات عملی از سوی ایران مطرح است. پرسشهایی در خصوص تعداد سانتریفیوژها و جزئیات مرتبط با غنی سازی اورانیوم از موضوعاتی فنی هستند که هنوز محل مناقشه میان طرفین است و مذاکرات در خصوص آنها ادامه دارد.
معاون پیشین امور پادمانهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی تصریح کرد: همچنین گروه ۱+۵ تماید دارد بداند ایران چه تعداد سانتریفیوژ ساخته است. این گروه همچنین تمایل دارد که IR-۴۰ را با یک رآکتور کوچک آب سبک جایگزین کند.
وی یادآور شد: اتفاقی که میان ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی رخ داد این بود که در خصوص چگونگی اقدام درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران به درکی مشترک رسیدند.
هاینونن تصریح کرد: این پیشرفت میان ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی گام مهم و مؤثری است اما این موضوع به فراتر از زمان ۲۰ جولای کشیده خواهد شد.
رئیس سابق بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی در ادامه تأکید کرد: یکی دیگر از موضوعاتی که بین طرفین هنوز وجود دارد توافق در خصوص راستی آزمایی و نظارت بر برنامه هسته ای ایران است.
معاون پیشین آژانس در پایان یادآور شد: بر این اساس اگر طرفین مدت زمان "برنامه اقدام مشترک" را تمدید کنند من متعجب نخواهم شد. به هر حال ممکن است طرفین مذاکرات بخواهند در خصوص زمان تمدید با یکدیگر توافق کنند.